🍂ဦးရဲ႕အခ်စ္ဆံုးျဖစ္ခ်င္တယ္🍂
[အခန္း ၄၂]
လ်ွပ္အတန္ၾကာေအာင္လိုက္႐ွာေနရၿပီး ေနာက္မွအိပ္ခန္းထဲ၀င္လာေသာဦးမိန္႔ေၾကာင့္လ်ွပ္အသံက်ယ္ႀကီးျဖင့္တမင္သက္သက္ေအာ္ငိုပစ္လိုက္သည္။
"" အဟင့္...""
"" ဟာ..လ်ွပ္ ဘာလို႔ငိုတာလဲဗ်..""
လ်ွပ္ငိုတာျမင္သည္ႏွင့္ဦးမိန္႔ကကျပာကယာလ်ွပ္နားေရာက္လာကာစိုးရိမ္တျကီးေမးလာသည္။
ထြက္သြားတုန္းကထြက္သြားၿပီးခုမွဘာလို႔ငိုတာလဲတဲ့...။လ်ွပ္ ဦးမိန္႔ေပ်ာက္ရင္ အရမ္းထိတ္လန္႔တာဦးမိန္႔မသိတာလား...။လ်ွပ္ခံစားခ်က္ကိုဥေပကၡာျပဳတာလားမသိ...။ေသခ်ာသည္ေတာ့လ်ွပ္ဦးမိန္႔ကိုအေပ်ာက္မခံမွန္းသိ၍ဦးမိန္႔တမင္အက်င့္ပုတ္ၿပီးလ်ွပ္သမီးကိုသိပ္ေနတုန္းအလစ္ထြက္သြားတာပင္...။
"" အဟင့္...""
"" မငိုရဘူးေလလ်ွပ္ရဲ႕...မနက္က်မ်က္႐ိုးေတြကိုက္ေနမွာေပါ့...ဘာျဖစ္လို႔လဲေနမေကာင္းလို႔လား...""
"" အဟင့္...အဟင့္...""
ငိုေနေသာသူမေလးကိုစိတ္ပူစြာေမးလိုက္ရေသာ္လည္းသူမေလးမေျဖ။ကုတင္ေျခရင္းမွာထိုင္ကာငိုျမဲငိုဆဲပင္ရိွေနသည္မို႔မိန္႔ဘာလုို႔ေခ်ာ့ရမွန္းမသိစြာအခက္ေတြ႔ေနရ၏...။ေနာက္ၿပီး သူမငိုေနသည့္အေၾကာင္းအရာကိုလည္းသူေကာင္းေကာင္းနားလည္သည္။သူေၾကာင့္...။သူသာသူမေလးကိုေျပာၿပီးထြက္သြားလ်ွင္သူမေလးငိုမွာမဟုတ္။သို႔ေသာ္သူေျပာၿပီးထြက္သြားလ်ွင္လည္းသူမကစိတ္မခ်စြာသူအက်ႌလက္အားဆြဲ၍ေနာက္ကတစ္ေကာက္ေကာက္လိုက္ေနမည္။သူမေလးကိုေျပာသြားလည္းမေကာင္း။မေျပာသြားလည္းမေကာင္းျဖစ္ေနသည့္အေျခအေနမ်ိဳးမွာသူမေလးကိုငိုေအာင္လုပ္လိုက္မိသည့္ကိုယ္ကိုယ္ကိုအျပစ္တင္ရင္းသူေကာင့္သားစစ္မင္းပိုင္ကိုလည္းစိတ္ထဲကေမတၱာပို႔လိုက္မိသည္။သူလိုခ်င္တာ သူမခ်စ္ျခင္း၊ဆိုးျခင္း၊ခြၽဲ့ျခင္း၊ရစ္ျခင္းဆိုတာမွန္သည္။သို႔ေသာ္ႁခြင္းခ်က္အေနနဲ႔ထိုကဲ့သို႔အေျခအေနမဟုတ္။ခုဟာက ခ်စ္တာဆိုးတာေတြမဟုတ္ဘဲ သူမေလးပံုစံက အေမထြက္သြားမွာစိုးသည့္ကေလးေလးပံုစံျဖစ္ေနကာမိခင္အေပ်ာက္မခံသည့္ကေလးေလးအတိုင္းပင္...။ပိုဆိုးတာက သူမရိွလ်ွင္မ်က္ႏွာေလးရံႈမဲ့ရံႈမဲ့ႏွင့္ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးစူကာငိုသည္ကအဆိုးဆံုး...။ၾကာေတာ့ သူမွာမိန္းမရထားတာလားကေလးရထားတာလားပင္မခြဲတတ္ေတာ့ေပ...။ေသခ်ာတာကေတာ့ခုေလာေလာဆယ္ကေလးမဟုတ္ေသာကေလးထိန္းေနရသည္ပင္...။
