𝕿𝖜𝖔 𝖔𝖋 𝖚𝖘 ✔

One

Zayn Javadd Malik

Περπατούσε μέσα στην νύχτα με βήμα γοργό. Ήθελε τόσο να την δει, να της αγγίξει τα υπέροχα ξανθά μαλλιά της, να την κλείσει στην αγκαλιά του και να της ψιθυρίζει γλυκόλογα ώσπου να κοιμηθεί γαλήνια. Έτσι, θα είχε όσο χρόνο ήθελε αυτός για να την παρατηρήσει και για να κρατήσει κάθε λεπτομέρεια της τελειότητας της στο μυαλό του.

Πλέον ήταν σίγουρα ερωτευμένος. Αυτή η κοπέλα είχε κάτι το μοναδικό, του ξυπνούσε πρωτόγνωρα συναισθήματα. Στην δουλειά του υπήρχαν πολλές, κι όμως αυτός σπάνια τις κοιτούσε. Ο έρωτας δεν δημιουργείται για τις κάμερες, ο έρωτας δεν εξελίσσεται με βάση τα συμβόλαια, ούτε διαρκεί όσο μια φωτογραφία ή ένα βίντεο. Ποτέ δεν θα ξεχάσει το ότι την γνώρισε σε μία συναυλία του μαζί με τους παλιούς φίλους του. Εκείνη δούλευε σαν δημοσιογράφος και κρατούσε κάθε λεπτομέρεια της συναυλίας. Όπως έμαθε αργότερα, η Τζένιφερ έκανε την πρακτική της και έπειτα δεν θα ασχολούνταν ποτέ ξανά με ένα επάγγελμα που δεν σέβεται την ιδιωτικότητα των άλλων. Κάτι τέτοιο το θεωρούσε απαράδεκτο.

Έφτασε έξω από το σπίτι που νοίκιαζε, μια μικρή μονοκατοικία μέσα στην καρδιά της πόλης. Χτύπησε το κουδούνι παρατεταμένα γεμάτος ανυπομονησία και άγχος. Είχε να την δει δύο ολόκληρες μέρες αλλά γι' αυτόν φαινόταν ένας αιώνας. Ποτέ δεν είχαν μείνει χώρια για τόσο πολύ. Φυσικά της έστελνε μηνύματα κάθε είκοσι λεπτά για να σιγουρευτεί πως ήταν καλά, για να ξέρει τα νέα της, το πρόγραμμα της. Αυτή η κοπέλα τον είχε αλλάξει ολοκληρωτικά. Κατάφερε να του ανοίξει την καρδιά, να τον κοινωνικοποιήσει, να τον μετατρέψει σε ψυχή της παρέας. Και εκείνος, όμως, την άλλαξε. Πρόσθεσε στην ζωή της το μυστήριο, την περιπέτεια, την αδρεναλίνη. Την μετέτρεψε σε μία κοπέλα γεμάτη  εκπλήξεις και πρόθυμη να δοκιμάσει το καινούργιο.

Του άνοιξε με τα μάτια της να τον κοιτάζουν με αγάπη. Εκείνος την αγκάλιασε και της χάιδεψε τα μαλλιά, απαλά και τρυφερά. Μύρισε το απαλό άρωμα της και κάτι μέσα του άλλαξε. Ο κόσμος φωτίστηκε, είχε μια άλλη απόχρωση τώρα.
《Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο μου έλειψες..》Τα λόγια του έφταναν στα αυτιά της σαν λύτρωση. Επιτέλους κατάφεραν να απαλλαχτούν από τα καθημερινά βάρη και συναντήθηκαν μετά από τόσες μέρες.
《Εμένα μου έλειψες περισσότερο, Javadd..》 Κανείς δεν τον αποκαλούσε με το δεύτερο όνομα του. Κανείς εκτός από την γυναίκα που του έκλεψε την καρδιά. Αμέσως τον τράβηξε μέσα στο σπίτι και έκλεισε με δύναμη την πόρτα πίσω της.