𝕿𝖜𝖔 𝖔𝖋 𝖚𝖘 ✔

Two

Zayn Javadd Malik

'Το μόνο που ξέρω είναι πως η ζωή κρύβει πολλές αναποδιές. Και κάπως έτσι η ψυχολογία σου γαμιέται αφάνταστα πολύ'

Αυτές ήταν οι τελευταίες γραμμές του ημερολογίου του το οποίο βρισκόταν πεταμένο σε μία γωνία του δωματίου του. Κοιτούσε τον τοίχο ώρες τώρα χωρίς να κάνει καμία άλλη κίνηση. Το μυαλό του δεν ήταν εκεί. Ταξίδευε στα γεγονότα που είχαν εξελιχθεί λίγες μέρες νωρίτερα. Αν μπορούσε να τα αλλάξει όλα, θα το έκανε. Αν μπορούσε να επιλέξει να μην έκανε τίποτα από όσα είχε κάνει τον τελευταίο μήνα, θα το έκανε. Αλλά δεν μπορεί. Και έτσι το μυαλό του καταστρέφεται, η ψυχή του διαλύεται και το μόνο που θέλει είναι εκείνη. Αλλά δεν μπορεί να την έχει. Ποτέ δεν θα μπορέσει να την έχει. Επειδή πέθανε. Τον άφησε μόνο τόσο νωρίς.. τον άφησε αντιμέτωπο με όλες τις δυσκολίες της ζωής ενώ εκείνος δεν ήταν έτοιμος.

Για όλα όσα συνέβησαν έφταιγε εκείνος. Το ήξερε αυτό. Και αυτό ήταν που τον εξόργιζε περισσότερο από όλα. Εκείνος έφταιγε για τον χαμό της. Εκείνος. Πάντα ήταν τόσο εγωιστής και ξεροκέφαλος και πάντα αντιδρούσε υπερβολικά. Το μυαλό του προσπαθούσε μανιωδώς να επιστρέψει στα γεγονότα των προηγούμενων ημερών αν και δεν το ήθελε. Ήταν τόσο θυμωμένος με τον ίδιο του τον εαυτό που απλώς αρνούνταν να συνεχίσει την ζωή του. Ακύρωσε όλες τις συναυλίες, όλες τις συνεντεύξεις, απέλυσε όλους τους βοηθούς του, δεν δεχόταν καμία επίσκεψη και απομάκρυνε και την οικογένεια του.
Θα αναρωτιέστε το γιατί αλλά υπάρχει μία πολύ λογική εξήγηση..

Κανένας δεν τον καταλάβαινε!

Κανένας δεν ένιωσε τον πόνο του, κανένας δεν κατάλαβε πόσο σημαντικό ρόλο έπαιζε στην ζωή του η Τζένιφερ. Κανένας δεν ήξερε τον ακριβή τρόπο που πέθανε και κανένας δεν νοιαζόταν πραγματικά για το πως ένιωθε. Όλοι απλώς προσποιούνταν ότι νοιαζόνταν για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του, την συμπάθεια του. Πόσο λάθος έκανε.

Σηκώθηκε όρθιος και κοίταξε το κομοδίνο του. Πάνω του υπήρχαν κορνίζες με την Τζένιφερ οι οποίες απεικόνιζαν όλα τα μέρη που είχαν επισκεφθεί μαζί αλλά και την πρόταση του γάμου τους. Μόλις δύο μήνες μετά η Τζένιφερ τον άφησε μόνο του! Χωρίς να το σκεφτεί ιδιαίτερα, πήρε την πρώτη κορνίζα και την πέταξε στον τοίχο με όλη του την δύναμη, απελευθερώνοντας έναν λυγμό. Τα δάκρυα έρρεαν στο πρόσωπο του διαρκώς και κανένας δεν ήταν εκεί για να τα σκουπίσει. Εκείνος έφταιγε. Η Τζένιφερ πέθανε εξαιτίας του.