𝕿𝖜𝖔 𝖔𝖋 𝖚𝖘 ✔

Five

Niall James Horan

Όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται ένα διάλειμμα από τις δυσκολίες της καθημερινότητας, από τις υποχρεώσεις της δουλειάς και από τον αποπνηκτικό χαρακτήρα των δημοσίων σχέσεων. Αυτόν τον πολύτιμο χρόνο πολλοί επιλέγουν να τον περάσουν μόνοι τους σε ένα απομακρυσμένο γαλήνιο μέρος. Άλλοι πάλι προτιμούν να κλειστούν στο σπίτι τους ή στο δωμάτιο τους παρέα με φαγητό και διάφορες άλλες λιχουδιές. Και τέλος υπάρχουν κι αυτοί που αναζητούν κατανόηση και συντροφιά στους παιδικούς τους φίλους, τα μικρά και όμορφα και γλυκά και χαριτωμένα ζωάκια τους.

Ας μην γελιόμαστε. Όλοι μας έχουμε καταφύγει στην συντροφιά ενός ζώου σε στιγμές που δεν αισθανόμασταν καλά, που θέλαμε ένα διάλειμμα από την ρουτίνα, από τα προβλήματα της ζωής, ένα διάλειμμα από τον ίδιο μας τον εαυτό. Πολλοί από εμάς όταν βρισκόμαστε κοντά με το κατοικίδιο μας δείχνουμε τον πραγματικό μας εαυτό και εκφράζουμε ελεύθερα τα συναισθήματα μας είτε αυτά περιλαμβάνουν υπερβολική χαρά είτε περιλαμβάνουν δάκρυα και πόνο. Βαθιά μέσα μας ξέρουμε πως τα ζώα είναι τα μόνα όντα που μας ακούν πραγματικά, που νοιάζονται για εμάς και που δεν μένουν κοντά μας από υποχρέωση ή προκειμένου να μας εκμετελλευτούν. Το κάνουν από αγάπη και στοργή, το κάνουν επειδή τα φροντίζουμε και τα αγαπάμε κι εμείς εξίσου πολύ. Τα ζώα μπορεί να αποβούν σωτήρια για τους ανθρώπους και την ψυχική τους κατάσταση.

Ας φανταστούμε όλοι έναν πιτσιρικά Niall με προβλήματα της προεφηβείας και μία βαριά καθημερινή ρουτίνα. Χωρίς διεξόδους πέρα από το σχολείο, όπου κι εκεί νιώθει πως πνίγεται, πως ο λόγος του χάνεται πίσω από ανείπωτες λέξεις, πως ο εαυτός του σημαίνει τίποτα μπροστά στον λόγο των μεγαλύτερων. Έναν σχεδόν έφηβο Niall φορτωμένο με ευθύνες που δεν τον αφορούν καν, αλλά αναγκάζεται να τις ακολουθήσει εξαιτίας των αρχών της οικογένειας.

Νεύρα που συσσωρεύονται, κούραση που μεγενθύνεται, "θέλω" που καταπνίγονται και ένα τεράστιο γιατί απλωμένο γύρω του να του προκαλεί πόνο. Πόνος της αδικίας. Και εκεί που όλα οδεύουν από το κακό στο χειρότερο, που ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι έρχεται η σωτηρία. Ένα δώρο κυριολεκτικά θεόσταλτο που τον έσωσε από την έκρηξη και την αυτοκαταστροφή. Εκεί που για ώρες το έσκαγε απο το σπίτι - προκειμένου να σωθεί από τα προβλήματα του - βρήκε την καλυτερη παρηγοριά. Ένα μικρό κουταβάκι με μαύρο χνουδωτό τρίχωμα και μια άσπρη κηλίδα που ξεκινούσε απο την περιοχή του λαιμού και έφτανε ως την κοιλίτσα του χαριτωμένου ζώου.