𝕿𝖜𝖔 𝖔𝖋 𝖚𝖘 ✔

Three

Harry Edward Styles

Η δουλειά είναι η ζωή του. Λατρεύει να περνάει ώρες μέσα στο στούντιο του και να ηχογραφεί τραγούδια. Μπορεί να κάθεται με τις ώρες στο ξύλινο γραφείο του και να γράφει στίχους, να παίζει κιθάρα και να τραγουδάει με την βελούδινη φωνή του. Το συγκρότημα στο οποίο ανήκε του ανέβασε την φήμη και πλέον είναι ευγνώμων που έχει θαυμαστές σε όλα τα μέρη του κόσμου. Δεν το κάνει για τα λεφτά ή για την δόξα. Το κάνει αποκλειστικά για τον εαυτό του. Η μουσική επουλώνει τις πληγές του γρηγορότερα από ότι ο χρόνος. Η μουσική είναι το στήριγμα του στις δύσκολες στιγμές αλλά και στις χαρούμενες. Μουσική γι' αυτόν σημαίνει ζωή, χαρά, γνωριμίες, φιλία, στήριξη και πάθος. Η μουσική είναι η ζωή του και γι' αυτόν τον λόγο την επέλεξε και ως επάγγελμα. Για να ζει ελεύθερος και χαρούμενος μακρυά από τις στεναχώριες του παρελθόντος.

Η εταιρία για την οποία δουλεύει είναι μεγάλη και θαυμάζει το ίδιο του το μυαλό που θυμάται απ' έξω τα ονόματα όλων των υπαλλήλων. Φυσικά σε αυτό τον βοηθάει ο φίλος και συνεργάτης του Henry. Γνωρίστηκαν παλιά σε μία καφετέρια και ξεκίνησαν να μοιράζονται βιώματα και εμπειρίες. Σύντομα έγιναν και συνεργάτες και πλέον είναι αχώριστοι. Βέβαια, ο Harry απομακρύνθηκε εξαιτίας της φήμης και της παρέας που έκανε με τους τέσσερις φίλους του που ανήκαν στο ίδιο συγκρότημα. Ποτέ, όμως, δεν ξέχασε την μορφή του Henry. Όταν αναγκάστηκαν να πάρουν χωριστούς δρόμους και να εγκαταλείψουν το συγκρότημα, ο Harry ξεκίνησε την προσωπική του καριέρα και πήγε ψηλά.

Μάλιστα πήγε τόσο ψηλά που η μοναξιά του χτυπούσε την πόρτα ολοένα και πιο δυνατά. Κατάλαβε πως η φήμη και η δόξα δεν φέρνουν απαραίτητα την ευτυχία. Και έτσι άρχισε να πέφτει. Η κάθοδος του σήμαινε την άνοδο ενός άλλου. Και θα έπεφτε στον πάτο αν δεν βρισκόταν στο πλευρό του ο συνεργάτης του, Henry. Μόλις έμαθε τα νέα, έτρεξε στον πρώην συνεργάτη του και τον στήριξε. Ήταν πλέον ιδιοκτήτης μια δισκογραφικής εταιρίας και χωρίς δεύτερη σκέψη προσέλαβε τον Harry και την υπέροχη φωνή του. Έτσι, ξεκίνησε μια νέα περίοδος συνεργασίας μεταξύ των δύο ατόμων, συνεργατών, γνωστών.

Ο Harry πάντοτε ένιωθε ευγνώμων για την στιγμή που γνώρισε τον Henry και δεν δίσταζε να τον αναφέρει σε οποιοδήποτε άτομο μιλούσε. Ήξερε πως χωρίς αυτόν θα ήταν ένα τίποτα. Θα ήταν ένας ξεχασμένος πρώην διάσημος τραγουδιστής. Μέσα του μισούσε και μισεί την λέξη διάσημος καθώς οι άνθρωποι την χρησιμοποιούν συνήθως στην εξής πρόταση: "Ήταν διάσημος". Ή "συνήθιζε να ήταν διάσημος". Αυτό τον πονούσε και τον βασάνιζε περισσότερο από όλα. Να μην ξεχαστεί άδοξα, να μην δείξει στους ανθρώπους όλες του τις δυνατότητες. Πάντοτε μοιραζόταν την δουλειά του με τον κόσμο και περίμενε με υπομονή για να δει αν άρεσε στον κόσμο το τραγούδι που με κόπο ετοίμαζε. Ξενυχτούσε ολόκληρα βράδια για να βρει τον κατάλληλο τονισμό της λέξης, την προφορά της, τα πάντα. Προσπαθούσε να κάνει πρόβες για τις συναυλίες του μέχρι και στο μπάνιο κι ας κουραζόταν η φωνή του, κι ας μην άντεχε άλλο ψυχολογικά. Οι θαυμαστές, οι οπαδοί του, ο κόσμος του, οι άνθρωποι του θα τον περίμεναν.