Terug Naar Huis

5

Ik zit op het trapje van de camper. Wat kan ik doen? Olivia en Silver zijn binnen en Katie en Janae zijn achter de camper. Zal ik even gaan kijken? Ik wil net opstaan als ik een harde gil hoor. Het komt van achter de camper. Ik spring op en ren om het ding heen. Janae staart met grote ogen naar de muur en Katie houd Janaes arm stevig vast. Ik volg hun blikken naar de muur.

'Wat de hel.' Ik knipper met mijn ogen. Het is bloed. Nog meer bloed. Ik loop snel naar mijn vriendinnen toe. 'Wat is dit?' vraag ik zachtjes. Katie haalt hoofdschuddend haar schouders op. 'Geen idee.'
Ik loop weg, de camper in. 'Jongens. Janae en Katie hebben iets gevonden.' Ik steek mijn hoofd om het hoekje. Olivia kijkt in een kastje bovenin de camper en Silver zit op de grond. 'Kom!'

Silver trekt haar wenkbrauwen op als ze het bloedschilderij ziet. 'Gatverdamme', zegt ze met een vies gezicht. 'Dit is echt niet leuk meer. Het is ranzig en-' Ze stopt haar zin en zucht. 'Kunnen we niet gewoon weg?!' 'Nee. We moeten die', Silver rolt met haar ogen 'code vinden! Maar wat is dit eigenlijk?' Ze bukt naar voren en bekijk het schilderij eens goed.

'Het is een bloempot', zegt Janae. Ik schrik op. 'Oh, nou goed', zegt Olivia. Ze kijkt ook mee met Silver. 'Ik geloof een bloempot naast een wiel.' Silver glimlacht breed. 'Een aanwijzing!' roept Katie. Ik begin te grijnzen. 'We komen hier weg!' Vrolijk ren ik naar de voorkant van de camper. Bij het voorste wiel staat een bloempot. 'Kom nou!' roep ik naar de rest.

Als iedereen om me heen staat til ik de pot op. Niks. 'Oh.' Teleurgesteld zet ik de pot terug. Katie trekt de bloem omhoog. Met aarde en al. 'Neppe zooi.' Ze glimlacht triomfantelijk als we een briefje zien liggen. 'Tada!'
Ik pak het briefje eruit en vouw het open. Het zelfde slordige handschrift, geschreven met blauwe pen. Ik begin voor te lezen. 'Wie mag er als eerst Terug Naar Huis?'

Katie sluit even haar ogen. 'Oh jakkes. Wanneer is de tijd om? Dit is niet meer leuk!' Ze kijkt ons allemaal aan. 'We hadden drie uur toch?' 'Ja. Nu denk ik echt, waarom? Dat is echt veel te lang!' Silver zucht. Ik knik. 'Ja. En vorige week vonden we het te kort.'
Ik gooi het briefje op de grond. 'Nog twee uur, meiden. Even doorzetten!'

Moe zitten we naast elkaar tegen de camper. Niemand heeft nu zin om iets te doen. We zijn allemaal nog in gedachten. Ik denk na over dat briefje van net. Ik pak het op en lees het nog eens. Dat handschrift, ik ken het ergens van! Ik zal wel in de war zijn, maar toch blijf ik erover nadenken. Waar herken ik het handschrift van? Van wie is het? Ik besluit om het nog even voor me te houden. Dadelijk breng ik nog valse hoop bij de rest.

'We moeten echt doorzoeken. Ik wil die code vinden en zo snel mogelijk weg hier!' Silver staat op en klopt met haar handen op haar bovenbenen, alsof we hondjes zijn. 'Ik weet het niet. Als we hier nou gewoon wachten tot de tijd om is?' Janae kijkt naar Silver. Die haalt haar schouders op. 'Blijven jullie hier maar op jullie luie reet zitten. Ik haal ons hier wel uit!' Ze draait zich om en loopt de camper in. Daar heeft ze al tien keer gezocht, maar blijkbaar nog niet genoeg.

Ik sta ook op. 'Ik ga helpen.' Langzaam loop ik achter Silver aan. Ze staat voorover gebogen bij een keukenkastje. 'Sil? Lukt het?' Ik loop naar haar toe. Geschrokken draait ze zich om. 'Jeetje, ik schrok me dood.' 'Oh. Nou, ik kom je helpen.' Ik buig ook voorover bij het kastje. 'Iets gevonden?' Vraag ik. Silver schud haar hoofd. Dan krijg ik een idee. 'We kunnen kijken in het bestuurders gedeelte.' Ik ga weer recht staan en trekt Silver omhoog.

'Ja, kan.' Ze loopt naar het voorste deel van de camper. Er zit een langwerpig raam. Ik probeer erdoorheen te kijken. 'Ik zie niks', zucht ik. 'Hoe kunnen we nou naar binnen kij-' 'Gatver!' Silver die ook door het raampje keek, deinst geschrokken naar achter. 'Wat?' Ik kijk nog eens door het raam. Ik zie waar Silver zo van schrok. Iets in de vorm van eens menselijk lichaam. Het lijkt op een... lijk.

A/N:

Yes! Hoofdstuk vijf. Dat betekent dat op dit moment hoofdstuk 1 online komt! Ben benieuwd naar jullie feedback. (Als je dit nu leest, staat het hoofdstuk al online, hehe.) 777 woordjes (: Maar ik ben echt best blij met dit verhaaltje! Lees lekker verder!

Nog een paar woordjes en dan heb ik er... 800!

Lees maar door x