"Niye dalgınsın bu kadar? " içimi kemiren soruyu sesimi düz tutmaya çalışarak sorduğumda kanlı gözlerini birkaç saniyeliğine bana çevirdi. Yine uyuyamamış olmalıydı.
Kalbimi acıtan bu ayrıntı ile parmaklarının kalemini kavrayışını izledim.
Gözlerimi yazdığı cümleye çevirdim. Cümleyi acı ile okudum.
Biri var.
Yutkunamaz hâlde duraksadım. Gülümsemeye çalışıp boğazımı temizledim.
"E niye üzgünsün peki? Yoksa sevmiyor mu seni Ekim? " diye sordum kısılan sesimle.
Yoksa senin beni sevmediğin gibi o da seni mi sevmiyor?
Derin bir iç çekip yazmaya devam etti.
Kırdım onu.
Şimdiye dek un ufak olmuş olan kalbimi umursamamaya çalışarak tebessüm ettim.
"Onarmana yardım ederim ben. " dedim sesimi canlı tutarak.
Yeter ki sen üzülme Ekim.
Gözlerini bana çevirdi ve gülümsedi.
Gözlerim doldu ama gülümsedim.
YOU ARE READING
Limonlar °Texting°
Short Story16.06.2019 tarihinde yazılmıştır. 22.06.2019 tarihinde yayımlanmıştır. Siz: Bana yardım et. Siz: Yalvarırım bana yardım et. Limon çevrimiçi. Limon yazıyor... Limon: Anlamadım? Siz: Seni seviyorum. Siz: Lütfen bana yardım et.
