Couple goal..(zawgyi And Unicode)

couple 9

Zawgyi

အတည္ၿငိမ္ဆံုးေသာ ဆရာခ်စ္ တပည့္ေလးက စာထဲ စိတ္မပါမွန္းသိေနသည္။လန္ရွိရမ္ အေနနဲ႔ တျခားေသာ ကိစၥေတြကို ၀င္မပါလို။

'' ဒီေလာက္ဘဲ...''

အတန္း ၿပီးေတာ့ အျမဲ တူူတူ ေလၽွာက္သြားခဲ့ဖူးတဲ့ လမ္းေလးက အခုေတာ့ေမွာင္ကုတ္ေနသည္။

ထိုင္ေနက် ကန္တင္းေလးကလည္း လူေတြက ရွင္းေနသည္။ အရင္လို႔ ဟိုေနရာ လုထိုင္ ဒီေနရာ လုထုိ္င္စရာ မလို။

သူနဲ႔ ခြဲခြာလိုက္ရသည့္ ေနရာေလးက္ု ေနာက္တစ္ခါ ျပန္မသြား။ အမွတ္ရျခင္းမ်ားစြာ နဲ႔ ကန္တင္း ရဲ႕ တစ္၀ိုင္းစာ စားပြဲ ေပၚက စားစရာေတြက အရင္ကေလာက္ မခ်ိဳၿမိန္ေတာ့။

'' ၀မ္ဂ်ီ...''

'' အကို က်င္းကြမ္ေယာင္..''

အကို ကို ျမင္ေတာ့ ၀မ္းနည္းေနသည့္ မ်က္ႏွာေလးကို အနည္းငယ္ ဖံုးကြယ္လိုက္သည္။ အေပ်ာ္သာ ကူးစက္ေစမည္။ ၀မ္းနည္းမူကိုောတ့ မကူးစက္ေစလို။

တိတ္ဆိတ္ေနသည့္ စားပြဲ ၀ိုင္းေလးထက္ အကိုရွိခ်န္နဲ႔ က်င္းကြမ္းေယာင္ လာသည့္အထိ လူရွိေသာ္လည္း တိတ္ဆိတ္ေနဆဲ...။

'' ၀မ္ဂ်ီ မွာထားတာေတြ စားေလ ၀မ္ဂ်ီမ်ားမ်ားစား မွ အကို နဲ႔ အားလဲရင္ ႏိုင္မွာေပါ့...''

ကေလးဆိုးေလးပမာ ေခ်ာ့ျမဴးတတ္သည့္ အကို တစ္ေယာက္ ရွိေနလို႔ ဘ၀ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းက မလဲၿပိဳ။

'' ဟန္ကြမ္းက်င္း ဘာမွ ေတြးမေနနဲ႔ ေရာက္တဲ့ ေနရာမွာ ေပ်ာ္ေအာင္ေန..''

အျမဲတူတူ ထိုင္ေလ့ရွိတဲ့ က်င္းကြမ္းေယာင္နဲ႔ လန္ရွိခ်န္က ဒီေန႔ေတာ့မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္သည္။

လန္႔က်န္ေဘး လန္ရွိခ်န္ က တသြတ္သြတ္ ေျပာေနမွ ကေလးဆိုးေလးက အစားကို ၀င္ေအာင္စားသည္။

ပိန္လာတာ မ်ား။ အရင္ကႏွင့္ မတူ။
စိတ္ဖီစီးမူေတြမ်ားတာလား လူမသိေအာင္ ႀကိတ္ခံစားတတ္တာလား မသိ အရင္ကထက္ မ်က္ႏွာေလးက ေခ်ာင္းက်သြားသည္။

ဘာအေၾကာင္းလဲ ဆိုတာ လန္႔က်န္႔ေဘး ဘယ္သူမွ မရွိတာနဲ႔တင္ သိႏိုင္သည္။ အရင္ကတည္းက ၾကည့္မရေအာင္ တပူးပူးေနတတ္တဲ့ သူတစ္ေယာက္က ေဘးနားမွာ မရွိ။