" Ανάθεμα την βεντέτα...Τα ένοχα μυστικά. "

Κεφάλαιο 11ο.

~ Κρήτη ~

Ο Στρατής, από τότε που η Σαβίνα δέχτηκε να μείνει στο σπίτι του, μέχρι η ίδια να βρει κάτι, προσπαθεί απεγνωσμένα να μάθει πράγματα για εκείνη. Από τότε που ο άνδρας την κυνηγούσε  εκείνο το βράδυ, πριν δύο μήνες πλέον, δεν είχε καταφέρει να διασταυρώσει κανένα στοιχείο για την ζωή της. Έφτασε στο σημείο να ψάξει τα πράγματά της αλλά παραλίγο να τον πάρει είδηση. Αλλά και εκείνη δεν έλεγε τίποτα για την ζωή της. Ο Στρατής το πήρε απόφαση πως έπρεπε να της μιλήσει στα ίσα. Έτσι και αλλιώς έπρεπε να ξέρει τον λόγο που κινδύνεψε και η δική του ζωή τότε. 

" Σαβίνα θα στο πω ξεκάθαρα... " λέει και την πλησιάζει περισσότερο. Εκείνη απομακρύνεται λίγο από δίπλα του.

" Νομίζω ξέρω τι θέλεις να μου πεις. " είπε εκείνη. 

" Για να ακούσω. " 

" Θέλεις να μάθεις από που κρατάει η σκούφια μου με λίγα λόγια. Το περίμενα. Αν δεν ρωτούσες κάτι δεν θα πήγαινε καλά με εσένα. " απαντά και γελάει διακριτικά. 

" Ε ναι. Να ακούσω περιμένω. "

" Κοίτα Στρατή, ξέρω πως υποχρεώνεσαι να με φιλοξενείς, αλλά εφόσον δεν...πώς να στο πω, αφού δεν σε έχω κλέψει ακόμα ή δεν σε έχω βιάσει, δεν νομίζω πως πρέπει να ανησυχείς. " απαντάει και σκάει ένα χαμόγελο. 

" Ναι ρε παιδί μου δεν αντιλέγω, αλλά εκτός το ότι μένεις στο σπίτι μου, και ούτε δουλειά δεν έχεις, ούτε αγόρι έχεις, ούτε κανένας άνθρωπος δεν σε έχει ψάξει, έρχονται πολλά στο νου μου. Ούτε το επίθετό σου δεν ξέρω. "

" Στάκα. Σαβίνα Στάκα. Το έμαθες και το επίθετό μου. " 

" Τίποτα άλλο όμως δεν έχω μάθει. Τότε που σε βρήκα κάποιος σε κυνηγούσε. Ποίος ήταν αυτός; Ένας άνδρας μαυροντυμένος. Γκομενικό είναι στη μέση; " την ρώτησε. 

" Καταρχάς μόνο άνδρας δεν είναι. Και κατά δεύτερον να ξέρεις πώς όσο δεν μιλάω σε προστατεύω από εκείνον. Θέλω να χάσει τα ίχνη μου Στρατή. Να μην με βρει. Έτσι και αλλιώς το σπίτι σου είναι τόσο απόμερο και παλιό. Αποκλείεται να με βρει εδώ. " 

" Ρε κοπέλα μου αν τύχει να με ρωτήσει κάποιος για εσένα να ξέρω τι να του πω έστω. "

" Δεν με είδες, δεν με ξέρεις. "

" Δεν είναι λύση αυτή Σαβίνα. Μίλα μου! " 

" Δεν πρόκειται Στρατή! Θα σου μιλήσω όταν εγώ το αποφασίσω, όταν εγώ δω πως δεν με παίρνει να περιμένω άλλο. "