thirty-seven~~change

1.4K 30 0
                                    


Stephen's POV

"Ibigay mo yan lahat sa bisita...marami pa naman na nandito...at saka ibibigay ko to kay Cathlyn....sasamahan ko muna sya doon...alam kong kanina pa sya doon...."

"Sige....oyyy....wag mo syang pigilan sa gagawin nya.....baka mapressure"

"I know....doon ka nga Allison..."

Hindi mo na sya tinatawag sa dating tawag ko sa kanya....Iba na kasi ngayon.....

Dala ko ay kape na mainit.Para kay Cathlyn toh...Ilang araw ng lumipas at lagi sya nandoon nagbabantay.Minsan lang syang aalis kapag magbibihis at maliligo o magCCR o kakain....yun lang....minsan hindi na sya natutulog...Ang iba ang sabi ay nakakatakot na syang lapitan....ano naman sa kanila....mahal ko sya sa kung ano man sya...

Nang makapunta ako doon ay umupo ako sa tabi nya.Tahimik lang sya...hindi na sya yung maingay na tao na kilala ko.....may pagbabago nang nangyari....

"Amm....dinalhan kita ng kape..."

Di sya lumingon sa akin at parang wala syang narinig o Naramdaman na katabi nya ako....


"Amm....Cathlyn....ammm...kape--"

"Pakilagay sa tabi...."

"Ahh....sige"

Ganun ulit sa dati.Tahimik lang sya..Nakatingin lang sya sa picture nina Tita Miracle at Tito Dark.....alam ko namang masakit sa part nya na mawalan ng dalawang napakaimportanteng tao sa buhay nya...na wala nang makakapalit sa kanilang dalawa.Alam kong namumuo ang galit at sakit na nararamdaman nya.Kaya lagi lang ako sa tabi nya....

Napatingin ako sa kanya ng bigla syang tumayo.
Napatingin ako ng maglakad sya papuntang CR.Naghintay nalang ako sa kanya...

Pero parang antagal nya doon.Kaya sinundan ko sya..Nasa labas na ako ng pinto.Hindi ko alam kung papasok ako o hihintayin ko sya.Nakarinig ako ng magflush kaya hahakbang na sana ako paalis ng makarinig ako ng iyak...Nalakunot ang noo ko ng marinig ko yun.....

Nang parang palakas ng palakas ang iyak ay pumasok na ako....

Nakita ko syang nakaupo sa tiles at nakahawak sya sa ulo nya....

"Cathlyn...."

Napatingin sya sa akin pero ganun parin ang pwesto nya nakahawak sa parin sa ulo...

"May masakit ba sayo??"

Lumuhod ako sa harapan nya at hinawakan ko ang pisnge nya...

"Cathlyn---"

Nabigla ako ng yakapin nya ako..Patuloy parin ang pag-iyak nya..niyakap ko nalang sya pabalik...alam kong masakit ang dala dalahin nya.Naiinrindihan ko yun...nang mamatay si papa ay masakit sa akin yun....paano naman kung dalawa pa.....sobrang sakit nun...Hinagod ko nalang yung likod nya..

"Its ok....hush now"

Biglang kumalas sa pagyakap si Cathlyn sa akin....

"Im okay"

"But-"

Bigla na syang tumayo at lumabas na sa CR..Napakunot ang noo ko sa inaakto ngayon ni Cathlyn....Hindi ko na sya maintindihan....

*******

Kakatapos lang ng libing ay walang kaemo-emosyon si Cathlyn.Simula sa simbahan hanggang sa sementeryo...

Nakatingin lang sya sa kabaong.Hindi mo sya mamabasa....mahirap syang basahin sa inaakto nya...hindi sya si Cathlyn na kilala ko...Pagakatapos ng libing ay umiba ng direction na nilalakad ni Cathlyn...kaya sinundan ko sya....ang layo na ng nilalakad nya...

"Alam kong sinusundan mo ako Stephen....let me be alone..."

"Please Cathlyn...hayaan mo munang samahan kita"

"Ayoko nang may kasama muna...pupunta ako sa org. Kaya kailangan kong isa lang ang pupunta"

"Ok"

Hindi ko na sya sinundan.Parang lumalayo na ang Cathlyn....marami nang nagbago sa kanya....i miss the old Cathlyn....

*****

Ilang linggo na ang lumipas simula nung burol ay ganuun parin.Minsan ay natutulog ako rito sa bahay niya.Dahil sya lang naman ang nandito..ilang maids at guards lang....bumalik si mama sa paris dahil nandoon ang business nya...kaya minsan dito na ako nagsstay sa bahay ni Cathlyn pero sya naman ang wala...May mga gabi syang hindi umuuwi....minsan uuwi sya pero ang gusgus at maraming sugat...hindi sya kumakain dito at bigla lang sya papasok sa kwarto nya at hindi na lalabas...maglolock lang sya at doon na sya...hindi na sya lalabas pa...at minsan maaga rin syang aalis....

Ngayong gabi ay kakarating lang nya at nasa kwarto nya...talos na daw syang kumain...yun naman lagi ang dahilan nya....Parang wala lang ako dito....

Minsan kinakatok ko sya sa kwarto pero walang response...tulog na daw sabi ng maids...

Napansin kong may nahulog na sulat sa sahig sa sala....

Mga kung ano-ano lang na sulat na galing sa org.Itatapon ko sana ng may napansin akong litrato doon....parents ni Cathlyn...alam kong nahulog toh ni Cathlyn kaya pinatong ko nalang sa mesa...Pumasok na ako sa guest room nila at doon ng humiga....Tuwing pipikit ako ay pumapasok sa isip ko si Cathlyn....yung mga pagbabagong nangyayari sa kanya....

Umupo ako mula sa paghihiga.Hindi na sya open sa akin.

Parang lagi na syang seryoso...Hindi na sya si Cathlyn na childish...isip bata....

Nakakamiss na yung lagi ko syang kasama...pero ngayon ay hindi na...Yung dating may limitation yung pagsasama namin kahit magdate kami sa labas ay minsan lang.....ngayon na nangyari to ay hindi na....parang nung nawala ang parents nya ay nawala na kami....parang walang kami...

Lumabas ako kwarto para pumunta sa sala....hating gabi narin... at wala naring gising siguro...pumunta ako sa kusina para uminom pero nakita ko doon si Cathlyn na umiinom.Ganun parin ang suot nya...Dahil kita-kita ko na sya ay makikita doon ang bandage sa braso nya....at mukhang kapapalit lang nya yun.....Nang mapansin nya ako ay mabilis nyang binalik ang pitchel na hawak nya sa ref at ang basong ginamit nya.....nang nabalik na yun ay umalis na sya...lumakad sya palapit sa akin pero bago pa sya makalayo ay hinawakan ko sya sa braso sa kabila...yung walang sugat...Dahil doon ay napahinto sya....hindi sya nagsalita kung bakit ko yun ginawa o pumitlag...parang walang lang na huminto sya sa paglakad....



"Namimiss ko na yung dating Cathlyn.....iba na sya ngayon ehh"

"........"

"I miss her ...badly"

"....."

"You.....change...."

"Kung ito lang ang pag-uusapan natin ay sana tinext mo nalang....."

Humarap ako sa kanya...

"I Don't know you......hindi na kita kilala...."

Dahil nagbago kana...nagbago na ang minahal kong Cathlyn.....

My Childish Mafia QueenWhere stories live. Discover now