Take me to your HEART (GxG) : BOOK 2

Chapter 2

Warning : SPG ahead.

********
L

ouise (POV)

“ hey” pukaw ng aking katipan kasabay ng paghakbang nito patungo sa aking gawi.

She raise her hands, cupped my face and stare with worried eyes “are you okay, babe?” she ask’s.

Alanganin akong ngumiti at nag-iwas ng tingin “y-yeah, i-I’m good” I response in unknown voice na kaagad naman nitong nahalata.

Pumalatak ito at kinabig ako ng yakap “I’m sorry, I scare you from bragging here just like that” she apologize sincerely while caressing my back.

Napapikit ako when a sudden relief consumed me.

Her warm embrace shrugged all my worries and fears away kung kaya hindi ko napigilan ang pag ganti ng mahigpit na pagyakap dito.

I sighed.

It’s obvious that my trauma arised at alam kong maski siya ay nahalata iyon dahil napansin ko kaagad  ang pag switch ng kanyang mood.

Ang masungit niyang pagbungad kanina ay nahalinhan ng pag-aalala ng mapansin niya ang naging reaction ko. Kagyat na nawala ang kung anumang negatibong emosyon nito kasabay ng paglamlam ng kanyang mga mata at boses na puno ng pag-aalala.

“ikaw naman kasi. I told you not to stay here alone, hindi ba?” malambing na paninita nito matapos niyang marahang mapaglayo ang aming mga katawan.

She stare at me intently as if waiting for my protest pero nanatili lamang akong walang kibo ng hindi makahagilap ng dahilan para lamang  maabsuwelto sa aking nagawa.

Nang mainip ang kasintahan sa aking isasagot ay umiling-iling ito at bumuntong-hininga.

She gently holds may both hands at pinisil iyon. “how many times do I need to tell you na ayokong nag-iikot ka dito ng mag-isa?” malumanay nitong pagtatanong. Kapagdaka’y muli nitong hinawakan ang aking mukha.

“ kung hindi pa ako tinawagan ni Jamie at sinabing nagpumilit kang magpaiwan ay hindi ko malalaman na nandirito ka” dugtong nito na may bahid na pagtatampo ang kanyang boses.

Tinitigan ko ito pansumandali hanggang hindi ko napigilan ang mapangiti na siyang ikina kunot noo ng aking kaharap.

Sumeryoso ito ng pagtitig sa akin at pinagsalubong ang magagandang kilay.

“walang nakakatawa sa sitwasyon mo, Louise. Kaya wag’ mong gawing biro ang mga bilin ko sa’yo” anito sa malamig tinig.

I mentally roll my eyes ng muli kong mahimigan ang pamikyar na pagigng dominante nito.

Kahit kailan talaga napaka-bossy.

Eh isa naman iyan sa nagustuhan mo hindi ba ?

Mag-kasalungat na untag ng inner self ko na siyang nagpatungo sa akin at nagpakawala ng lihim na pagngiti.

Kapagkuwan ay nag-angat din ako ng mukha at tinitigan ang kasintahan.

I sighed and smile at her whole wholeheartedly.

I then raise my hands and place it on her creasing eyebrow. “I’m not taking this as a joke, Ms. Sandoval” anya ko while massaging her forehead para tuluyan iyong dumiretso at mawala ang signature na pagkunot nito ng noo.

She didn’t respond as if waiting for my explanation na akin namang ginawa.

“I am smiling kasi nakakaya mo ng kontrolin ang pagsusungit mo” dugtong ko then gently pinch her pointed nose.