CHAPTER 14: THE OPPOSITE OF LOVE IS NOT HATE BUT LEAVE

992 32 2
                                    

KAIL's POV

Masakit ang puso ko ng makita ang asawa ko na may kahalikan pero inunawa ko na lang dahil baka nagkulang ako.

Umuwi ako at humiga sa kama namin.

Habang iniisip ko pa rin ang nangyari kanina ay kinuha ko ang papel at ballpen sa sulong sa tabi ng kama namin. Batid ko na pinapanood ako ni Thunder mula sa security camera na nakakabit sa kwarto namin. Patago kong inalis ang wedding ring namin at pinatong sa sulong at tinakpan ng papel na sinulatan ko kanina. Tumayo ako at tumungo na sa sasakyan at umalis na. Pinaandar ko at pinark sa isang isang mall. Alam kong hahanapin niya ako. Sa iksi ng panahon na magkasama kami ay nakita ko na kung paano magalit si Thunder at paandarin ang mga tauhan nito.

Babalik na lamang ako ng Pilipinas.

Bago ako magdesisyon ay dumaan muna ako sa simbahan at mataimtim na nagdasal para ako'y gabayan sa anumang plano ko. Lalo na kay Thunder, malungkot akong humihiling sa Diyos ng pagpapala niya at gabay. Hindi ako galit kay Thunder but I don't strive to make my presence noticed, just make my absence felt. Kung hindi man niya marealize na mahal niya ako ay ikakabuti namin yun dahil sa paglayo ko sa knya at kung marealize niya ang lahat kung mahal niya ako ay may kontribusyon yun para sa amin dalwa gaya pag unlad ng sarili namin at pagunawa ng isat isa, at pagmamahal muna sa sarili.


Bukod sa panalangin ay humingi din ako ng senyales kung tama ba ang mga gagawin kong hakbang. Nagulat naman ako ng isang batang lalaking pulubi ang nakita ko na nagabot sa akin ng rosas na puti. Nakangiti itong tinitigan ako at ngumiti. Napansin ko na kahit madungis ito ay mapayapa ang mukha nito. Sumagi sa isip ko ang sign na hinihingi ko sa Diyos. Pinukol ko ang tingin ko sa pigura na nakapako sa krus at nagpasalamat.



Ng lumabas ako ng simbahan ay tumingala ako sa langit at nagsambit muli ng pasasalamat.

"Handa na ako Lord" ang bulong ko. Malalim na buntong hinga ang pinakawalan ko.


Tumungo ako sa isang shop kung saan ay inaassist ka nila na mag online upang maka avail ng ticket ng eroplano o bapor. Nag avail ako ng ticket patungong Pilipinas. At ng araw na yun ay umalis na ako papuntang Pilipinas at handang mag-umpisa muli at bumangon sa pagkakadapa.


Habang tanaw ko ang lugar pinagsaluhan namin ni thunder ng saya at lungkot namin ay napaluha ako.

"Paalam Thunder" ang bulong ko sa aking sarili na alam kong sobrang mamimiss ko siya.

Batid ko na susundan ako ni Thunder san man ako pumunta, kaya nagplano na ako upang hindi niya ako matunton o mahihirapan siyang tuntunin niya ako at makitang muli.

Magtatago at iiwas na ako sa asawa ko hindi dahil sa ayaw ko siyang makita kung hindi sa ikakapayapa naming dalwa. Kakalimutan ko ang lahat lahat ng sa aming dalwa.

————————————❤️❤️❤️❤️❤️❤️

Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.



————————————
❤️❤️❤️❤️❤️❤️

Yow! Pahingi po vote.  Heheh thank you

Devil Wants MeUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum