{COMPLETED} HIS BRAT SERIES 1: MASON MAZZONI

Chapter 2: TATTOO

AN//: Thank you for supporting me.... bakit naiiba ang ibang words... 😢😢

Nang makapasok ako sa kusina ay naabotan ko si Yaya Ana na naghahanda ng pagkain. Napahinto ito sa ginagawa sandali at nagpatuloy lang ulit sa pagluluto nito.

Hmmmppp!! Ang moody talaga ng mga tao dito at sobrang weirdo pa isali na rin itong tandang. Sarap lutuin at ipakain sa kay Tita Grace at sa anak nito bukas.

Kinuha ko na lang ang gamit para sa paglilinis sa stock room na katabi ng kusina. Palabas na ako ng kusina ng magsalita si Yaya Ana at parang nagdiwag ang puso ko dahil sa sinabi nito.

"Gusto mo bang tulungan kita na makaalis rito Señorita?"

Binalingan ko ito sa likuran ko at napataas ang kaliwa kong kilay sa sinabi nito sa akin. Señorita? Hindi ba't wala pa naman ang anak ni Tita Grace? Bukas pa kasi iyon darating ayon na rin sa sinabi sa akin ni Tiyang Grace kanina. Ah, baka naman namimilikmata lang ito at akala nito ay ako si Hana. Nilagay ko muna ang mga props ko sa sahig at nilapitan si Yaya Ana.

"Hmmp! Ahahhahaha... ahahhahaha... yaya Ana n-naman eh, hhahahahha tanda ka na talaga hahahhaha i love you yaya Ana hahahhaha." Hindi matigil ang tawa ko at nangingiyak na rin ako sa ideyang pumasok sa isipan nito.

"Bakit?" Magkasalubong ang kilay ni Yaya Ana dahilan para tumigil ako ng kaunti sa pagtawa na halos sasakit na ang tiyan ko at napapaluhod na rin sa tawa.

"Yaya Ana, nagpapatawa ka ba? ako ito si Mandi at bukas pa po pala darating ang bruha mong alaga. Hahhahaha, tandang huwag mo akong tinatawag na Señorita sa bahay na ito kasi pangit ang Señorita meron ang palasyo na ito. Hahahha, ni wala niya siya sa ganda ng mga paa ko ehh, hahahhah yaya Ana kailangan niyo na pong palitan ang grado ng inyong salamin. Baka kasi sa sobrang tagal eh medyo blur na ang paningin niyo." Mahabang ani ko rito habang kinukompas sa ire ang kamay ko upang maintindihan nito agad ang sinasabi ko, baka naman kasi bingi na rin ito.

Yumuko ako at tingnan ang buong mukha ni Yaya Ana. Wala naman akong mali na makita ah, hindi naman malalalim ang mga mata nito. Ibig sabihin ay nakatulog naman ito ng maayos walang man din akong narinig nitong nakaraang araw na nagkasakit ito. This is annoying, I swear.

I raised my side eyebrows and giving her a questioning look 'what now?'. Then later on, i take a depth breath and my lips form thin. I chuckled and give her quick smirk.

Ah, baka pinagtritripan ako ng tandang ito kasi darating na ang alaga niya bukas!

Nginunguya ko ang grapes habang hinihintay na magsalita ito muling. Ngunit hindi na ito nagsalita pa kaya napapalatak na lang ako at naglakad. Marami pa akong tatapusin para asikasuhin ang tandang ito, alam ko pinapainit lang non ang ulo ko.

Nakalabas na ako sa kusina ng magsalita ulit si Yaya Ana.

"Darating na Señor para kunin ka dito, magingat ka lagi."

Yon lang ang narinig ko sa sinabi nito, pero sinawalang bahala ko yon kasi ako naman si Mandi at hindi ang pangit nito na alaga na Hana. Baka nawawala na talaga si yaya Ana sa watong pagiisip dahil kong ano ano na ang sinasabi nito.

Ang ginawa ko buong araw ay ang maglampaso ng sahig, bintana, at iba pang mga kagamitan mula sa loob ng bahay hanggang sa labas.

Pagod na pumasok ako sa kwarto ko at naupo sa kama habang nakadungaw sa labas. Mula rito ay makikita mo ang napakagandang harden, well ako lang naman ang nagaalaga 'non. Ayaw kasi ni tita Grace na maghire ng hardenero kaya ako ang ginawa niyang hardenera. Bitter, sa malawak na harden kasi na ito dinaos ang kasal ni mama at papa.

Tumulo ang luha ko habang muling tinatanaw sa isipan ko ang mga masasayang sandali kasama sila. Ang mga ngiti sa mga labi at mga mata na siyang nagbibigay sa akin ng lakas upang sa umaga ay makabangong muli. Kailangan ko na talagang makalabas rito, kailangan na magbigyan ng sapat na hustisya amg pagkamatay nila. Hindi ako naniniwala na aksidente lang ang lahat ng iyo.