{COMPLETED} HIS BRAT SERIES 1: MASON MAZZONI

Chapter 47: ISAW

AN// Nagpapasalamat ako sa mga readers na napupunta sa story ko... hope you support the series. ❤❤❤

Naibuga nito ang kinakain, habang napa ubo nang bungang bongga, mabilis naman na sinalinan niya ito ng tubig, syaka binigay dito. Now, i know how to make him blushed like a cute fucking jerk.

"Ahahahaahahha..." natatawa siya dahil sa mukha nito " h-hindi ko alam n-na ganyan p-pala kiligin, hahahhaa... " halos napapaluha siya habang ito ay matalim na tinitigan siya.

"S-stop l-laughing... " awat nito sa kanya, panay ang tapik tapik nito sa dibdib dahil hindi ito masyadong makahinga, kaya tumayo siya habang tawang tawa pa din sa naging reaksiyon nito. "... brat i will r-really punish you, s-stop it..."

"You looks so cute jerk...  ahahahhaha..."

"Enough, brat..." Sumeryoso ang mukha nito, kaya natahimik siya, kaya lanv hindi niya talaga mapigilan na tumawa naman.

"What? What can you do, huh. Eh, sa nakakatawa ka naman talaga. You look like a piece of shit."

"I'll kiss you--"

"Oh, kiss lang?" She asked and wake sexyly swaying her hips as she seat in Mason lap.

"Fuck... " he cursed, aware that she is not wearing anything but Mason big loss shirt.

"Do you believe in me baby?"

"Yeah, i do believed in you. Now, seat straight and we will continue eating." Sa paraan ng pagkakasabi nito ay parang maiinis na ito sa kanya.

"I won't eat that!"

He signed heavy. "Then do my brat wanted to eat?"

Nakakalokang ngumiti siya, bago bumaba ang kanyang mga mata sa alaga nito, parang galit na galit iyon at gusto nang kumawala. She bite her lips seductively and lick it. Mason groaned as she slowly moving sensually to feel more of his awake manhood.

"Fuck, eyes up brat, you need to eat. Kaunti pa lang ang nakain mo, upo ka ng maayos muna, ayoko na magkasakit ka."

Mabait na napatango siya rito, inayos niya ang kanyang pagkakaupo at nagsimulang kumain ulit.

"Wait, jerk, i just want to say sorry."

"Hmmm, para saan naman yan."

She kissed him on lips. "Kasi pinagbintangan agad kita na may babae ka, tapos pinsan mo lang pala iyon." Napasimangot siya dahil sa ginawa niyang pagtataboy dito noonh araw na nalaman niya. "Kamusta na kaya si Mom at Dad? Are you visiting them?" Tanong niya habang malalaki ang lamon.

"You miss them?" He asked her.

"Yeah, i miss them so much." Sinapo niya ang mukha na napahikbi siya habang kumakain parin, napakaiyakin niya talaga lately, very emotional din.

Mason just stared at her. Not moving. No emotions on his handsome face.

Hanggang lumipas ang ilang segundo na hindi ito nagsalita, nagbaba na lamang siya ng tingin para itago ang nanunubig niyang mata saka napailing-iling.

"Sorry, i become very emotional this days." Aniya saka mabilis na pinunasan ang mga luha na pumatak.

Tahimik lang siyang kumakain, hinintay niyang niyang aaluin siya nito, sasabihin na nandito lang ito para sa kanya, na huwag siyang magalala kasi mahal na mahal naman siya nito. Mahal nga ba siya nito? Nagsasabi ba talaga ito ng totoo?

Mabilis naman niyang pinahid ang ilang butil ng luha na nalaglag sa pisngi niya.

Avoid stress... avoid crying... pangungumbinsi niya sa kaniyang sarili na nauwi sa malalim na pagbuntong hininga, masama kay baby sobrang stress Naawa siya sa sarili kaya mahina siyang napahikbi naman.