{COMPLETED} HIS BRAT SERIES 1: MASON MAZZONI

Chapter 42: MINE

AN//: 10 chapters to go... I'm hoping to accomplish my task kahit over over over oveeeeeeerrrrrrr due na 😆😆😆

She need a time and space. Kaya gusto niya munang mapagisa at kahit kating kati na ang kamay upang tawagan si Mason ay hindi niya ginawa. Kahit alam niyang naghihintay lang ito ng tawag niya ay hindi niya magawa, napahikbi na lang siya dahil sa pride niya.

Hindi na siya umuuwi sa bahay ng tiyahin niya dahil alam niyang hangga'y nandito siya ay hindi siya nito masasaktan. She need to fight back, win or loss, as long as she fight for rights.

She wanted to escape from reality that making her uneasy to love a life. Mabuti na nga siguro iyong hindi muna sila magkikita ng binata at baka kong ano pa ang masasabi niya na ito dito. Lumala lang lalo ang sitwasyon, ayaw din na hatakin ito sa magulo niyang buhay.

Hanggang makatulog siya ay hindi niya maiwasang hindi mapahikbi sa tuwing naalala niya ang lahat. Namimigat ang taklop ng mata niya dahil sa pagod na katawan. She closed her eyes and welcome herself to take a rest.

"Bud, i suggest you to talk to her, not to be a love sick guest her in my barn. Go to her and tell everything, love and care for her." Logan signed.

"I will talk to her? What for? She wanted me to leave her alone, and i don't want to be a burden to her so i felt. Siguro karma ko na ito dahil marami ang babaeng sinaktan noon." Napahilamos siya ng mukha sa sobrang panghihinayang at pagod dahil ilang araw niya siyang hindi din kumakain simula ng pinaalis siya nito.

Maybe, she don't really love me that is why it is easy for her to make me leave her.

He thought she have something for him... he really thought that she already like him, that she's started to feel something for him, pero tainga wala pa. Pinapakisamahan lang ba siya nito dahil siya ang papasalan nito at dahil iyon ang pangako nito sa magulang nito?

Ipinatong niya ang siko sa island table at tumingin sa kawalan. Ganito pala ang mararamdaman mo kapag nagmahal ka pero hindi ka mahal ng taong minahal.

Bumuga siya ng marahas na hangin habang inaalala ang pinagsamahan at pinagsaluhan nila ni Mandi. His heart tightened in so much pain remembering her beautiful smile. Para iyong hinihiwa ng ilang milyong beses kapag naalala niya na ataw na nito sa kanya at siguro hindi na rin matutuloy ang kasal.

Mapakla siyang natawa at napailing ng may maramdamang may dumaloy na mainit na likido sa pisngi niya, ang sakit pala. He blew a loud strangled breath and smile, maybe she need a space for everything.

"Damn it!" Tinuyo niya ang nabasang luha sa pisngi niya. "Bakit ba mahal na mahal ko ang babaeng 'yon, brat miss na miss na kita."

Bumuga siya ng marahas na hangin ang pinakalma ang sarili ilang araw niya nang hinihintay ang tawag mula aa dalaga. Kaya ng tumunog ang cell phone hudyat ng may tumawag ay kinuha niya agad at na desmaya siya ng makita na kapatid niya na si Xenon ang tumawag.

Isa sa kambal ang tumatawag at minsan lang ito napapatawag kapag kailangan nito ng tulong.

"Hey, older-brother." Masayang bati niya sa kakambal kahit parang hinihiwa ng pirapiraso ang puso niya. "Napatawag ka? Kumusta? Kamusta si granny at bakit napatawag ka?"

"Kuya kailangan ko sana ng tulong mo, alam ko din na ikaw ang makakatulong sa akin." Anito na para bang kinakabahan at nagmamadali. "May ipapahanap lang ako na tao kuya, may kakilala ka diba. I just want to know the identity of that person, just wanted to know if she is a good person."

"Did I hear it correctly? She? Yow, umuwi ka lang diyan, may babae ka na kaagad, ingat ingat ka brother-mine, karma is real." Paalala niya sa kapatid na napatawa lang sa kabilang linya bago nagsalita ulit.