{COMPLETED} HIS BRAT SERIES 1: MASON MAZZONI

Chapter 17: ALIVE

AN//: hurap pala magsulat guys nohhh.. d mo alam kong ano ang next... pls check out on my bio... iba't ubang series po ito... at hindi ko alam kong ilang series... so stand by...

"WELL, before i forgot. I am Mandi Leigh Dullesco Alfonso, be nice to me. I'm hoping that i won't see your face all, especially you Mr. Manager." She said the last part sarcastically.

Napayuko naman ang ibang staff at kasama na rin ang nakakainis na receptionist manager. Parang mga ulol na tuta ang mga ito na may ginawang mali sa amo nito.

"Welcome home." Sabi nong babae na kaedad lang ng mga magulang niya. Hindi niya alam konv ano ang ibig sabihin nito at bigla bigla na lang siyang sasabihan ng 'welcome home'.

"Home?" She is not asking the old girl, but instead she is asking herself. Napapikit siya at paulit ulit na nirereplay sa isip ng ang salitang 'home'. After that fucking wasted year she is really home now. Bakit hindi niya man lang nadalaw ang lugat na ito, o kaya ay pumasok lang naman sa isipan niya.

"It's been a while." Sabi niya na lang rito dahil palagi naman siyang nakatambay dito noon pero hindi siya pamilyar sa mukha nito.

How did she know that this place becomes her home? Maybe it was a coincide.

"Yes, please take a good care Ma'am Mandi." Ani nito

"Yeah, i will. You two stay here. No one is allowed to disturb me inside. Of course, if i told so, but don't give a shit, i won't allowed anyone enter in this place." Ani niya sa dalawang bodyguard niya na nakatayo malapit sa kanya. Tango lang ang naging tanging sagot ng mga ito sa kanya.

"Yes Miss Mandi." Sabay na sagot ng mga ito at siya naman ay bumuntong hininga at pumasok sa loob. Maingat na isinara niya ang pintuan ng silid na iyon. Sabi nila hindi ito ginagamit at walang sino man ang nagtatangkang pumasok dito. Kong ganun bakit ang linis at bakit hindi man lang naging luma ang sa loob non? Bakit nakabukas ang aircon ng silid?

At talagang wala ka man lang makikitang alikabok doon. Limang taon na hindi ito ginagamit, dapat ay sira na ang ibang mga gamit na nandoon. I expected that i would do a fucking renovation. But i think, no need for that. I have to find out who is behind this, who ever responsible for this.

Nagumpisa na siyang humagilap ng ebedensiya na may tao talagang gumagamit noon. Pero sink ang mga ito? Only her and her parents know the secret password to enter this room.

What if... they alive?

Shit! Bakit ngayon niya lang naalala na hindi niya pala nakikita ang mga labi ng magulang niya? Sinabi lang noon ng mga kasambahay na namatay daw ang mga ito at nasunog ang katawan. Hindi niya binigyang atensiyon ang mga iyon dahil sa murang edad niya at sa matinding pagluluksa.

Impossible? Are they alive?

But why are they hiding from her? Why did they faked there death? Why they have to do this? They don't like me? Love me?

Marami na lang na lang siyang naiisip na kong ano ano.

"Kailangan kong makahanap ng mahalang documento rito sa loob na ito. Maybe it will answer all my questions." Dali dali siyang nanghalungka't ng mga papeles na naroon sa table tiningnan niya iyon ng isaisa.

Halos malaglag ang mga panga niya sa nakita niya. Lahat ng papeles na nandoon ay may perma ng namayapa niyang ama at ina. Some are for company envestment and some are being a share holder of some big real estate company.

Tiningnan niya ng maiigi at halos ngayong week ay may perma doon ang mga magulang niya. It is giving money for the orphanage that she wants to sponsor when she was ten. The child their is very poor and some died because of too much starvation.