cigarette daydream

00:09

Ο κύκλος με τις καρέκλες γεμάτες απο ανθρώπους φαινόταν ανόητος στην Ally.

Δεν της άρεσε να βλέπει όλα αυτά τα θλιμμένα πρόσωπα.

Συνειδητοποίησε οτι σε κανέναν άλλον στον κύκλο δεν θα άρεσε αυτό πιθανότατα όμως.

Προσπάθησε να μην δείχνει τόσο θλιμμένη.

Είχε αγκαλιάσει τον εαυτό της καθώς έκανε οτι άκουγε έναν άντρα που αυτή τη στιγμή έκλαιγε όσο μιλούσε για το βίαιο παρελθόν του.

Γιατί κάνει τόσο κρύο εδώ μέσα,τέλος πάντων;!

Τι και αν αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να σε βοηθήσουν; Που να πάρει Ally, άνοιξε τα αυτιά σου.

''Το επόμενο λεπτό, ο μικρότερος γιος μου,έκανε να τρέξει προς την πόρτα.Ξέρετε,για να ξεφύγει.Δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο παρά να τον πιάσω και να τον κλείσω στην αποθήκη,'' ένα ακόμη κλαψούρισμα απο μέρος του με το κεφάλι σκυφτό.

''Εκεί με οδήγησαν τα ναρκωτικά. Στο να-''

''Με συγχωρείς για την διακοπή Bill, αλλά τα ναρκωτικά δεν φταίνε που εσύ ήσουν μαλάκας.''

Η καινούργια κοπέλα στο NA meeting με τα μακριά ξανθά μαλλιά που δεν μιλάει σε κανέναν, τον διέκοψε ξαφνικά.

Εκείνος, σήκωσε τότε το κεφάλι του για πρώτη φορά και την κοίταξε ξαφνιασμένος.Τα χείλη του τρεμόπαιξαν χωρίς να βρίσκει τις λέξεις. Η Ally παρατήρησε πως όλος ο κύκλος έκανε το ίδιο.

''Delilah, οι επικριτικοί σχολιασμοί δεν είναι αυτό που κάνουμε εδώ,''ο David, o σπόνσορας τους, προσπάθησε να απαλύνει την κατάσταση.

''Φυσικά και δεν είναι αυτό που κάνουμε David, για αυτό όλοι συνεχίζουμε με τα ίδια λάθη.Επειδή χαιδεύουμε ο ένας τον άλλον στα αυτιά και χρησιμοποιούμε την φράση Δεν πειράζει. Μα φυσικά και πειράζει!''

Η χροιά της φωνής της και ο τόνος της αντηχούσαν ολοκάθαρα στα αυτιά της Ally. Σαν την αρχή ενός τραγουδιού των Nirvana.

''Είσαι νευριασμένη, Delilah?'' η φωνή του David ήταν ήρεμη και το ύφος του υπομονετικό.

''Φυσικά και είμαι. Είμαι κουρασμένη και νευριασμένη, κάποιος θα έπρεπε να είναι,έτσι δεν είναι;''

Και έτσι απλά, αφού έριξε ένα τελευταίο βλέμμα γύρω της, σήκωσε την καφέ δερμάτινη τσάντα της και απομακρύνθηκε απο τον κύκλο με τα αρβυλάκια της να αντηχούν στο δάπεδο.

Κάτι στο ύφος της Delilah, θύμησε στην Ally την αδερφή της.

Για αυτό, όταν η συνεδρίαση έληξε λίγα λεπτά αργότερα, η Ally βγήκε έξω για να ψάξει το νευριασμένο κορίτσι.

''έι περίμενε!'' έτρεξε σχεδόν πίσω της. 

''Δεν έχω τσιγάρα,'' το κορίτσι μουρμούρησε πάνω απο τον ώμο της χωρίς να επιβραδύνει το βήμα της.

''Δεν θέλω τσιγάρο,'' η Ally έβγαλε έναν αναστεναγμό όταν την έφτασε.

''Και τι θέλεις τότε;'' λύγισε το κεφάλι της στο πλάι με το βλέμμα της να τρέχει στο πρόσωπο της Ally.

''Μου θυμίζεις την αδερφή μου.'' Η Ally τραύλισε τις πρώτες λέξεις που ξεπήδησαν στο μυαλό της.

''Είναι όμορφη;'' ένα μικρό χαμόγελο απο την Delilah.

''Ναι, ναι είναι. Ήταν.''

Η Delilah κράτησε το χαμόγελο της και έγνεψε αργά. Κοίταξε για λίγο τριγύρω και μετά ξανά την Ally.

''Πως σε λένε κορίτσι που μοιάζω την αδερφή σου;''

''Ally. Είμαι η Ally.''

''Λοιπόν Ally, θα ήθελες να μου μιλήσεις για την αδερφή σου;''

Ένα διστακτικό γνέψιμο. Κάτι στα μάτια του κοριτσιού απέναντι της την ηρεμούσε.

Έτεινε το χέρι της προς την Ally, με σκοπό εκείνη να το πιάσει.

''Έλα μαζί μου. Ας βρούμε μερικά τσιγάρα.''