cigarette daydream

00:01

Hμέρα Τρίτη 17/09

Φασαρία και βαβούρα έχει γεμίσει την ατμόσφαιρα και απειλεί να διαλύσει τα πολύ λεπτά -τόσο λεπτά όσο και τα τσιγαρόχαρτα θα έλεγε κανείς- τείχη της.Ρίχνει το βλέμμα της στο κενό και αφήνει την φασαρία να την αγκαλιάσει για λίγο.

Οχι,δεν της επιτρέπεται να διαλυθεί εδώ, μπροστά σε όλους.Πολλά μάτια είναι στραμμένα πάνω της.Νιώθει τις καυτές τρύπες που ανοίγει το κάθε βλέμμα σε όλη την πλάτη,στους ώμους ακόμη και στο πρόσωπο της.Δεν την νοιάζει όμως.
Αντέχει.(ή μήπως όχι;)

Βρίσκει τον εαυτό της έξω,στο τσουχτερό κρύο.Ονειρεύεται.Με ανοιχτά τα μάτια της ψυχής της.Θυμάται χέρια τυλιγμένα γύρω απο τους ώμους της, δημιουργώντας ένα δυνατό αίσθημα ασφάλειας.Ασπρα σεντόνια με το άρωμα λεβάντας  να ξεχειλίζει απο μέσα τους.Ενα γνωστό,οικείο πρόσωπο.Ενα πρόσωπο που της μοιάζει.Της μοιάζει τόσο πολύ.Ανοιγοκλείνει τα βλέφαρα της.

Ενα στριφτό τσιγάρο είναι πλαισιωμένο ανάμεσα στα σαρκώδη της χείλη.Το απομακρύνει με το χέρι της και το πετάει κάτω.Δαγκώνει το κάτω χείλος της ενώ  κοιτάει το τσιγάρο επίμονα.Πως στο καλό βρέθηκε εκεί;

Στέκεται εκεί για αρκετή ώρα προσπαθώντας να θυμηθεί.Δεν λογαριάζει καν τα βλέμματα των περαστικών.
Δεν πειράζει,δεν θα ξαναγίνει.

Ημέρα Πέμπτη 26/09

Είναι σχεδόν τέσσερις τα ξημερώματα και κλαίει.Κλαίει εδώ και τρεις ολόκληρες ώρες.Αναρωτιέται αν υπήρχε περίπτωση να πνιγεί απο τα ίδια της τα δάκρυα.Γελάει σαρκαστικά με τον εαυτό της.Η Isabell,η συγκάτοικος της,της φωνάζει εδώ και αρκετή ώρα να σταματήσει,να ησυχάσει γιατί προσπαθεί να κοιμηθεί.Λυπάται.Λυπάται πολύ που την ξύπνησε και την κουράζει.Η Isabell δεν φταίει.Ομως δεν μπορεί να σταματήσει.Συνεχίζει και κλαίει επειδή ξύπνησε την Isabell.Κλαίει για το τίποτα και ταυτόχρονα για όλα μαζί.

Θυμάται την γκρί μπλούζα της που βρίσκεται στην 7η κρεμάστρα,κρεμασμένη μέσα στην ντουλάπα της.Ηταν δώρο.Είχε και εκείνη ίδια.Ιδια ρούχα,ίδιο πρόσωπο,ίδιο αγόρι.Ολα ίδια.

Ημέρα Σάββατο 28/09

Βλέπει το λεπτό της χέρι να πλαισιώνει ένα εργοστασιακό αυτή τη φορά,τσιγάρο στα χείλη της.Ανάβει τον αναπτήρα και μαζί και το τσιγάρο της.Κοιτάει για λίγο την φλόγα,το μόνο πράγμα που δείχνει να ζεσταίνει τα παγωμένα σωθικά της,έστω και για λίγο.Δεν πειράζει,σκέφτεται.Μια τελευταία φορά.