Hold It Back Together [COMPLETED]

CHAPTER 8

Binalik ni Owen si Reyana sa bahay niya.

Reyana: *Lumabas ng kotse ni Reyana at tumakbo papalayo ng bahay*

Owen: Reyana!

Reyana: Huwag mo nga akong sundan!

Owen: Pasaan kaba ha?!

Reyana: Wala ka nga ng pakealam dun!

Biglang bumuhos ang ulan.

Owen: Reyana! Umuwi na tayo lumalakas na ang ulan.

Reyana: Ano bang pakealam mo ha?!

Owen: Umuwi na tayo! Tumigil kana kakatakbo.

Reyana: Bakit mo ba ako sinusundan ha!

Owen: Bakit kaba ganyan palagi mo na lang akong tinatakbuhan?!

Reyana: *Bigla siyang napatigil sa pagtakbo* Ngayong nakatigil na ba ako? Hahabulin mo parin ba ako?

Owen: *Napahinto sa kaniyang kinakatayuan at medyo may kalayuan kay Reyana* Huh?

Reyana: Sabi mo palagi na lang kitang tinatakbuhan, pero sa tingin mo sino sating dalawa ang tumukbo! Sino sating dalawa ang umalis?! Sinooo!?

Owen: Hindi kita maintindihan.

Mas lumalakas ang buhos ng ulan

Reyana: Umalis ka, iniwan mo ko. Tinakbuhan mo ko! Ikaw ang totoong tumakbo sa ating dalawa!

Owen: Magkaiba ang pinaalis, sa umalis. Pinaalis mo ko noon Reyana.

Reyana: Pinaalis kita kasi sinaktan mo ko.

Owen: Pero alam mong mahal kita pero bakit mo ko kailangan paalisin ng ganun ganun lang!?

Reyana: Kung alam mo lang Owen! Kung alam mo lang! Kung pwede ko lang sabihin lahat. Kung pwede ko lang isigaw ulit. Kung pwede ko lang ipaalam sayo! Kung gaano kasakit kung anong totoo kong nararamdaman! Kung pwede ko lang ilabas lahat kung kaya ko lang kung kinaya ko lang.

Owen: Isigaw mo! Sabihin mo! Hindi yung parehas tayong naglilihiman! Ilabas mo! sabihin mo! Sabihin mo!

Reyana: Owen, mahal kita! Mahal pa rin kita! Mahal na mahal pa rin kita. *Nahimatay*

Owen: Reyana?! *Lumapit kay Reyana* Reyana?! Reyana?!

Binuhat ni Owen si Reyana at dinala ito sa bahay.

Owen: Reyana? Reyana! *Kumuha ng towel at pinunas kay Reyana*

Reyana: *Nakahiga sa sofa*

Owen: Reyana, I'm sorry.

Reyana: *Unti-unting minulat ang kaniyang mga mata* You don't need to be sorry. Kasalanan ko naman lahat diba? Pinaalis kita.

Owen: I'm sorry hindi ko nagawang lumaban nung gabing yun.

Reyana: Owen ang hirap, ang hirap hirap tanggapin ng lahat pinilit ko naman e pero hindi ko na kaya.

Owen: Hindi mo na kayang nakikita ako?

Reyana: *Napayuko at umiiyak*

Owen: Umiiyak ka na naman, nasasaktan na naman kita. Ang tanga ko, ginugulo na naman kita.

Reyana: *Umiiyak*

Owen: Do you want me to leave?

Reyana: *No Owen please don't leave me, bulong ni Reyana sa sarili niya*