Hold It Back Together [COMPLETED]

CHAPTER 16

*Bahay ni Reyana*

Lea: What ano!? Tama ba ang narinig koooo?!

Angeline: Gush! *Napatulala at bakas sa kaniyang mukha ang pagkagulat*

Reyana: Tama ang narinig niyo. I'm now Mrs. Reyana Velasquez-Alcasid.

Lea: Pwede ba kitang murahin Reyana?! Kasi nag-iinit yung dugo ko sa kagagahang pinagagawa mo! Puuuu...

Reyana: Sige ituloy mo yang sasabihin mo at pagkatapos pwede kanang mag-alsabalutan.

Lea: Bullshit.

Reyana: Aba at talagang!? *Napatayo naman siya sa kaniyang inuupuan*

Lea: *Napatayo na din sa kaniyang inuupuan* Reyana! Hindi ko na alam kung anong sumasagi sa isipan mo. Nababaliw kana ba ha?! Seryoso kaba sa pinagsasabi mo?! O baka naman nagiemahinasyon kana naman ng mga pangyayareng imposible!

Reyana: Oh patunay! *Sabay abot kay Lea ng Marriage contract nila ni Owen*

Lea: Putang ina It's real.

Angeline: What the heck?!

Reyana: Hey! Yung bibig niyo iduduck tape ko na mamaya yan!?

Angeline: Paano ito nangyare Ma?

Reyana: Basta, basta na lang din nangyare.

Lea: Ano? teka!? Anong basta? Huh! Ano yan Te! Nagkakayaan lang at sinabi ni Owen na "Tara Reyana punta tayong simbahan boring dito magpakasal na tayo" tapos ikaw naman itong si shungangers na! "Osige Owen, oo nga boring dito magpakasal na tayo" Putang ina? Okay ka lang Reyana ha?! Tigang na tigang lang ganun??

Reyana: Hindi ko na nagugustuhan ang lumalabas sa bibig mo ha!? *Sabay kuha sa papel na hawak ni Lea*

Lea: Okay fine, I'm sorry kung nagiging harsh ako pero isipin mo naman Reyana, may punto lahat ng sinasabi ko. Ang pagkakasal ay hindi basta basta lang! Pareho niyo ba itong desisyon huh?! Did the both of you know that marriage is not easy as you know?! At ang tarantada mo sa part na yan kasi pumayag ka kaagad.

Angeline: Tita. *Pinipigilan niya si Lea na magsalita dahil alam niyang dahil sa gulat nito ay maaring kung ano-anong salita ang maibato nito kay Reyana*

Reyana: Matanda na ako at may sarili akong desisyon.

Lea: Yun na nga e! Matanda kana pero yang isip mo pabalik padin sa pagiging bata.

Reyana: Buo naman yung desisyon kong magpakasal sa kaniya.

Lea: Biruin mo 4 na taon! 4 na taon Reyana! 4 na taon siyang nawala sa tabi mo then one day bumalik siya hindi dahil sa'yo kundi dahil kay Erik pinapaalala ko lang sa'yo hindi mo alam ang nangyare sa apat na taon walang nakakaalam sa'tin, ni hindi mo nga din alam kung anong ginagawa niya dun sa New York araw-araw habang ikaw ngumingiyak ngiyak dito sa Pilipinas! Tapos ngayon sasabihin mong naging buo ang desisyon mong pakasalan mo siya.

Reyana: *Napalayo siya ng tingin*

Angeline: Ma, hindi naman sa kinakampihan ko si Tita Lea, hindi po ba kayo naguguluhan at nabibilisan sa pangyayare? Bumalik si Tito Owen para kay Erik at buo na din ang desisyon ni Papa na magstay sa New York don't you know that? Gusto na niya ng bagong buhay sa ibang bansa at hindi dito sa Pilipinas. Parang ang bilis naman ata na biglaang one day he just wanted to settle with you here in the Philippines. At anong dahilan Ma, kahit isa lang para naman lahat tayo malinawan.

Reyana: We just got married. We love each other and then that's it.

Lea: Stupid answer.

Reyana: Why can't you just be happy for me?! *Naluluha niyang sigaw sa harapan nina Lea at Angeline*

Lea: Kasi Reyana, alam namin kung paano ka nabaliw kay Owen!

Reyana: *Umiiyak at nakatakip sa kaniya ang kaniyang kamay*

Lea: Yes, masaya kayo ngayon pero sa pagdaan ng panahon? Alam niyong hindi lang isang bagyo at isang unos lang ang makakaharap niyo. Alam namin ni Jel kung paano ka naging masaya kay Owen at nakita din namin kung paano ka unti-unting patayin ng lungkot nung iniwan ka ni Owen.

Angeline: Ma, lahat ng tao may karapatang magbigay ng second chances pero hindi sa ganitong kabilis na paraan. Nung bumalik si Papa para niyo na ding kinalimutan ang mga araw na nagmumukha na kayong zombie kakaiyak mula 12am hanggang 4am.

Reyana: Hindi niyo alam kung anong masaya ang nadanas ko sa tuwing nakikita ko siya, hindi niyo nararamdaman ang pagmamahal na pinapadama sakin ng Papa mo, Jel. Kahit mamatay na ako ngayon basta makasama ko lang siya. Enough na sakin ang makasama ko siya kahit isang araw lang, nabuhay na ako 30 years sa mundong ito at kung ikakamatay ko ang pagmamahal ko sa kaniya. I'll risk it all.

Napatitig naman si Lea at Jel kay Reyana bakas sa kanilang mukha pag-aalala dahil sa sinasabi ni Reyana.

Lea: *Sa isip ni Lea: Mamatay na ba siya?! Bakit ganito siya magsalita? Mali din naman nga ang pigilan namin siya ni Jel dahil sa ayaw lang namin siyang masaktan.*

Angeline: *Niyakap si Reyana* Ma! Ano ba yang pinagsasabi mo!? Tinatakot mo naman ako. Kung talagang ito ang gusto mo at ito ang makakapagpasaya sa'yo then I'll support you.

Lea: *Niyakap din si Reyana* I'm sorry din sa inasal ko. Concern lang kami kasi nakita namin lahat ang sakit na pinagdaanan mo, ang lahat ng baldeng pinuno ng mga luha mo. Yan na nga ang kinakatakot namin na baka kapag iniwan ka uli ni Owen ay subukan mo ng magpakamatay o baka ikamatay mo na nga, please Reyana hindi sa pinipigilan ka namin sa gusto mo pero sinasabihin ka lang namin na take it slowly okay? Please ayaw na naming makita kang nasasaktan.

Reyana: *Umiiyak* Alam kong nagpadalosdalos ako sa dedisyon ko pero naniniwala pa din ako sa possibilities gusto kong nagtiwala ulit at maniwala kay tadhana gusto kong magbaka sakali ulit alang alang sa pareho naming nararamdaman ni Owen. Salamat ha, salamat sa pagtitiis niyo sa kagagahan ko HAHAHAHA.

Lea: Gaga ka man! Bestfriend pa din kita nu!

Angeline: Kahit 100x Mame ang karupukan mo, e mahal na mahal kapa din namin.

Reyana: Grabe naman yung 100x na karupukan HAHAHAHA.

Lea: Natamaan ka te? Masakit? HAHAHAHAH

Reyana: Hay! Luka ka talaga. HAHAHAHAHA.

Owen: *Lumabas ng kwarto ni Reyana* Oh what's happening here? Bakit kayo nag-iiyakan?

Reyana: Ah wala ito napag-usapan lang namin yung nangyare kanina?

Owen: Ahh, yung about sa wedding? I'm sorry guys, naging biglaan kaming ikinasal ni Reyana kasi naman natatakot akong baka mawala ka pa. *Sabay yakap kay Reyana*

Reyana: Hindi naman ako ang nawala ah, ikaw nga itong naligaw.

Owen: I'm sorry Reyana, hindi na ako maliligaw nasa piling mo na ako e.

Reyana: Letse! Corny mo po. HAHAHAH.

Owen: Asus! Kinikilig ka naman e. *Sabay kiliti kay Reyana*

Reyana: Luh? Parang sira ito! HAHSHSH enebe may kiliti ako diyan.

Lea: Ang arte day! HAHAHSHA. Hmmm may mga tao po dito sa unahan niyo.

Owen: Ay sorry sorry HAHAHA. Hmm? Jel? Pwede ba kitang makausap?

Angeline: Hmm sure. *Pilit niyang ngiti*