Hold It Back Together [COMPLETED]

CHAPTER 17

Owen: Angeline?

Angeline: Po?

Owen: May itatanong lang sana ako sa'yo?

Angeline: Ano po yun?

Owen: Galit kaba sakin?

Angeline: Huh? *Nagulat*

Owen: Simula nung dumating kasi ako dito anak, parang hindi mo ko masyadong kinakausap? Hindi tulad ng dati?

Angeline: Sino po bang anak ang hindi magagalit kapag iniwan ng isang ama?

Owen: Diba tinanong naman kita kung gusto mong sumama sa New York?

Angeline: At sa tingin niyo po mas pipiliin kong makasama kayo sa New York habang si Mame nandito umiiyak? Kung para sa inyo po madali lang iwan si Mame Reyana, para sakin hindi, mas pipiliin ko pang maging Ina si Mame kesa diyan sa Monique na yan.

Owen: Okay honey, chill. Hindi ko na babalikan si Monique, hindi ko na kayo iiwan ng Mame Reyana mo.

Angeline: Pero sabi sakin ni Erik? Gusto niyo na ng bagong buhay sa New York?

Owen: Madami akong kinailanganang gawin sa New York. Pinilit kong gawin  kahit hindi ko gusto. Pinilit kong ipakita at sabihin kay Erik para walang makaalam sa totoong nangyayare.

Angeline: Hindi kita na iintindihan Papa

Owen: Kapag nalaman mo na ang totoo, syaka mo lang ako maiintindihan.

Angelien: Pero bakit halos 4 na taon niyong natiis si Mame?

Owen: Kinailangan kong magtiis, katulad nga ng sinabi ko sa'yo may mga bagay akong kahit hindi ko gustong gawin kailangan kong gawin. Sobrang short na din ng pera ko at unti unti ng nauubos ang ipon ko. Mabuti nga at nagkaroon pa ako ng dahilan upang makauwi dito sa Pilipinas.

Angeline: Pero Pa? Bakit naman pinakasalan mo agad si Mame?! Alam mo bang lahat kami nagulat.

Owen: Miski nga si Reyana nagulat, at pakiramdam ko din na ayaw niya pang ikasal sakin pero Jel makinig ka balang araw malalaman niyo din kung bakit kailangan kong gawin ito.

Angeline: Please Pa, huwag mo na ulit sasaktan si Mame.

Owen: Pangako anak, hinding hindi ko na sasaktan ang Mame mo. I'm sorry din Jel, I'm sorry for being irresponsible father.

Angeline: *Ngumiti kay Owen at niyakap ito* I miss you Papa.

Owen: Namiss din kita anak.

Angeline: Wag niyo na kaming iiwan ulit Pa.

Owen: I swear, this time itatama na ni Papa ang mga pagkakamali niya. Babawi ako sa'yo. Babawi ako sa inyo ng Mame mo.

Reyana: *Nilapitan sina Owen at Jel* Alam niyo namiss ko kayong ganyan.

Angeline: Ma! *Niyakap si Reyana*

Reyana: Oh bakit? HAHAHAH.

Owen: *Hinawakan ang kamay ni Reyana*

Reyana: Ano bang nangyayare dito? HAHAHA ang weird niyong mag-ama.

Owen: Iloveyou Mahal. *Sabay halik sa noo ni Reyana*

Reyana: Iloveyoutoo. *Sabay ngiting anghel kay Owen*

Angeline: Naku, Teka wala pa po pala akong niluluto mukhang mag-gagabi na oh.

Owen: Oh edi sa labas na tayo kumain? Treat ko?

Reyana: Diba nga short yung pera mo, ako na lang muna ang taya. Tara?

Owen: Noo, I can handle this ano kaba, atska It's a treat na din kasi pumayag kang magpakasal tayo.

Reyana: Sigurado kaba? Baka kasi mamaya maubos na yung perang tinabi mo?

Owen: Wag kang mag-alala as soon na mahanap natin yung mga papeles ko bilang isang guro ay kaagad akong mag-apply ulit as a Teacher. Kung hindi man papalarin hahanap na ako ng permanenteng trabaho dito sa Pilipinas.

Reyana: Buo na ba ang loob mo na magstay dito sa Pilipinas?

Owen: Oo naman, at buo na din ang loob ko na bumuo tayo ng sarili nating pamilya.

*Mall*

Owen: Jel? Si Erik nga pala? Bakit hindi mo sinama?

Angeline: May mahalaga daw po siyang pupuntahan e.

Lea: Teka? Mukhang bagong restaurant dun ah? *Sabay turo sa isang restaurant*

Reyana: Oo nga nuh, ngayon ko lang din napansin ang restaurant na yan try kaya natin?

Angeline: Isang pang malakasang mukhang New York itong restaurant diba Pa?

Owen: Hmm Oo nga. *Sa isip ni Owen: Ito yung concept ni Monique na matagal na niyang pinapakita sakin. Hindi ko nga lang alam kung itinuloy nga talaga niya pero ang alam ko wala na siyang balak mag tayo ng negosyo dito sa Pilipinas, imposibleng bumalik siya dito or baka talagang pinaasikaso niya lang sa sekretarya niya.*

Reyana: Oh napatahimik ka ata diyan Owen?

Owen: Wala wala, may iniisip lang ako.

Reyana: Osige, ako na lang ang mag-oorder, ano bang gusto mo?

Owen: Kahit ano ikaw na lang ang bahala.

Reyana: Osigee. Kayo bang dalawa? Anong gusto niyo?

Lea: Ahh sasama na lang kami ni Jel sa pag-order.

Reyana: Osige, maiwan kana muna namin Owen.

Owen: Okay *Sabay ngiti*

Umalis ang tatlo upang umorder ng makakain.

Niana (Ex-Secretary ni Monique): Sir Owen??

Owen: Nianaa?!

Niana: Sir! Akala ko hindi niyo na akong nakikilala e.

Owen: Oh nakauwi kana pala dito sa Pilipinas?

Niana: Actually hindi din po ako magtatagal dito sa Pilipinas siguro next week babalik na agad ako sa New York.

Owen: Ee bakit kaba nandito sa Pilipinas?

Niana: Itong restaurant po kasi e sakin pinapaalaga ni Ma'am Monique.

Owen: Sabi ko na nga ba e. Wala na talagang balak bumalik si Monique dito sa Pilipinas. Thanks God.

Niana: Hmm Sir?

Owen: Bakit?

Niana: Mag-iingat po kayo.

Owen: *Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Owen* Hmm bakit parang may masamang mangyayare, pinapakaba mo naman ako Niana.

Niana: Basta Sir, mag-iingat po kayo. Alam naman nating pareho na sadista si Ma'am Monique. We both now na kahit na anong tago nating sekreto sa kaniya unti-unti niya pa ding aalamin.  Mauna na po ako sa inyo.

Owen: Osige.

Owen's Pov
Ang tagal naman nila. Kinabahan ako sa sinabi ni Niana kanina, alam ko ang ibigsabihin niya, pero wala ng magagawa si Monique, pipigilan ko na siya habang maaga pa hindi na niya ulit ako mapipigilan pa. Nagtanaw tanaw ako dito sa paligid at tila may isang babaeng nakatingin sakin nakakacurious kasi parang nakatitig lang siya sakin may suot siyang itim na shades kaya di din ako nakakasigurado, maya maya pa ay tinagtag niya ang shades na suot niya. Nagulat ako at napatayo Teka?! Si Monique??? Si Monique ba yunn?! Siya nga ba talaga yun?! Nandito siya sa Pilipinas?? Nandito siya?