|Levami| ~düzenleniyor!

Tanıtım:

LEVAMİ
TANITIM
Hayal, evet sadece kendini zavallı bir kız çocuğu sanan ama, kendi dünyasında ki zorluklara rağmen güçlü kalan zeki bir kız.
Her zamanki gibi, soğuk yorganı açtı ve tenine değmesini sağladı. İçi ürperiyordu fakat, bunu yapmayı da seviyordu. Sadece huzurlu uyumak istedi bu gece, huzurlu uyumak ve güzel rüyalar görmek. Kafasını yastığa koyduğun da korkunç kâbuslar değil de, içini huzurla dolduracak rüyalar görmek istedi.

Yavaş yavaş uykusu gözlerini esir almıştı, etraf bulanık görünmeye başladı ve gözlerini kapadı. Rüyasına geçiş yaparken, huzursuzca yerinde kıpırdadı. Kalbi durmuştu sanki o an, zaman durmuştu ve sadece rüyasına odaklanmıştı. Bir yol, fazlasıyla karanlık ve bir o kadar da sessiz. Yürümeye başladı, etrafını inceleyerek, sanki her an karşısına bir şey çıkacak korkusuyla. O an bir ses duydu, öleceğini söylüyordu. Her gece aynı kâbusu görme etkisiyle hızla uyandı Hayal.

Telefonunu bulmaya çalıştı bir müddet. Ve sonunda bulup Berkay'ı aradı, okulun arka bahçesindeki mezarlığa gitmek istediğini söyledi. Evden acele ile çıktı ve yola koyuldu, mezarlığa sonunda ulaştığında bir mezar taşı gördü. Üzerindeki isim tanıdıktı fakat hatırlayamıyordu bir türlü, kendisini hatırlamak için zorladı, ama sadece silinmiş görüntüler geçti zihninde.

O sıra da bir ses duydu, dönüp arkasına bakmak istedi. Korkusu onu tamamen ele geçirmiş hareket dahi edemiyordu. Korkusunu yenmek istedi, tanıdık olan o sese doğru döndü, üvey annesine.

Sanki hipnoz olmuş gibi sadece tek bir noktaya bakıyordu üvey annesi, kendi kendine konuşuyor ve tuhaf sesler çıkarıyordu. İşte Hayal o an anladı, henüz her şey onun için yeni başlıyordu.

Soğuk ve karanlık gecelere esir olmuştu Hayal, bunu her ne kadar kabullenemese de bir gün kavrayacaktı.