Sürekli Ayrılık [] Byun Baekhyun

4

O sırada nöbetçi öğrenci içeri girip duyuru yaptı.

N. Öğrenci:Dersiniz bozmuş. İstediğinizi yapabilirmişsiniz.

Diyip sınıftan çıktı. Onun çıkmasıyla benim sıramdan kalkıp sehunun yanına koşmam bir oldu.

-Sehuniiii hadi kantine.

Sehun :Tamam hadi gidelim.

-Yah! Luhan, Chen, Kyung, Cha, xuimin, kai, Chanyeol,Jung(Hae jung)........... Gelsenize!

Hepsi :Tamaaam!

Dediler ve hepimiz kantine doğru yol aldık. Kantinde Bi masaya doluştuk.

Kai:Eee bugünki ödeme sırası kimdeydi?

El kaldırıp konuştum.

-Bende.

Cha:Oley Bee! En güzel senin günün!

Luhan:Neden?

Cha:Çünkü o zenginimiz ve buda eşittir istediğimiz şoğu şeyi alabilmek!

Bu dediğine gülerken zorla konuşabildim.

-Her zamankinden değilim?

Her kafadan evet sesi gelince kantine doğru ilerledim. Yine herkese istediği sütü kişi başına 2 çikolata da alıp arkama döndüm. Dönmemlede onunla burun buruna gelmem bir oldu.

Baekhyun :Bana bişey almıcakmısın? Eskiden ilk bana sorardım.

-Eskiden!

Dedim ve omzuna omzumu çarparak masaya gittim. Oturduğumda herkese yiyeceklerini dağıttım.

Xuimin:Vay be senin yerinde bi kız olsa ya o çocuğu öperdi ya cevap vermezdi yada heyecandan geberir terlerdi. Ama senin maşallahı var Heicim.

-Teşekkür ederim. Ayrıca onunla burun buruna geldiğimde heyecanlanmam felan her şey eskide kaldı.

Chen:Ama sanırım sen o çocuğu sevmiyorsun diye çoğu kişi sevmicek.

Tam ağzımı açicaktımki imdadıma Jung yetişti.

Jung:Sen öyle san. Kesinlikle okuldaki tüm sürükler onu seçicek.

-Kesinlikle!

O sırada Chanyeol konuyu değiştirmek için farklı şeyler konuşmaya başladı. Ben ona minnet dolu bakışlarımı gönderirken o bana göz kırptı. Bunun üzerine bende ona gülümsedim.

10 dk konuştuktan sonra omzumda Bi el hissettim. Kafamı kaldırdığımda baekhyun gördüm.

Baekhyun :Konuşmamız lazım.

O sırada da Sehun ayağa kalkmıştı. Bende hızla kalktım ve sehuna döndüm.

-Sorun yok Sehuniiii.

Diyip yerine oturttum.Sonrada diğerlerine döndüm.

-Ben gelirim.

Deim ve geri baekhyun a döndüm. Ona buz gibi bakışlarımı gönderdim.

-Gidelim.

Dedim ve bahçeye doğru yürümeye başladık.Yürürken bana kaçamak bakışlar atıyordu. Fark ediyordum.

Bahçede Bi banka oturduğumuz da bana döndü. Bende bunun üzerine ona döndüm.

Baekhyun:Ben özür dilerim. Yani geçmişte yaşattıklarım yüzünden.

-Bak baekhyun. Ben böyle olsun istemezdim. En azından iki medeni insan gibi ayrılıp hiç bir şey olmamış gibi devam etmeyi isterdim. Ama bu sonu sen yazdın. Ben affetmek isterdim. A-ama o olaylar gözümün önüne geldikçe daha çok sinirleniyorum. Bu yüzden affetmek sanırım uzun sürücek. Napalım bu sonu sen kendi ellerinle yazdın. Bende bunu devam ettirdim.

Baekhyun :Pekiii. Tamam sen hazır olduğunda ben çoktan hazır olucam.

-Tamam. Görüşürüz.

Baekhyun :Görüşürüz.

Ayağa kalktım ve yüzümü sildim. Sonrada kantine yürümeye başladım.

Kantine varıp sehunun yanındaki yerimi aldığımda tüm gözler bendeydi.

-Hadi ama yüzümde bok varmış gibi bakmayı kesin ve devam edin. Hiç bişey olmadı!

Dediğimde yüzleri rahatlarcasına gülümsemişti. Sohbet kaldığı yerden devam ederken ben kafamı sehunun omzuna kafamı koydum. Oda saçlarımla oynamaya başladı.

Dışarıdan biri bizi görse kesinlikle sevgili sanardı ama tabii değiliz! Sadece çok çok çok yakınız. Onuda çocukluktan tanıyorum.

Sohbetin dışında kalmayı tercih ederek etrafa bakarken baekhyun ile göz göze geldim.

Gözlerindeki şey hüzün.........

Nasıl gidiyor?