Sürekli Ayrılık [] Byun Baekhyun

33

Telefonu tedirginlik açtım. Sonuçta aynı ortamlarda olmamıza rağmen yıllardır konuşmuyoruz.

-Alo?

Baekhyun: Ben bugün size gelicem. Baban ve seninle konuşmam gereken önemli şeyler var. Önemli olmasa gelmem.

Sesini ilk duyduğumda heyecanlandım ama son söylediği şey üzdü...

-Peki. Saat kaçta?

Baekhyun: Saat altı buçuk gibi.

-Ben o saatte evde olmuyorum. Saat sekizde gelsen olurmu?

Baekhyun: Peki. Görüşürüz.

-Görüşürüz.

Telefonu kapatıp masaya koydum ve koltuğumda rahat bir şekilde oturdum.
Acaba niçin gelicek? Belkide nişan içindir. Ya da şirketle alakalıdır?
Offf, onca şeyin arasında birde bu var. Ben daha 19 yaşındayım!

Bunları düşünmeyi bırakıp dosyaların içine gömüldüm.
__________

Kafamı kaldırıp saate baktığımda saatin yedi buçuk olduğunu gördüm. Tamı tamına üç buçuk saattir dosyalara bakıyordum ve baekhyunun gelmesine yarım saat var!

Hemen önümdeki dosyayı çıkardım ve eşyalarımı olabildiğince hızlı bir şekilde toplayıp odamdan çıktım.

Hee(sekreterim ) hemen yanıma geldi.

Hee: Çıkıyormusunuz?

-Evet. Sen masamın üstüne bitirdiğim dosyaları al sonra da çok geçmeden evine git tamam mı?

Hee: Tamam. Iyi akşamlar.

-İyi akşamlar.

Hemen asansöre binip sıfıra  bastım. Daha zemin kata 30 kat var!

Asansörle sonunda zem in kata vardığımda hızlıca çıkışa yürümeye başladım. Beni her gören selam verip eğiliyordu. Tabi bende.

Sonunda canım arabamın

yanına geldiğimde hemen binip eve sürmeye başladım. Offff! Ev buraya 20 dakika!
__________

Evin önüne vardığımda benimle bir araba daha durdu. Araba Mercedes. Taş gibi!

Arabanın içinden baekhyun indiğinde şaşırmadım değil. Çünkü saat sekiz.

Hafif bir baş selamı verdim ve kapıya yöneldim. Oda arkamdan geldi. Yanıma geldiğinde zile bastım.

Baekhyun: Araban güzelmiş.

-Seninde.

Kapı açıldığında hizmetçiye başımla selam verip içeri girdim ve montumu hizmetçiye verdim. Salona gittiğimde arkamdan baekhyun da geldi. Salon da annem ve babama sarılarak televizyon izliyordu. Onlara imrenerek baktım. Keşke benimde böyle sevdiğim ve sevildiğim bir kişi olsaydı...

Annem ve babam bizi fark etmeyince konuştum.

-Bi misafirimiz var!

Annem ve babam birbirlerinden ayrılarak bize baktılar.

Babam: Hoşgeldiniz yavrum. Geçin oturun.

Baekhyunla beraber tekli koltuklara oturduk. Ortamda sadece televizyon sesi vardı.

Annem: Konuşmıcakmısınız?

-Aslında benimde ne hakkın konuşulcağından haberim yok. Baekhyun konuşucak.

Sesim fazla sert ve soğuktu.

Baekhyun: Evet efendim. Ben çok uzatmadan söylicem. Ben nişanı bozmak istiyorum.