Sürekli Ayrılık [] Byun Baekhyun

16

Medyadaki kişiyi tanıyan varmı? Kendileri fazla yakışıklı!

Son anda aklıma ramene acı biber atmak geldi. Buda benim dün için intikamım olsun!

-Baekhyun hadi gelde yemeğini ye!

Baekhyun :Tamam!

Dedi ve merdivenlerden seke seke geldi. Masaya oturduğunda bende onun bol acılı ramenini kaseye koyup önüne koydum. Kendi ramenini mi de kaseye koyup oturdum.

-Afiyet olsun!

Baekhyun :Sanada!

Dedi ve yemeğine yumuldu. Ben onun  acıya olan tepkisi görmek için yemeğim başlamamış pür dikkat onu izliyordum.

Baekhyunun bir anda öksürmesiyle gülmemek için yanaklarımın içini ısırdım. Ama bu oejde fayda etmedi. Çünkü ağzımdan çoktan bir kıkırtı çıkmıştı.

Baekhyun :Su versene!

Demesiyle kahkaha atarak bir bardağa su doldurup baekhyuna verdim.

Baekhyun :Bu dünün intikamımıydı?

-Evet. Dua et  kötü bişey yapmadım.

Baekhyun :Ne!? Bu yapmamış halinde yapmış halini merak ettim!

-Onuda bir gün gösteriririm.

Dedim ve gülmemek için kendimi sıkmaya başladım.

Baekhyun :Gülmesene yaaa!

Bu dediği gülmemi dahada artırmıştı. Tam 5 dakika boyunca gülerek baekhyunun kınayan bakışlarını yedim.

Yemeğimizi hızla yedikten sonra aynı hızla evden çıktık. Koşarak otobüs durağına vardığımızda otobüsün kalkmak üzere olduğunu gördük.

Otobüsü girdiğimizde içerisinin tıklım tıklım olduğu için çok havasızdı ve herkesle yapış yapıştık.

Aish! Şuan baekhyunla çok yakınız!

Otobüs şoförünün frene ani yüklenmesiyle beraber arkaya dopru  doğru son sürat gitmem bir oldu.

Gözlerimi kapamış düşmeyi beklerken hala yere düşmemiştim.

Baekhyun :Artık gözlerini açabilirsin.

Duyduğum sesle beraber gözlerimi açtım ve elini belime bağlamış dibimdeki baekhyuna baktım.

Derince yutkunup ayakta durduğumda resmen duyulmayacak bir şekilde konuştum

-Teşekkür ederim.

Baekhyun :Önemli değil.

Az önce olan şeylerle yüzüm kızarken yüzümü kimsenin görmemesi için iyici aşağı indirdim.

________

Uzun bir otobüs yolculuğundan sonra sonunda okula yakındaki durakta durduk.

Otobüsten indiğimizde uzun bir süre gerindim. Bu sırada baekhyun beni gülerek izliyordu.

Ona ters bir şekilde bakarak hızlıca yürümeye başladım. Tabi Baekhyun da yanımda yürümeye başladı.

Bir-iki dakika sonra okulun kapısına vardığımızla durdum. Allah tan baekhyun bunu takmamış ve okul kapısından içeri girerek uzaklaşmaya başlamıştı.

Ben onun okulun içerisine girmesini beklerken telefonumun mesaj sesiyle telefonu açtım.

Sapık:Günaydın bebeğim.
Bu arada otobüste uyanırken çok tatlıydın.

Bu son attığı mesajla etrafına bakmaya başladın. Bu sırada bir mesaj daha geldi.

Sapık:Boşuna etrafına bakma. Beni bulamazsın güzelim.

Kim bu?!

Şu aralar o kadar ilhamsızımki, ilhamsızlıktan ölüyorum!

Beğendiniz mi?

Beğendiyseniz lütfen oy verip yorum yazın!