8 | Hançer

59 10 48
                                    

TNK- Söyle Ruhum

No Land- Düşünme Kaybolursun

No Land- Düşünme Kaybolursun

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

*

Gözlerimin ardındaki karanlıkta canlanan bir âlem vardı. Beni baltalıyor, süpürüyor, geleceğimi kamçılıyor ve ruhumu sarmalıyordu.

Karanlığın içinde koşuyordum o alemde.

Saçlarım,hayatımda hiç olmadığı kadar uzundu ve savruluyordu rüzgarın ahengiyle. Aşüfte bir aydınlığa doğru koşuyordum gayret ettiğim kadar.

Sonra birden kapandı ışıklar.

"Benim yok oluşum, senin var olman için bir sebep doğurdu."

Durup, etrafıma baktım nefes nefese. Kalbimin gümbürtüsü, olduğu yerde onu hissedebileceğim kadar şiddetliydi.

Sesi canlı ve netti.

Sanki burada,  benimleydi.

"Pamir!" diyerek bağırdım var gücümle ona doğru. Yüzünü göremiyordum, net değildi. Fakat gülümsemesi zihnimde çok netti.

"Giray." diyerek düzeltti beni. Sesi her yerdeydi. Gözyaşlarım, akmaya başladığı anda gökyüzünden düştü yağmurlar, çiledi.

"Senin içindeki ateş, beni burada soğuktan korur, Dostum."

"Neredesin?" Çığlığım, yeri göğü inleterek birbirine katacak kadar kuvvetliydi. Sarsıldı ayaklarımın altındaki zemin. Nerede olduğumu bile bilmedim bir yerdeydim. Önemi yoktu. Onunla birlikteydim.

"Huzurda, meleğim."

Onu tek bir saniye için görebilmek, zihnimi alaşağı etmeme sebepti. Onu tek bir saniye görebilmek için, ruhumu şeytana talim etmem önemsizdi. Onu tek bir saniye görmek, benim için milad demekti.

"Ne olur göreyim seni." diye yalvararak yere kapandığımda, çıplak bedenimin çamurla kaplanmasına sebebiyet vermişti. Avcumu yere kapatıp, çamuru sıktığımda, su olup akıp gitmişti ellerimden. "Bir kez göreyim."

"Davanın peşinden git." Sesi yankılar eşliğinde yok oluyordu usulca. "Ben hissettiklerinin içindeyim."

Nefesim, canım bedenimden ayrılıyormuş gibi ciğerlerime dolduğunda, korkuyla açtım gözlerimi.

Onun yastığını ellerimin arasında öyle bir kuvvetle sıkıyordum ki parmaklarımın uyuştuğunu hissettim.

DEMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin