Chapter 13

65.5K 1.9K 268
                                    



Aking sinta, ikaw na ang tahanan at mundo
🌻

Amanda

I stared at Axel after he told me to calm down. Just like that? E dati naman kapag takot ako, he hugs me so tight and soothes me. But no. Even a while ago when I hugged him outside, he didn't even reciprocate my hug even for a second.

Pinunsan ko ang mga luhang naglandas sa pisngi ko nang mapansing may tinatawagan siya. "Damn it! Pick up!" He sounded annoyed. Para din siyang hindi mapakali habang muling sinusubukang tawagan ulit kung sino man ang gusto niyang makausap.

"Axel.." I tried calling his attention but still, he didn't throw me a single glance.

Lahat ng atensyon niya ay nasa tinatawagan.

"Number fucking unattended?" Halos hindi makapaniwalang bulong niya at napatingin sa sariling phone.

"Axel.. samahan mo ako ngayon please. I need you now. I don't know baka babalik si Mike. I am scared, Axy" mahinang saad ko. I even blurted the nickname I used to call him.

Akmang lalapit ako sa kanya nang umigting ang panga niya at lumayo siya sa akin. Tinamaan ng kirot ang puso ko sa aktong iyon. "My father's men are here, they'll be the one to guard you. I have to go. May importante akong kailangang gawin" tipid na saad niya saka lumabas ng walang pasabi.

Sumunod ako sa kanya at napakagat labi nang makitang may apat nga na lalakeng nagmumukhang guwardiya sa labas. Dalawa sa labas ng gate at dalawa sa magkabilang gilid ng pintuan ko.

I watched as Axel told something to the guys before he walked away. "Axel!" Sigaw ko sa pangalan niya pero ni isang lingon, hindi niya ginawa hanggang sa tuluyan na siyang mawala sa paningin ko.

I broke down. Nagpapasalamat ako na dumating siya nung kailangan ko siya. But I still need him at this point of time... kailangan ko siyang yakapin para kumalma ako. I need his soft voice and soothing words. I need him. I need the man I love the most.

Patricia

Axel keeps on calling me, kanina pa. Di ko nga alam kung anong rason at bakit panay na naman ang tawag samantalang kanina lang.. sinabi niyang you make me forget about her.

Talagang ini-off ko ang phone ko.

"Ukinana" mahinang mura ko. Oy! Narinig kong sinabi iyan ng bata nung nasa labas kami ng ospital. Ang cute kasi pakinggan..

I giggled.

Para akong gaga sa ganap sa akin.

Nilingon ko si Terence na seryoso na naman sa pagmamaneho. "Pwede ba tayong dumaan saglit sa may ice cream shop? Bili lang sana ako ng pampalamig" sigurado na naman kasing pagdating ko sa dorm at naabutan ko sina Catalya na hindi pa tulog at baka nasa kuwarto kong nagtatambay, lagot ako. E sabi ko pa namang hindi muna ako uuwi roon.

Terence frowned but still nodded. Gwapo talaga.

"May girlfriend ka na, bodyguard?" Huli na para mabawi ko ang kusang lumabas sa bibig ko. Agad kong tinikom ito nang makita ang biglang pagporma ng ngiti sa labi niya.

The Playboy's Setback (R-18 Vikings Series)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon