အိမ္အေပၚထပ္ျပတင္းေပါက္ကေန
ျခံထဲကို လွမ္းၾကည့္မိေတာ့ ပြဲအတြက္ျပင္ဆင္ေနၾကသူေတြ။
အဲ့ဒီထဲမွာမွ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ျငင္းခံုရင္းစကား
ေျပာေနေသာသူ။
မိန္းခေလးကလည္းအလိုမက်မ်က္ႏွာႏွင့္ ႐ႈံ ့မဲေနတယ္။
သူကလည္း တစ္ခုခုကို အသည္းအသန္ျငင္းေနပံု။
ေနာက္ေတာ့ အဲ့ဒီမိန္းခေလးကို အဖိုးတန္ပစၥည္းတစ္ခုခု
ေပးလိုက္တယ္နဲ႔တူတယ္ ။
ေကာင္မေလးက ျပံဳးၿဖီးသြားၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ျပန္သြားတယ္။
လုပ္ျပန္ၿပီ ဝမ္ရီေပၚ။ မင္းအဲ့လိုလုပ္ျပန္ၿပီ။
ေ႐ွာင္းက်န္႔မ်က္ႏွာမဲ့လိုက္သည္။
အရာရာကိုေငြနဲ႔အႏုိင္ပိုင္းၿပီး သူမ်ားကိုအႏုိင္က်င့္
တတ္တဲ့ မင္းကို ငါမုန္းတယ္။
----
"သား ေ႐ွာင္းက်န္႔"
ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ လွည့္ၾကည့္ေတာ့
လက္ထဲမွာ မဂၤေဆာင္ဝတ္စံုႀကီးနဲ႔ အိမ္အကူအေဒၚႀကီး
"သခင္ေလးက ဒါဝတ္ရမယ္တဲ့"
"ထားခဲ့"
ျခံထဲမွာ ရပ္ေနတဲ့ သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး
အရင္ကအေၾကာင္းေတြျပန္ေတြးမိတယ္။
-----
သူတို႔ေနတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးရဲ႕တစ္ေနရာမွာ
ကေလးေတြဝိုင္းအံုၿပီး အျခားကေလးတစ္ေယာက္ကို
အႏုိင္က်င့္ေနၾကတယ္။
"ေဟး ညစ္ပတ္ေကာင္...... ေဝး..ညစ္ပတ္ေကာင္"
"ငါ႔နာမည္ညစ္ပတ္ေကာင္မဟုတ္ဘူး ေ႐ွာင္းက်န္႔
ငါ့နာမည္ ေ႐ွာင္းက်န္႔"
ေ႐ွာင္းက်န္႔က ကေလးေတြအလည္မွာထိုင္ၿပီး
သူတို႔ဝိုင္းေလွာင္တာကိုခံေနရတယ္။
"မင္းတို႔ အဲ့ညစ္ပတ္ေကာင္
ပိုညစ္ပတ္ၿပီး ရြံ႔ရာေကာင္းသြားတာကို
ျမင္ခ်င္ၾကလား"
"ျမင္ခ်င္တယ္.."
"ျမင္ခ်င္တယ္....."
အကုန္လံုးကတက္ညီလက္ညီနဲ႔ ေအာ္ေနၾကတယ္။
အႏွီးေကာင္ေလးက ေဘးနားမွာ႐ွိတဲ့ ဗြတ္အိုင္နားကို
ေျပးသြားၿပီး လက္ေတြနဲ႔ဗြတ္ေတြကို သယ္ယူလာတယ္။
YOU ARE READING
မင်းရဲ့ အရုပ် (completed)
Fanfictionဇာတ်ကားတစ်ခုကို yizhanအနေဖြင့် ပြန်ရေးသားခြင်း။
