ဝုန္း..ဆိုတဲ့အသံေၾကာင့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔လွည့္ၾကည့္မိေတာ့
ကားတိုက္ခံရတာနဲ႔တူတယ္။ လူေတြကလဲ တ႐ုန္း႐ုန္းနဲ႔
သူအနားကိုသြားၾကည့္မိေတာ့ ကားတိုက္ခံရတာကသူ႔အေမျဖစ္ေနတယ္။
"ေမေမ!"
ေ႐ွာင္းက်န္႔အေမက စကားေတာင္သိပ္မေျပာႏုိင္႐ွာေတာ့ဘူး။ အသက္ကိုလဲခပ္ျပင္းျပင္း႐ႈေနရတယ္။ မေျပာမျဖစ္သူ႔သားေလးကို ေျပာလာတဲ့စကားေတြေတာင္ သိပ္မေသးေကြးေတာ့ဘူး။
"သား သားေလးအေမ့.. ေခါင္းအံုးထဲမွာ ဖုန္းနံပါတ္႐ွိတယ္ ဆက္လိုက္ေနာ္"
"ေမေမ!! အီးဟီးးလုပ္ၾကပါအံုး ေခၚလို႔လဲမရေတာ့ဘူး
ေမေမ!! သားကိုမထားခဲ့ပါနဲ႔ ေမေမ့ကိုကယ္ေပးၾကပါ"
ေဘးနားမွာၾကည့္ေနတဲ့သူေတြကလဲ သနား႐ုံကလြဲလို႔ဘာတတ္ႏုိင္ေတာ့မွာလဲ။
တစ္ေလာကလံုးမွာမွ သူတို႔သားမိႏွစ္ေယာက္တည္း႐ွိတာ
အခုအေမကဆံုးသြားေတာ့ 15ႏွစ္အရြယ္ဒီကေလးကဘယ္သူ႔အားကိုးနဲ႔႐ွင္သန္ရမွာလဲ။
-------
"အီးဟီးးဟီးး အင့္... ဟင့္..အိမ္ျပန္မယ္ အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ "
သူကသာအိမ္ျပန္ခ်င္လို႔ငိုေနတာ ေဘးနားက ဝမ္ရီေပၚကေတာ့ တဟားဟားနဲ႔ရယ္ေနတာေတာင္ မရပ္ႏုိင္ဘူး။
"ရီေပၚ ငါ့ကိုအိမ္ျပန္ပို႔ေပးပါေနာ္"
"မင္းအိမ္မွာ ဘယ္သူမွမ႐ွိတာ"
"အိမ္မွာ ေမေမ႐ွိတယ္"
"ဟား..ဟား..မင္းအေမက ေလ်ာ သြားၿပီေလ
ဟား..ဟား"
ဝမ္ရီေပၚ မင္းေတာ္ေတာ္မုန္းဖို႔ေကာင္းတာဘဲ။လူတစ္ေယာက္လံုးေသသြားတာကိုေတာင္ ဟာသလုပ္ၿပီးရယ္ေနႏုိင္ေသးတယ္။
--------
ေ႐ွာင္းက်န္႔စာလုပ္ေနတုန္း အနားကိုေရာက္လာတဲ့ဝမ္ရီေပၚ။
"ေ႐ွာင္းက်န္႔"
"ဘာလဲ"
"ငါေနၾကာေစ့ စားခ်င္တယ္"
"စားခ်င္ရင္ ကိုယ့္ဘာသာသြားစားပါလား"
"အခြံခြာရမွာပ်င္းလို႔ မင္းခြာေပး"
