တီ... တီ...တီ..
ေ႐ွာင္းက်န္႔ အိပ္ေနတုန္း ႐ုတ္တရက္ဆို ထျမည္လာတဲ့
Alarm သံ။ ေ႐ွာင္းက်န္႔ မထခ်င္ဘဲ ထလာရတယ္။
"အားးး ေကာင္းေကာင္းကိုမအိပ္ရဘူး"
ဝမ္ရီေပၚ ေျပာထားတဲ့စကားေတြက နားထဲၾကားေနရတယ္။
'ငါသူ႔ကို ကိုယ္တိုင္မလိုက္ဘူး ေန႔တိုင္းမင္းက မနက္ေစာေစာထ သူ႔ကို႔ ဓာတ္ပံုတစ္ပံုစီ႐ုိက္ထား တစ္ပတ္တိတိ႐ုိက္ၿပီးတာနဲ႔ ေနာက္ေန႔မနက္ သူအိမ္ကမထြက္ခင္ သူ႔အိမ္ေ႐ွ႕မွာ အဲ့ဓာတ္ပံုေတြနဲ႔ ႏွင္းဆီပန္းတစ္ပြင့္ကို
ထားခဲ့ ဓာတ္ပံုရဲ႕ေနာက္မွာ ကိုယ့္ရင္ထဲကပံုရိပ္႐ွင္သို႔ လို႔ေရးၿပီး ဝမ္ရီေပၚဆိုတဲ့ ငါ့နာမည္ေရးခဲ့'
ဝမ္ရီေပၚေျပာတဲ့အတိုင္း တစ္ခုမက်န္ တစ္ပတ္တိတိသူလုပ္ေပးခဲ့ရတယ္။
"ငါေရာက္ၿပီ".
ဝမ္ရီေပၚ ဧည့္ခန္းမွာထိုင္ေနတုန္းေရာက္လာတဲ့ေ႐ွာင္းက်န္႔။
"ok ေလ ဒီေန႔ေတာ့ မင္းသားထြက္ရေတာ့မွာေပါ့"
----
အရင္ေန႔ေတြက ေ႐ွာင္းက်န္႔ထားေနက် ေနရာေလးမွာ
ဓာတ္ပံုနဲ႔ ႏွင္းဆီပန္းကို ဒီေန႔ေတာ့ ဝမ္ရီေပၚလာထားတယ္။
"ဟိတ္ ေနအံုး"
ဝမ္ရီေပၚ လွည့္ထြက္ကာမွ ေနာက္ကထြက္လာတဲ့အသံစူးစူးေလး။
ဝမ္ရီေပၚလွည့္ၾကည့္ေတာ့..ေကာင္မေလးက
"ေန႔တိုင္းလာလာၿပီး ဒါေတြထားေနတာဘာသေဘာလဲ"
"႐ွင္းပါတယ္ ယြီရန္ကိုျမတ္ႏုိးလို႔ ဘာလဲ ကို အခုလိုလုပ္ေနတာမႀကိဳက္လို႔လား"
"မဟုတ္ပါဘူး"
ေကာင္မေလးက ႐ွက္ျပံဳးေလးနဲ႔ ျပန္ေျပာလာတယ္။
ဝမ္ရီေပၚက ႏွင္းဆီပန္းေလးကို ကုန္းေကာက္လိုက္ၿပီး
ေကာင္မေလးဆီကို ေပးတယ္။
"ကို႔ရဲ႕ ျမတ္ႏုိးျခင္းေတြကို အသိအမွတ္ျပဳရင္ ဒီပန္းေလးကို လက္ခံေပးပါေနာ္"
ေကာင္မေလးက ျပံဳးၿပီး ပန္းေလးကိုလက္ခံလိုက္တယ္။
-----
YOU ARE READING
မင်းရဲ့ အရုပ် (completed)
Fanfictionဇာတ်ကားတစ်ခုကို yizhanအနေဖြင့် ပြန်ရေးသားခြင်း။
