Tam İlkim ve onun ayarladığı randevudan kaçacaktım ki İlkim sinsice koluma girip "kaçmak yok, benimle geliyorsun." deyip beni kafeye sürüklemişti.
Kafeden içeri girer girmez etrafa bakınmış ve birine gülümseyip el sallamıştı. Ardından da hemen yanına gitmiştik.
Ben İlkim'le yan yana otururken karşımızda da İlkim'in flörtü ve onun arkadaşı oturuyordu ama hangisinin arkadaşı, hangisinin flörtü olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu.
"Adın Mısra'ydı, değil mi?" diye sordu karşımda oturan çocuk. Hafif gülümseyip başımla onayladım.
"Ben de Emre, böyle bir güzellikle tanışmaktan onur duydum."
"Mısra iltifat almayı sevmez Emre, yüzünden de anlaşılıyordur bence." diyen İlkim'e göz devirdim. Eğer buraya kendi isteğimle gelmiş olsaydım Emre'ye gayet nazik davranabilirdim ama şartlar çok farklıydı.
"Belki de buraya gelmek istemiyor olduğumdan olabilir mi?" dediğimde İlkim masanın altından bacağımı mıncırmıştı. Acıyla irkilirken İlkim bana susmamı işaret etmişti.
"Bir sorun mu var?" diye sordu Emre.
"Sorun yok canım, ne sorunu." dedim İlkim'in hatrına. Onun buluşmasını mahvetmek istemiyordum ama burada birilerine görünmek istemiyordum.
Özellikle Alkın'a.
Siparişlerimizi vermiş ve siparişler gelene kadar da pek bir şey konuşmamıştık. Daha doğrusu İlkim ve Oğuz kendi aralarında konuşuyorlardı.
Sipariş ettiğim pastayı yerken, Emre birden elini elimin üzerine koymuştu. Ne yaptığını anlamaya çalışırken elimi yavaşça çekmiştim ve can sıkıntısıyla etrafa bakınmıştım ki Alkın'ın bana baktığını fark ettim.
Gözlerinde en net gördüğüm şey bana olan nefretiydi kesinlikle...
~~~~
Selam canlarım ben geldim, şimdi de gidiyorum bb
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Söyle | Texting
Short StoryBn: Söyle Bn: Nedir seni değiştiren? Bn: Sen böyle biri değildin Alkın Bn: Kim o kalbini taşa çeviren kişi? Bn: Söyle
