Söyle | Texting

3.7

"Uyanmayı düşünüyor musun uyuyan güzel?" diye varla yok arası bir ses duyduğumda ne olduğunu anlamak için yavaşça gözlerimi aralamıştım.

Alkın yüzümün dibine kadar girmişti ve bana bakıyordu.

Birden korkup öylece ona baktığımda gülüp geri çekildi. "Korkutmak istememiştim de neyse." diyerek yanağımı öptü ve yataktan kalkıp valizini eline aldı.

"Otobüsünün saati mi yaklaştı?" diye isteksizce konuştuğumda başını sallamıştı.

O odadan çıktığı gibi üzerimi değiştirmiş ve onun yanına, mutfağa gitmiştim.

İkimiz de kahvaltı yaparken kesinlikle konuşmuyorduk. Sadece yemeklerimizi yiyorduk.

Yemekler bitince Alkın'ın ailesi ile birlikte onların arabasına binmiştim. Terminale gitme vakti gelmişti.

Babası konuşup sessizliğe bozmaya çalışıyordu ve biz de mecburen ona uyuyorduk.

Alkın elimi tutup gülümsediğinde ben de ona gülümseyip başımı omzuna koymuştum. Alkın'ın annesi ise omzunun üzerinden bize bakıp gülümsemişti. Beni sevip, saydığı için şanslı olmalıydım sanırım.

~~~~

"Üzülmeyi kesecek misiniz? Alt tarafı şehir dışına okumaya gidiyorum. Sizi ziyarete geleceğim elbet!" diye Alkın çemkirirken sıkıca annesine sarılmıştı.

"Evdeki sesine çok alıştık oğlum, tabii ki üzülürüz." dedi annesi ve uzun süre Alkın'a sarıldıktan sonra geri çekildi. Alkın da babasına sıkıca sarılmıştı.

"Odama Ege'yi sokmayın olur mu? Kaç yaşında olursa olsun onun benim odamda gözü var." diye mırıldandı Alkın. Ben ise gözlerim dolu onu izliyordum.

Hep yengeç burcu olduğumdan bunlar.

Alkın'ın anne ve babası bizi yalnız bırakıp gözden kaybolmuşlardı. Nereye gittiklerini bilmiyordum ama birazdan dönerlerdi.

"Ağlamaya doyamadın değil mi?" diyerek Alkın yanıma gelip gözyaşlarımı silmişti.

"Ağlamıyorum." dediğimde gülüp "tabii, gözüne toz kaçtı zaten." diyerek dalga geçmişti.

Dudaklarıma kısa bir öpücük kondurup hemen sıkıca sarılmıştı.

"Benim evim senin kalbin, bunu unutma olur mu? Her zaman orada olacağım ve sen de benim kalbimde olacaksın. Sadece birkaç saatlik bir mesafe girdi aramıza, bu kadar üzülmeni istemiyorum. Seni sık sık arayacağım ve sık sık da yanına geleceğim ama artık üzülme. Beni de üzüyorsun."

Biliyordum, üzülmem anlamsızdı ama onu sürekli görmeye o kadar alışmıştım ki. Ayrılmışken bile okulda onu hergün görüyordum, şimdi de görecektim ama ona sarılıp kokusunu içime çekemeyecektim.

"Gitmeö gerek, bir daha ağladığını öğrendiğim an bozuşuruz haberin olsun." dedi ve hızlı adımlarla otobüse binip koltuğuna oturdu. Anne ve babası da yanıma gelmişti bile.

Otobüs hareket ederken ona yavaşça el salladığımda o da bana el sallamıştı.

~~~~

Aga be... pqjsğwjdğqjdwğdk

Sonunda iyileşmeye yavaştan başladım, 2 haftadır her saniye hapşırdığım için bölüm yazamıyordum ama şu aralar daha iyiyim. İnş sözümü tutabilir ve 2-3 günde bir bölüm atabilirim amin.

Neyse, bb