Whews. Andito ulit ako sa trabaho at nagtitipa sa computer para mag compute ng sales ng kompanya.
Just incase, manager ako ng finance department dito sa Ingrid Corp.
And i must say, ang sakit sa ulo ng mga reports na nakukuha ko these days, hindi naman sa mababa ang sales, mataas naman ito ang kaso pansin ko lagi sa sarili ko na lagi ako nahihilo at sumasakit yung ulo ko.
Pagod lang siguro ito, hays.
Currently akong nagcocompute ng sales ng biglang tumunog yung phone ko.
Nag stop ako sa pag compute ng sales at tinignan ang phone ko.
"One new message from love"
Napangiti ako sa notification.
Agad kong binasa yung message.
"Hey crystal, meet me at the park after your shift. I'll be waiting."
- love.
What the heck? Bakit nya ako tinawag na crystal? Lagi nya akong tinatawag sa endearment namin pero bakit ngayon hindi? Tapos ang cold nya.
Damn, agad na binalot ng kaba ang puso ko. He never acts like that, he acts sweet even in texts.
Sana hindi yon yung iniisip ko.
Bumalik ako sa pag cocompute ng sales dito sa computer at sumimsim ng kape.
Hindi naman nya siguro gagawin yon no?
So nag compute ako na lutang- oh fuck kailangan ko mag focus.
After a few hours sa pag cocompute ay natapos din ako.
"Riri!" Tawag ko sa secretary ng finance department at agad tong lumingon sakin at lumapit.
"Yes ma'am crys?" Tanong nya at binigay ko agad yung papel ng total of sales this month ng companya.
"Ibigay mo kay CEO yung sales, just like before,,, kailangan ko ng mauna."
Agad kong inayos ang mga gamit ko at sinuot ang sling bag ko at tinapik sa balikat si Riri.
"You know what to do okay?" Sagot ko at tumango si Riri kaya naman nauna na ako papunta sa elevator at bumaba.
Yung puso ko, kinakabahan ako ng todo.
Ng makarating ang elevator sa basement ay agad akong pumunta sa parking ng kotse ko.
Binuksan ko ang pinto ng kotse ko at pumasok sa driver's seat at nilapag ang sling bag ko sa shotgun seat.
Agad ko rin pinaharurot ito.
Makalipas ng ilang minuto ay agad rin akong nasa park, pinark ko ang kotse ko somewhere i don't know basta ang mahalaga makita ko si Rhys ngayon.
Bumaba ako ng kotse at kinuha ang sling bag ko at pumasok sa parke.
At doon ay nakita ko sya.
Sa bench na kung saan kami unang nagkakilala.
"Love!" Sigaw ko at lumingon sya sakin.
There's a cold look in his face and his eyes is void of emotions..
Damn it hurts.
"Hey crystal." Sambit nya ng makalapit ako.
"Ano meron?" I tried to say in a lively voice but i know to myself that anytime soon i will break down.
"Ayoko na." He said with a cold tone.
My tears dropped.
"What do you mean? Ayoko na? You're joking right?" My voice trembled and my knees are wobbling.
"Do i look like I'm joking? I said 'ayoko na' because I'm breaking up with you." He coldly said and at that moment my heart shattered.
"L-love naman, nagbibiro ka lang diba? Hindi naman ako nagkulang alam mo i-iyan." Utal utal ko dahil sa pag iyak. Yung puso ko parang ilang beses ng pinupunit. Ang sakit.
"Tch hindi nga nagkulang. Sumobra ka pa nga e. Sobrang clingy mo kasi nakaka inis. Ayoko sa babaeng clingy. And you know what? I already found someone else. And i love someone else already so I'm breaking up with you."
Mas lalo sumakit ang dinamdam ng puso ko. Ang sakit sakit.
"Rhys... Sorry for being clingy. Sorry for being showy. Sorry if I'm like that. I just wanted to show how much i love you-" i was cut off by his words.
"Stop! From now on, we are strangers. I don't know you, you don't know me. I didn't even loved you in the first place." He coldly said and walked away.
And just like that, we broke up.
---
As i walked away from her tumulo luha ko.
"I'm so sorry Crys, my love I'm sorry." Bulong ko at tumingin sa kinaroroonan nya.
Umiiyak sya sa bench.
Fuck i want to hug her so tight and say sorry.
But i chose not to.
All of those words i said to her was a lie.
Sya lang naman ang babaeng minahal ko.
I broke up with her because of this goddamn illness.
I only have a month to live because of my cancer, she doesn't even know i have cancer.
'Ayoko na' mas mahirapan sya.
It's better this way.
•••
End.
