Gerçeklik.
Sizler için bilimden ibaret. Düşüncelerden, fikirlerden, inançlardan... Belli bir sınır dahilinde çizili bir şartlı öğrenilmişlik. Benim içinse hayal gücümün uçsuz bucaksız denizlerinden, aklıma gelebilecek en uçuk fikirden, isteklerimden...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
" Korkuyorsun değil mi? Yeniden kırılmaktan, sevilmemekten, yeniden sevememekten korkuyorsun. Bir kere kırıldığın zaman yeniden eskisi gibi olamayacağını sanıyorsun. Yüreğinin umut dallarını kırıp geçen rüzgarlara küsüyorsun. Biri gelip tekrar kırıp incitmesin diye kaçıyorsun tüm insanlardan. Yeniden umut etmekten korkmaya başlıyorsun. Biliyor musun, ne kadar kaçsan da umut kırıldığı yerden yeşerir. İnsan yeniden sever, yeniden umut eder ve yeniden hiçbir şey olmamış gibi gülümsemeye başlar. "
Israrla çalan telefonla yerimden korkuyla sıçradım. Steve de uykulu gözlerini yavaşça araladı ve bana baktı. "Korkma." Dedi ve telefonuna uzandı.
"Kim ki gecenin bu vaktinde?"
"Annen." Dedi ve telefonu açtı. Kulağına telefonu götürdü. Gecenin bu saatinde ısrarla arayışı beni korkutmuştu. Onun için endişelenirken konuşmayı dinlemeye karar verdim.
"Nat?" Onu dinlediğimi fark ederek telefonu hoparlöre aldı ve bir kolunu bana sardı. Göğsüne sığınırken odağım annemdeydi.
"Steve..." Dedi annemin titreyen sesi. Sesi berbat geliyordu. Ağlamaya başladı. Ağlayışıyla benim de gözlerim doldu. Nefesimi tuttum.
"Nat, iyi misin?"
"Değilim Steve. Neredesin?"
"Ben..." Dedi ve duraksadı. Bakışları bana döndü. Kafamı iki yana salladım, söylemesini istemiyordum. Anlayışla baktı ve konuşmaya devam etti. Mavilerinden saçılan sevgi kırıntıları kalbime uzanıyor, gönlümde kurduğu tahtı daha da sağlamlaştırıyordu.
"Ben, Bucky'nin dairesindeyim. Senin neyin var?"
"Her şey üstüme geliyor. Kızımdan haber alamadığım yetmiyormuş gibi bir de Tony..." Dedi ve şiddetle ağlamaya başladı. Ağlayışına dayanamadım ve ben de ağlamaya başladım. Elimi ağzıma bastırırken sesimi duymaması için olağanüstü bir çaba gösteriyordum.
