chapter eleven

52 11 4
                                    

ZAYN'S P.O.V. (een week later)

"Zayn geef haar toch gewoon wat te drinken en eten," zeurt Tyler. "Waarom zou ik dat doen?," vraag ik. "Kom op Zayn ik ben het wel met Tyler eens. Ze moet dit toch gewoon overleven?," vraagt Louis. "Oke dan. Eén flesje water en een appel of banaan," zeg ik uiteindelijk. "Meen je dat nou serieus? Geef haar gewoon een fatsoenlijke maaltijd man!," schreeuwt Tyler. "Rustig man, ik geef haar wel een fatsoenlijke maaltijf dan," zucht ik. "Goedzo," zegt Tyles en hij gaat weer op de bank voor de tv zitten. Ik besluit maar gewoon pizza te bestellen voor ons allemaal.

"Louis, Tyler, wat willen jullie voor pizza?," vraag ik. "Salami," zeggen ze tegelijkertijd. Ik knik. Dan loop ik naar de kamer van Sophia en draai ik de deur van het slot. Terwijl ik op de deur klopt die ik hem open. "Sophia?", vraag ik. Het is donker in de kamer. Het enige licht komt via de deur naar binnen. "Sophia?', vraag ik nog een keer. Dan zie ik dat ze in bed ligt te slapen. Het is half zes in de avond, wie ligt er nu al te slapen? Ik doe de lamp aan en loop naar haar toe.

"Sophia, wakker worden", zeg ik en ik schud aan haar schouders. Haar ogen gaan langzaam open. "Liam?", vraagt ze slaperig. "Nee het is Zayn. Maar ik moet je wat vragen", zeg ik nu ze eindelijk wakker is. "Wat dan?". "Wat voor pizaa wil je?". Het voelt zo raar om te vragen aan ieamns die je hebt ontvoers wat voor pizza die wil. "Salami". "Oke". Ze draait zich weer om en ik verlaat de kamer. Ik draai de deur weer op slot en loop de woonkamer in.

"En wat wil ze hebben?", vraagt Louis. "Salami. Ga jij halen of ik? Ik denk niet dat het zo slim is om te bestellen want dan weten ze ons adres", vraag ik. "Ik ga wel. Ik moet toch nog even iets regelen bij mijn werk". "Op zondag?". "Ja, het is een restaurant die zijn iedere dag open". "Oke als het maar niet te lang duurt dan". "Nee, nee ik ben zo snel mogelijk weer terug". En met dat verlaat hij de ruimte.

LOUIS' P.O.V.

Ik stap op mijn motor en rijd richting het dorp. Eerst rijd ik naar mijn werk want ik moet eerst wat regelen van Tyler. Hij werkt er namelijk ook. Zayn en Tyles kenner elkaar al vanaf dat ze baby zijn. Ik ken hem pas sinds de basisschool.

"Hey Louis, gast waar was je vandaag?", vraagt mijn collega, Tiffany. "Ehm ik had vandaag vrij maar waar is Paul?", vraag ik. "Die zit in z'n kantoor waarom?", vraagt ze nieuwsgierig. "Dat gaat je niets aan". "Ongesteld?". "Ja dat word ik spontaan van jou". Ik loop haar voorbij naar het kantoor van Paul en klop op de deur.

"Binnen", zegt een zware stem. Ik doe de deur open en een walm van een sigarettengeur waait in mijn gezicht. "Ah Louis mijn jonge, wat kan ik voor je doen?", vraagt hij met zijn zware schorre stem. "Ik wilde vragen of ik een ander werkschema mag? Ik wil ruilen met Tiffany als dat zou kunnen", vraag ik. "En waarom dan?". "Haar schema komt mij beter uit". "Nou oke haal Tiffany er maar even bij en dan kijk ik of we iets kunnen regelen". Ik knik en loop de stinkende kamer uit.

"Tiffany kun je even meekomen?", vraag ik. "Eh ja waarom?", vraagt ze. "We moeten even iets regelen met de baas". "Ow oke". We lopen de stinkende kamer weer in en ik sluit de deur achter me. Paul wil namelijk geen pottenkijkers.

"Nou Tiffany komt het jou goed uit dat jij met Louis wisselt qua rooster? Jouw rooster komt Louis namelijk beter uit", vraagt Paul aan Tiffany. "Eh ja dat kan wel". "Ow dankjewel", zeg ik. "Nou dan is dat dus geregeld", zegt hij. "Oke maar nu moet weer gaan. Moet nog eten gaan halen voor vanavond", zeg ik. "Dat moet je doen dan", zegt Paul. En met dat verlaat ik de kamer en loop ik de frisse lucht in.

De pizzahut zit om de hoek dus ik laat mijn motor staan en loop er naar toe.

"Wat kan ik voor u doen?", vraagt de pizzabakkeer. "Drie pizza salamie, één hawaii en één magarita", zeg ik. "Dat wordt dan 27 euro alstublieft". Ik geef de man een briefje van 50 en krijg 23 euro terug. Na 20 minuten gewacht te hebben krijg ik de vijf dozen pizza en loop ik weer terug naar mijn motor.

Same MistakesWhere stories live. Discover now