Simula

190 3 12
                                    


Funny how life can be so playful. Sa simula, walang wala ka. Sa simula, para ka lang hangin sa iba. Sometimes felt, most of the time ignored. And I'm on the latter.

I don't know why, siguro kasi hindi ako pumasa sa standards ng society natin. Someone who's a head turner. Yung tipong amoy palang, lilingunin ka na ng mga tao. Ako kasi yung tipong, "makikiraan ho with matching sulyap ng mga tila famous people". As in everyday! Everyday sis, ganyan. Ignore dito, ignore doon. Mukha ba akong tae?

"Charm, pinapatawag ka ni Sir Arnel sa office niya." Mabilis akong napalingon sa ka-office mate ko na si Joy.

"Bakit daw?" Tanong ko sa kanya bago ininom ang tubig galing sa dispenser namin.

Nagkibit balikat lamang ito sa akin, "Hindi ko alam eh, pero pumunta ka na raw doon. Now na."

Si Sir Arnel ang terror naming boss. Kapag sinabi niyang now na, go na. Kaya naman nagmadali ako sa pagpunta sa opisina niya.

I am working in a publishing company. Naisip ko kasi na ipursue ang bagay na gusto ko talaga, ang bagay na kung saan ako, ay alam kong magaling ako. That is writing. One thing I'm confident about in me.

Hindi ko alam paano nagsimula ang pagkahilig ko sa pagsusulat. It started with reading. Masyado akong nahook sa pagbabasa ng bata pa ako, hanggang sa pa unti-unti, minahal ko na rin ang pagsusulat. Not until I pursued journalism nung elementary ako. Doon nagsimula lahat ng kagustuhan ko sa pagsusulat.

Kumatok muna ako bago pumasok sa office ni Sir Arnel. Nawala ang kaba sa dibdib ko ng makita ko ang ngiti ni Sir. This means good news! Ang swerte ko siguro ngayon.

"Ms. Montes." Paunang tawag niya bago ininguso sa akin ang upuan sa harap niya.

I nodded and sit on it, "Yes, sir?"

He let out a big sigh before giving out a wide smile, "I would like to congratulate you. Congratulations, hija. Iyong isinulat mong libro ay napili upang gawing pelikula!"

My jaw dropped. Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya. Who would've thought that my story written out of the blue would be such a hit!

"Considering na that's your first solo book written, I am so proud, Miss Montes! Hindi man siya gaanong patok--"

"Yun na nga ho, sir. P...paano ho yun nangyare eh hindi naman pumatok sa masa yung naisulat ko." I bitterly told him.

He shrugged his shoulders, "I honestly don't know but! They told me na something about it is worth a film. To be honest, maganda ang concept ng kwento mo. Kinulang lang sa mga flowery words but I think the management of the film would do something about it. As for now, congratulations, Miss Montes!"

Mr. Arnel stood up and gave me a handshake. I warmly accepted his hands and smiled at him.

"Thank you, sir." I sincerely told him.

Alam ko na walang perfect writer. I know my lapses as a writer kaya sa halip na sumama ang loob ko, naisip ko na paghusayan na lamang ito. There will always be a tomorrow for me. A tomorrow where I can write my thoughts, my story, that would surely won the heart of the mass.

Dumako ako sa cubicle ng kaibigan ko. I sweetly smiled at her bago ko siya niyakap ng mahigpit.

"Bakit? Pinagalitan ka ba ni--"

"Gagawing movie yung libro ko!" Napatili ako sa saya. This is too much. Finally, malaki laki na rin ang maiaambag ko sa bahay namin.

"Talaga?" Gulat na tanong sa akin ni Rose.

Not Now But ForeverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon