"İntikam almayacağım, ben zaten onların intikamıyım..."
Öldürmek...
Onu öldürmeliyim?
O da diğerleri gibi olabilir.
Kendimi tekrardan riske atamam.
Sadece biraz, güce ihtiyacım var...
Ağrımış bedenini, kaslarını sıkıp gevşeterek, kendine getirmeye çalışırken zihninden geçenleri düşünüyordu.
Bu gördüğü yer diğer yerlerden farklı olsa da içinde dolaşan aynı iblisin yavrusuydu.
Gözleri etraftaki garip eşyalarda gezindi. Neyin ne işe yaradığı hakkında en ufak bir fikri bile yoktu. Susuz ve aç bedeni yüzünden hiçbir şekilde güçlerini kullanacak enerjiyi bulamıyordu.
Buradan bir önce kurtulmalıydı...
Gözlerini bir çıkış yolu arar bir hâlde evin içinde gezdirdiği sıra gelen ayak sesleriyle aniden bakışlarını kapıya çevirdi.
Uzun boylu, yapılı bir adamdı bu. Az önce duvara fırlattığı garip hareketleri olan. İblisin yavrusu...
İçindeki vahşi güç onun boğazını parçalamak istese de ellerinde tuttuğu su dolu şeyleri görünce istemsizce kıpırdandı. Suya deli gibi ihtiyacı vardı.
"Ona su vermeyin..."
"Efendim?"
"Ona su vermeyin, dedim!" diyen adama baktı. Laflarından hiçbir şey anlamıyordu. Kendileri arasında uydurdukları dili konuşurlarken buraya oldukça yabancı kalıyordu.
"Su ona en çok enerjiyi veren şey. Çorba falan verin, ne bileyim... Su hariç bir şey olsun." diyerek arkasını dönüp gittiğinde kelepçelenmiş boynuna batan şırınga iğneleri yüzünden acıyla soluklandı.
Her yerde iblisin yavrusu vardı.
Evrenin hangi köşesine düşse birileri ya beyninde ya da bedeninde delik açmak istiyordu.
Fırsatını bulur bulmaz buradan kurtulmalıydı...
"Sana su getirdim!" diyerek kendisine garip bir ifadeyle bakan adama baktı. Neredeyse tüm dişleri gözükecek şekilde ağzını açmış öylece duruyordu.
Brett, ayaklarının bile titrediğini düşünerek kendisine uzaylıymış gibi bakan kıza bakıyordu. Asıl o uzaylı gibiydi!
Elindeki şişeyi tekrardan salladı ve yavaşça yanına yaklaştıktan sonra dikkatlice yataktaki boş kısma oturdu. Mekanik bir maviyi andıran gözleriyle tüm hareketini inceleyen kız yüzünden bir robottan farksız davranıyordu.
"Su." Diyerek biberonu yüz hizzasına kadar kaldırdı ve suyu gösterdi tekrardan.
Kan gibi kıpkırmızı duran dudaklarına yavaşça uzattı ve ağzını açması için bekledi. Endişeli bir ifadeyle genç kıza bakıyordu, ağzını açıp açmayacağı bir muammaydı.
Kimdi bu?
Elindeki şişede su dışında başka bir şey olabilir miydi?
YOU ARE READING
Bir Canavar Yarattın
Fantasy[TAMAMLANDI.] UZAYLI'DA 1: 28 Şubat 2022 "Atın onu." Hayatımız başkalarının avuçlarında bir oyuncak gibi... Zamanı gelince pilini tak, gülerek karşısına geç ve ona sahip olduğun en değerli şeymiş gibi davran. Pili bittiğinde ise...
