Episode-(25) Z+U

12.7K 1.5K 297
                                    

Zawgyi Version

သိပ္ကိုေတာင့္တခဲ့ရေသာ...။

တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ...။

သိပ္ကိုေရွာင္ပုန္းခ်င္ခဲ့ေသာ...။

ငါးႏွစ္ၾကာသြားတဲ့ေနာက္ဒီလူ႔ရင္ခြင္ကပိုေနြးလာသလိုပဲ။စိတ္နာစရာအခ်က္ကသူဘယ္ေတာ့မွပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရိွလာမွာမဟုတ္တဲ့ရင္ခြင္။

မေတာ္တဆျပန္ေတြ့ခဲ့ရင္ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ရမလဲ ဆိုတဲ့အေတြးကိုမေတြးခဲ့ဖူးဘူးလို႔ျငင္းရင္လိမ္ရာေရာက္မယ္ထင္တယ္။

ဒါေပမယ့္လဲစဉ္းစားခဲ့သမ်ွေတြကသိပ္ၿပီးေတာ့အသံုးမဝင္ပါဘူး။ဘာလို႔ဆိုရင္သူလုပ္ႏိုင္တာေက်ာက္ရုပ္ႀကီးတစ္ရုပ္လိုငူငူငိုင္ငိုင္ရပ္ေနမိရံုမွလဲြလို႔တျခားမရိွ။

"ထပ္မထြက္သြားေတာ့ဘူးမလား...ေကာနားမွာပဲ
ေနမယ္မလား...ဒီတစ္ခါမေျပာမဆိုနဲ႔
ထပ္ထြက္သြားရင္ ေကာမင္းကိုတကယ္
စိတ္ဆိုးမိေတာ့မယ္ေနာ္..."

ေနာက္ဘက္ကိုလွၫ့္လို႔မရသည္အထိတင္းေနေအာင္ဖက္ထားတာ။

"ေကာေလ...မင္းကိုဘယ္ေလာက္လိုက္ရွာခဲ့ရလဲ
သိလား...ေကာရဲ့ဖက္ထုပ္ေလးက ေကာအလာကို
ေမ်ွာ္ေနလိမ့္မယ္...ေကာကေတြ့ေအာင္ရွာမွ
သူစိတ္ဆိုးေျပမွာဆိုၿပီး ေကာဘယ္ေလာက္ထိ
အသည္းအသန္ရွာခဲ့ရလဲ..."

ခါး‌ေပၚကလက္ကိုမရရေအာင္ဆဲြျဖဳတ္ရင္းမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဖို႔အေတာ္ႀကိဳးစားရတယ္။ဒါေတာင္သူေျပးထြက္သြားမွာစိုးသၫ့္အလားလက္ဖဝါးတစ္ဖက္ကိုမလြတ္တမ္းဆုပ္ကိုင္ထားေသးသည္။

တစ္ခ်ိန္တုန္းကခ်ဳံခ်င္းၿမိဳ႔ရဲ့ၿခံတစ္ၿခံမွာလဲသူထြက္သြားတုန္းေနာက္ကအဲ့လိုမ်ိဳးဖမ္းဆဲြထားခဲ့ပါလား။

အနည္းဆံုး...

အနည္းဆံုးတစ္ႀကိမ္ေလာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္မသြားပါနဲ႔လို႔သာလွမ္းတား‌ခံခဲ့ရရင္ဒီေကာင္ကေနႏိုင္မယ္တဲ့လား။

တစ္ေယာက္မ်က္လံုးတစ္ေယာက္စိုက္ၾကၫ့္ေနမိတာဘယ္ေလာက္ၾကာသြားတယ္မသိ။

အခ်ိန္ေတြဘယ္ေလာက္ေျပာင္းလာလာမ်က္ရည္ေတြလက္ေနတဲ့ဒီလူ႔မ်က္ဝန္းေတြကိုေတာ့တကယ္သေဘာမေတြ့ႏိုင္ေသးဘူး။

Don't Bring My Brother Away  (Completed)Where stories live. Discover now