A Thousand Matches

chapter 13

Pagtingin ko sa relo ko ay alas syete na ng gabi. Dali dali kong kinuha ang cellphone ko sa bag. Medyo dismayado dahil wala man lang akong natanggap na text o tawag mula sa asawa ko.

hayyy. ano pa nga ba? pero at least, hindi na masyadong masungit sakin si Denden. unti unti-in mo lang Alyssa. Patience.

Tinawagan ko siya.. pero hindi sumasagot. Kaya tinext ko na lang.

To: Dennise Valdez

Hi Denden! mag ingat ka pauwi okay? nasa office pa ako, andaming trabaho babe. I miss you. I love you!

Sent!

oo. sweet ako sakanya. lagi naman diba? Tsaka lagi kong sinasabi kong ano ginagawa ko kahit pa dedma siya at hindi nagtatanong. Wala eh, loyal at honest ako sa asawa ko. gusto kong malaman niya na parte talaga siya ng buhay ko.

after nun ay nag resume na ako sa paperworks. Yung tungkol sa foundation. Sa bahay na pinapagawa ko. sa mga profiles ng mga bata na pwedeng kupkupin para tumira sa Dennise's Haven Foundation. Yung tungkol sa company. Sumasakit ulo ko.

hindi ko nanaman napansin ang oras. Nagulat na lang ako nang magpaalam ang secretary ko. 11pm na pala!

Nag ayos na din ako ng gamit at nagpasya ng umuwi. Chineck ko ang phone ko. may reply pala si Denden!

Fr: Dennise Valdez

Im home.

Kumunot naman ang noo ko. bakit 9pm na ito nakauwi? Yun kasi ang oras na nagtext siya na nakauwi na.

Dali dali akong bumaba at sumakay sa sasakyan ko para umuwi na. hindi pa pala ako kumakain ng dinner. Bigla kasing kumalam ang sikmura ko.

Ano ba yan, sa dami ng inaasikaso ko, nakakalimutan ko na ang sarili ko.

Dumaan ako ng drive thru at nag take out ng pagkain.

Pang dalawang tao na din ang binili ko. baka gutom din si Denden.

Sa naisip ko ay napangiti ako. namiss ko din ang asawa ko. excited na akong umuwi. Kahit civil lang kami, yung makita ko lang siya at makapagnakaw ng halik? Okay na sakin! buo na araw o gabi ko. makakatulog ako ng may ngiti sa aking mga labi.

Pagkarating ko condo unit ay tahimik ang bahay.

Dumerecho ako kwarto ni Denden at kumatok.

*knock. Knock!*

Den? andito na ako!

Sandali! Sigaw nito mula sa loob.

Wala pang 1 minuto ay binuksan na niya ang pintuan niya,

Tumambad sakin ang pinakamagandang babae sa buong mundo. Ngumiti ako sakanya.

Uhm. Bumili pala ako ng dinner. Well, midnight snack.. gusto mo sabay tayo kumain? Ngiting alok ko sakanya.

Busog pa ako. salamat dito. Tsaka bakit late kana umuwi? Biglang tanong niya.

Natambakan kasi ako ng trabaho sa office. Hindi ko na namalayan ang oras. Saan ka pala nagpunta? Bakit late kana nakauwi?balik tanong ko sakanya.

Ah-eh.. ano. Kumain kasi kami sa labas ng ka-ka kaibigan ko.

Kumunot ang noo ko.

Why is she stuttering all of a sudden?

okay ka lang ba babe? Tsaka sinong kaibigan mo ang kasama mo? Kumain ka naman ng madami? It's okay babe, kaibigan mo naman ang kasama mo. Ayoko namang mapalayo loob mo sakanila. Can we eat out with your friends minsan? Pwede ko ba silang makilala? Suhestyon ko. gusto kong makilala mga taong nakapalibot sa mahal ko.