Death and Storm

4

I skipped school to go to my house. The de Vera mansion. I officially bought the house with my own money, and transfered the title to my own name.

Nobody was interested on our house because of the demon rumors. Natatawa naman ako, ako lang naman ang demonyo noon. Well, actually there were times that some were interested on buying it pero lagi ko silang pinapatay, and Thanatos would always scold me.

Binati ko ang housekeeper na isang alagad ko mula sa underworld, nilipat ko siya rito nang malaman kong may naiwan siyang pamilya dito sa mortal world.

"Hi, Ka Beth! Kumusta?" Bati ko at ngumiti. Nagulat naman si Ka Beth or Tita Beth, but I like teasing her so I call her Ka Beth always.

"Hija! Napadalaw ka? Tagal mo ring hindi nakadalaw halos limang taon din," sabi niya. I smiled, indeed matagal akong hindi nakadalaw.

Tumingin ako sa mga portrait sa bahay, lahat iyon ay ang ama ko, my sister, Elisse, and my mother. Wala sa portraits ang mukha ko. Ganoon talaga kapag anak sa labas, I'm still thankful. They're still my family.

My father, that I have always loathed, turns out to be the one who would save me. I misunderstood him, and when he was gone, it was only then that I've realized how he would intentionally not finish his food para pakainin ako. Ang dine-deliver lang kasi lagi ng mga traders noon kay ama ay pang-dalawang tao lamang.

Elisse, she always reached out to me, but I was the one who always closed the doors for her.

I always misunderstood people because I did not bother looking at the positive side.

"May mga nang-aaway pa po ba sa inyo rito, Ka Beth?" Tanong ko.

Lagi kasi siyang naaway, kesyo raw bakit daw siya narito ay may demonyo raw. Guys, kalma! Ako lang 'to.

"Wala na naman. Paminsan ay mayroong bumibisita, gusto raw makita ang loob ng bahay. Ang sinasabi ko naman, bawal at baka mapatay ng demonyo," natatawa niyang kuwento. Napatawa rin naman ako, hanggang ngayon demonyo pa rin ako sa mortal realm.

"Pero mayroong lalaking bumibisita taon-taon dito," sabi ni Ka Beth. Nagtaka naman ako.

"Bakit po? Sino po 'yon?" Tanong ko.

Nagkibit-balikat siya, "'Nong una'y tinanong niya ako kung mayroong nakatirang babae rito noon. Naisip ko naman na hindi ka naman kilala rito noon, at ang kapatid mo ang kilala, kaya't sabi ko'y oo, si Elisse, pero namatay na."

"Tapos po?"

"Wala na, pinasalamatan niya ako. Minsan ay nariyan lang siya sa tapat ng bahay, nakatitig dito na para bang may inaalala," dagdag ni Ka Beth.

Huh? Sino 'yon? Dating nobyo ni Elisse na nagreincarnate? Pero nagka-nobyo ba si Elisse?

"Nakita niyo po ba ang mukha ng lalaki?"

Umiling si Ka Beth, "Oo, nakita ko pero hindi ganoong kalinaw. Alam mo namang malabo ang mata ko. Matangkad ang lalaki, maitim ang buhok, pero hindi ko syempre, maidedescribe sa iyo lahat."

Tumango naman ako, "Sige po, Ka Beth! Dito na muna ako, bisitahin niyo po muna ang pamilya niyo."

Masaya namang ngumiti si Ka Beth, at mabilis na nag-ayos ng gamit niya. I smiled too. I know family is something great.

I saw Dionysus call me, kaagad ko namang sinagot 'yon.

"What's up you stupid God spreading his sperm cells all over?" Bati ko. Tumawa naman siya, "I believe my sperm cell has not reached you yet."

"Wow, dadalhin kita sa afterlife. Tandaan mo, demigod ka lang."

"I'm an Olympian, baby. You aren't. At baka nakakalimutan mong ako ang papalit kay Zeus."