I'm Inlove With My Forgotten Bestfriend

Chapter 22: Kiss

Nagising ako sa ingay ng cellphone ko. Sunod-sunod ang pagri-ring nito. Dis oras na ng gabi sino naman kaya ang tatawag ng ganito.

Kinuha ko agad ang cellphone ko sa may side table at hindi na inabala pa ang sarili ko na tignan kung sino ang caller.

"Who's this?" bungad ko agad

"We broke up about a days ago and you already forgot me already?" 

"Oh shoot! I didn't saw the caller"

"Sorry, I was busy a while ago kaya hindi ko nasagot yung tawag mo and sorry napatawag ako ng ganito oras, I know it's around 3 am jan"

"Buti alam mo noh! Ang sarap na kaya ng tulog ko" Irap ko sa kanya kahit hindi naman niya nakikita

"Ohh sorry sweety" he chuckled.

"Bibigwasan kita Neil pagkauwi mo rito." naiirita kong sambit sa kanya.

"I just want to inform you that uuwi ako ng Pinas before summer vacation ends, mag-eenroll na ako for college. Ikaw anong balak mo?"

"Wala pang 1 month simula ng bakasyon ah." taka kong sambit sa kanya.

"I know. Kailan ko lang mag-enroll ng maaga. Ibang bansa na naman pupuntahan ko after dito. I'll stay there, maybe 1 week or 2 weeks"

"Punta ka ng Batangas please. Let's talk personally" malambing kong sambit sa kanya.

"Bakit, makikipagbalikan ka?" natatawa niyang sambit sa kabilang linya.

"Pwede ba magmura for a while?" iritado kong sambit sa kanya.

"As if you can, ikaw pa? Napaka-precious niyang tenga mo, mura pa nga lang ng iba naiirita ka na tapos sayo pa manggagaling"

"Irita ka talaga! Pasalamat ka wala ka rito sa tabi ko kundi kanina pa kita napaghahampas"

"Edi thankyou"

"I'll hang up this"

"Not now babe. Ito seryoso na, I want to talk to you seriously that's why I want to go home and stay for a while." rinig ko sa boses niya ang pagkaseryoso.

"Thank you"

"You know how much I treasure you. I don't want to broke up with you, you know that. It's just, we have something to prove more. I still love you and nothing change. Always remember, I'm one call a way"

"Thank you so much, Neil. I may not remember anything but I'm thankful that you stayed and manage to guide me. I hope and I pray that we can fix everything we started and start again" mangiyak-ngiyak kong sambit sa kanya.

"I hope so, sweety" and the call ended.

Nakatingin lang ako sa ceiling at iniisio kung anong mangyayari pagbalik ni Neil dito. I'm not prepared to see him again after we broke up. I look like devasted from everything happened.

The next morning, sa tabing dagat lang ulit ako tumambay. Busy si Cloe sa mga projects niya raw kaya hindi ko na inabala, si Ate Dyl naman bumalik na ng Manila at si Kuya Mak busy din sa pagto-tour guide niya.

Naramdaman kong may bumabasa sa akin kaya napatayo ako agad at tinignan ang tshirt ko na basang-basa na dahil sa water gun

"What the!!! Paul, malalagot ka sakin" sigaw ko sa pinsan ko na tumatakbo na palayo sa akin. Kasama niya sila Jerome at Henz.

Naiwan ako sa kinakatayuan ko ng hindi ko na sila mahabol, nagsiunahan kasing tumakbo sa dagat eh wala naman akong balak mag-swimming ngayon.

"It's too early, hindi na mapinta yang mukha mo" bungad niya agad sakin habang naglalakad papalapit.