O76 • Let me go...

865 23 5
                                    

~ 5 maanden later ~

Toen er op de voordeur werd geklopt verstijfde mijn lichaam zich meteen. Het bleef voor enkele minuten stil in het oude huis en ik durfde haast geen adem te halen, bang dat ik gehoord kon worden. Aiden, die voor mij op de oude stoffige sofa zat staarde mij met zijn grote blauwe ogen geschrokken aan.

Hij wilde zijn mond openen om iets te zeggen maar ik dook vlug op hem af en plaatste mijn hand over zijn mond terwijl ik enkel mijn hoofd schudde, als teken dat hij stil moest blijven.

Ik haalde langzaam weer mijn hand van zijn mond af en trok voorzichtig mijn toverstok en richtte deze op de voordeur. Opnieuw werd er zacht op de voordeur geklopt.

"Audrey? Ik weet dat je daar bent, je hoofd zit vol met nargles."

"Luna?" zei ik verrast toen ik het meisje haar dromerige stem vanaf de andere kant van de deur hoorde komen. Zonder pardon stapte ik op de voordeur af en rukte ik deze opende. "Je bent het echt!"

Ik sprong op haar af en omhelsde haar. "Oh Audrey, ik had niet verwacht dat je zo blij zo zijn om mij te zien. Ik ben gekomen om je te halen." 

Ik liet haar weer los en staarde haar vragend aan. "Mij halen? Wie heeft je gestuurd?" 

Ze glimlachte en liet haar dromerige blik de door kamer glijden waarnaar deze kort op Aiden bleven hangen. "Harry heeft mij gestuurd. Hij zei dat je hier op hem aan het wachten was."

Ik plofte op de oude sofa naast Aiden neer die ons allebei vragend aan bleef staren. "Dit is Luna Lovegood, zij ging ook naar Hogwarts." beantwoordde ik de jongen zijn vragende blik vlug. "Is hij al terug gekeerd van Gringots? Is hij erin geslaagd het te vinden?"

Het meisje knikte. "Hij heeft Hufflepuff's beker gevonden." 

Ik zuchtte opgelucht. "Dat betekent dat er nog maar één gevonden moet worden. Weet hij al waar deze is?"

Luna haar dromerige glimlach werd breder. "Daarom ben ik hier om jou te halen. Het laatste Gruzielement ligt in Hogwarts en Harry heeft jouw hulp nodig om deze te vinden."

Ik staarde haar overdonderd aan. "Hogwarts? Mijn hulp? Ik denk dat ik de laatste ben wiens hulp hij nu zou moeten vragen."

"Harry heeft gezegd dat het nu te gevaarlijk zal worden om hier te blijven. Hij zegt dat hij-die-niet-genoemd-mag-worden er nu alles aan doet om jou weer te vinden. Voldemort is radeloos. Woest."

Ik kauwde op de binnenkant van mijn wang. "En hoe verwacht Harry Hogwarts binnen te komen?"

"Harry, Hermione en Ron zijn er al."

"Wat?! Hoe?!"

Luna haar zilveren ogen begonnen te glinsteren. "Heel simpel. Pak mijn arm," zei ze waarnaar ze mij en Aiden wenkte om naar haar toe te komen. Aiden, die nog steeds op de sofa zat staarde mij met wantrouwige ogen aan. 

Sinds de dag dat Aiden en ik uit Malfoy mansion hadden weten te ontsnappen dankzij Harry, Hermoine en Ron was hij al die tijd ontzettend argwanend geweest. Weken lang had hij de dood van zijn beide ouders en zijn broer mij toe verweten, tot dat de pijn hem te veel was geworden en hij compleet in elkaar was gestort. Sinds dat moment was hij langzaam aan zijn nieuwe werkelijkheid gaan accepteren en zo dus ook weer mijn vriendschap. Of hij mij nu weer voor de volle honderd procent vertrouwde? Dat betwijfelde ik. Even als Harry, Hermione en Ron die weken lang niets in mijn bijzijn hadden durven te bespreken, bang dat ik nog steeds informatie aan Voldemort zou doorspelen of ze ieder moment weer zou belazeren. 

Ik knikte kort naar Aiden als teken dat het goed was. "Misschien is het maar beter om te vertrekken. Ik weet niet hoe lang het nog zal duren voordat Voldemort deze plek zal vinden." zei ik zacht terwijl ik Aiden smekend aankeek. Hij zuchtte diep en kwam toen toch naar ons toegelopen waarnaar hij Luna haar arm voorzichtig beet pakte.

"Goed dan," zei hij. "Als denk ik dat het een vreselijke fout is om nu naar die school van jou te gaan."

En zonder nog op een antwoord van ons te wachten verdwijnselde Luna samen met ons aan haar arm richting Hogsmeade. 

----------------------------

Ik snap dat dit even een flinke sprong is gezien het laatste hoofdstuk, maar ik bleef zo lang hangen dat ik besloten heb het verhaal iets vooruit te spoelen om weer wat inspiratie op te kunnen wekken zodat dit verhaal eens ein-de-lijk afgerond zal kunnen worden. I hope you guys don't mind <3 

𝐋𝐞𝐭 𝐌𝐞 𝐆𝐨 [𝐍𝐋]Where stories live. Discover now