4.Bölüm "Dengesiz kişilik.."

192 11 0
                                    

"Uyanmak istiyorum, uyanmak istiyorum bu kabusdan!"fısıldayarak söyledim yine sonuna doğru sesimi yükseltmiştim. Artık yetmişti. Anlamıştım. Bu kötüydü..çok kötü "bir daha kendine zarar verme kendimi..kendimi suçlu gibi hissediyorum lütfen! "kafamı yavaşça aşağı yukarı salladım şu an bulunduğumuz pozisyon çok kötüydü onu ittirmeye çalıştım ama ellerimi tutuyordu.

Gözlerime daha dikkatli bakıyordu "ben..ben kalkmak istiyorum " gözlerimi kaçırdım hemen üstümden kalktı ama  ellerimi tutuyordu bende oturur pozisyona geldim hala elimi tutuyordu "bir daha yapma! Yapacak mısın? "ellerimi çekmeye çalıştım ama izin vermedi "yapıcakmısın?! "sesini yükselmişti.Çocuk gibi beni azarlayamazdı!  Kafamı iki yana salladım sonra "hayır"dedim o da ellerimi yavaşça bıraktı bende hemen bileklerimi ovuşturmaya başladım acıtmıştı çok sıkı tutmuştu..

"acıttım mı?"sanki özür dilemiş gibi fısıldadı bu sefer bileklerimi o da ovuşturnaya başladı ellerimi geri çektim "ö-özür dilerim ben sadece..."

"canını acıtmak istememiştim"ellerimi kendine doğru çekti ve tekrar ovuşturdu sonra çimdiklediğim yere baktı sol kolumun üst kısmına yapmıştım kolumun eklem kemiğinin hemen altıydı gerçekten çok kötü görünüyordu parmağıyla dokundu.Acıyla irkildim ve ağzından küçük bir çığlık  kaçtı "çok kötü yapmışsın neden yapmak zorundaydın ki!?"canım acıyordu ama ona neydi ki? Ben onun için hiç kimseydim o da benim için hiç kimseydi  bunların tek nedeni o değildi ama onunda büyük payı vardı.

"bu rüya yada kabus değil şimdi anladın mı canın acıyor yani bu gerçek anladın mı?" kafamı yavaşça aşağı yukarı salladım "benimle konuş"fısıldıyordu yine "hep hareketlerle konuşuyorsun benimle.. Sesini duymak istiyorum hep seni gözetliyorum ama sesini hiç duyamadım bu yüzden benimle konuş."benden yapmamı istediği şeyi garipsedim.Konuşmayacaktım.Benim için en zor olanı yapıp konuşnayacaktım..

"ben tanımadığım biriyle zorunda olmadığım sürece asla konuşmam" yine o pişman yüz ifadesi vardı "beni tanıyınca konuşur musun benimle? kendimi sana tanıtsam"bu düşünce fena değildi "belki"dedim."tamam o zaman şu morluğun işine baktıktan sonra bu konu hakkında konuşuruz "başımı yine aşağı yukarı salladım "anlaşıldı konuşmayacaksın" ukalaca bana baktı gülümser gibi olmuştum ama sonra yeniden ifadesizliğime geri döndüm başımı yine aşağı yukarı salladım  kızgın ve sıkılmış bir şekilde bana baktı ve iç çekti.

Aslına bakılırsa onu kızdırmak.. hoşuma gitmişti.

Ayağa kalktı ve odadaki mini buz dolabından içki şişesi çıkardı "sence bu olur mu?"dedim kolumda şişeyle komik gözükürdüm "evet"dedi ve yanıma geldi şişeyi bana verdi ve banyoya doğru gitti dolap kapağı sesleri duydum sonra elinde buz torbası,sargı bezi ve krem getirdi yatağa koydu   torbayı aldı ve buz dolabına gitti buz küplerini torbaya doldurdu sonra da yanıma gelip oturdu"acıyabilir"dedi buz torbasını  koluma koydu ağzımdan acı bir çığlık kaçtı"şşh..geçicek"dedi biraz daha tuttuktan sonra çekti ve kremi eline aldı  yavaşça koluma sürmeye başladı.

Artık eskisi kadar acımıyordu,hissizleşmişti soğuktan dolayı. Sargı beziyle sardı  yataktaki gereksiz şeyleri alıp götürdü sonra yatağa geri geldi bütün bunları yaparken ben sadece saf saf bakıyordum oturdu ve içki şişesini eline alıp bardağa koydu ve içmeye başladı "hey napıyorsun başıma sarhoş kalmanı istemiyorum "bana güldü  "merak etme ben dayanıklıyım"a doğru ondan da bu beklenirdi zaten. Dengesiz kişilik.. bence onun lakabı bu olmalıydı "hem sen bana kendini anlatmayacak mısın?"

"evet"saçma az önce bana konuş diyen adam şimdi kendisi konuşmuyordu "tamam anlatmak istemiyorsan ben yatıcam bana bir daha benimle konuş deme"dedim ve yatağın içine girmek için harekete geçtim beni sağ bileğimden tuttu "tamam hemen sinirlenme anlatacağım"yerime tekrar geri oturdum.

Sadece SenWhere stories live. Discover now