1კვირა თვალისდახამხამებაში გავიდა და დღეს გუნდის თამაშია. დილიდან ვემზადებით ნახევარსაათში უკვე იწყება თამაში. ფორმა ჩავიცვი რომელიც უნდა ვაღიარო ძალიან მიხდება. გასახდელიდან გამოვედი და დილანს შევეფეთე:
- ოუ, გიხდება მითხრა მან
- რასაც შენზე ვერ ვიტყოდი. ჩემს ნათქვამზე გაეცინა
- გამიკვირდებოდა რამე კარგი რომ გეთქვა.
- ჰო მეც . ჩვენთან მაიკი მოვიდა
- ჰეი ნინი, ელი უკვე ერთი კვირაა არ მელაპარაკება, არ ვიცი როგორ მოვიქცე.
- იქნებ შენი გრძნობები გაუმხილო?
- რა სისულელეა, არ უნდა დაანახო თორემ მერე იფიქრებს რომ ყველაფრის უფლება აქვს. თქვა დილანმა
- რა? შენ ევას არ გამოუტყდი გრძნობებში?
- რათქმაუნდა არა.
- მოიცადე, რატომ?
- იმას არ ვამბობ, რასაც არ ვგრძნობ. თვალი ჩამიკრა
- აბა რატომ ხართ ერთად?
- უბრალოდ მოგვწონს ასეთი ურთიერთობა.
- აღარ გააგრძელო წავედი მე. ვთქვი და წამოვედი
- თამაშზე გნახავ. მომაძახა დილანმა და მაიკმა უცნაური სახით შეხედა
- რას მიყურებ? წამოდი მოვემზადოთ.
ეზოში გოგონები იდგნენ
- ნოა რომ არა დაგქრაშავდი მითხრა კეიტმა
- ძალიან გიხდება მართლაც თქვა ელიმ
- ელ მაიკზე რას აპრებ ? ისევ სახე შეეცვალა
- არ ვიცი თან არმგონია, რომ სერიოზულს გრძნობდეს რამეს.
- შენც კარგად იცი რომ გრძნობს.
- აბა რაზე საუბრობთ? მოვიდა ნოა და უკნიდან მომეხუტა.
- გვრიტებო თქვა კეიტმა
- კარგად გამოიყურები მითხრა ნოამ
- შენც.
- წელსაც შენ იღებ ფოტოებს? ფოტოაპარატით მივხვდი უთხრა ნოამ კეიტს
- ნუ განუმეორებელი ვარ თქვა კეიტმა მის ნათქვამზე ყველამ გავიცინეთ
- 15წუთში თანაში იწყება გაინძერით უკვე. გვითხრა ევამ და მოედნისკენ წავიდა. კეიტს შევხედე დამწუხრებული სახე ჰქონდა, თუმცა გამიღიმა იმის ნიშნად რომ ყველაფერი კარგად იყო .
* * *
დილანის თვალთახედვა:
თამაში კარგად დავიწყეთ და ასევე კარგად დავამთავრეთ. ნოა გაიქცა და ნინის ჩაეხუტა მათი ბედნიერების ყურება ნამდვილად აღარ მინდოდა. როდესაც ნინი შენობისკენ წავიდა ნოასთან მივედი:
- გილოცავ კარგად ითამაშე ვუთხარი მას
- შენც, თან გავიგე სწავლის მხრივაც კარგად მიდიხარ.
- ეს ნინის დამსახურებაა. ნოას სახეზე გაკვირვება გამოესახა
- ნინი რა შუაშია?
- ნინიმ დაიწყო ჩემი მეცადინეობა, მოიცადე შენთვის არ უთქვამს?
- უნდა წავიდე თქვა და შენობისკენ წავიდა
ვიცი რომ ისევ ცუდად მოვიქეცი, მაგრამ ის უფრო გასაკვირი იქნებოდა კარგად მოვქეულიყავი.
* * *
კეიტთან უცხო ბიჭი მივიდა
- ჰეი მე ჯოში ვარ მოწინააღმდეგე გუნდიდან. ხელი გაუწოდა
- მე კეიტი ვარ. ხელი ჩამოართვა
- გილოცავთ გამარჯვებას, ნამდვილად დამსახურებული იყო.
- ჰო ასეა.
- თამაშის მსვლელობის დროს გაკვირდებოდი და სიმართლე გითხრა მომეწონე,გამსხვავებული გარეგნობა გაქვს თან ეს ვარდისფერი თმები გიხდება, მგონი ბევრს ვლაპარაობ.
კეიტმა დაინახა რომ ევა უყურებდა ამიტომაც გაიცინა და ფლირტი გააბა
- ვარდისფერი ნამდვილად ჩემი ფერია, არაუშავს უთხრა კეიტმა
- მინდა უკეთ გაგიცნო
- რატომაც არა.
ევამ ვეღარ უყურა ამას და წავიდა.
* * *
ჩანთა და მოსაცმელი ავიღე და გასახდელიდან გამოვედი ნოა კარებთან მელოდებოდა
- აი სად ყოფილხარ. მივედი და ჩახუტება ვცადე თუმცა ხელები გამაწევინა.
- ნინი დილანს მართლა ამეცადინებ?
- საიდან გაიგე?
- დილანმა მითხრა, რატომ გააკეთე ეს? ხომ იცი ჩემი დამოკიდებულება!
- ნოა, ახნსა შემიძლია.
- ან რატო არ მითხარი?!
- შემეშინდა რომ დაგკარგავდი!
- და მეცადინეობას როგორ დათანხმდი ნინი?!
- მას ეს ჭირდებოდა, ის ისეცი ცუდი არ არის როგორიც გგონია.
- მოიცადე რა?! ახლა უმჯობესი იქნება რომ არ ვისაუბროთ მითხრა და ზურგი მაქცია
- ნოა მოიცადე! არ მომისმინა და წავიდა
* * *
დილანის თვალთახედვა:
მაინტერესებდა ნინი როგორ იყო სკოლისკენ წავედი დავინახე, რომ სკოლიდან გამოდიოდა,ძალიან მოწყენილი იყო.
- ნინი .
- ერთადერთი რაღაც გთხოვე, რომ მისთვის არ გეთქვა, ნუთუ შენში მართლა შევცდი?
- მეგონა ნათქვამი გქონდა.
- გეგონა, ამ დღიდან აღარ დაგეხმარები მეცადინეობაში, იმედი გამიცრუე, რაც ნამდვილად ჩემი ბრალია.
მითხრა და გვერდი ამიარა.
- ნინი გამოსწორება შესაძლებელია
- იმედგაცრუება არმგონია გამოსწორდეს. მითხრა და წავიდა.
ჩემსთავზე გავბრაზდი, როგორ შემეძლო მისთვის მეტკინა? რამე აუცილებლად უნდა მომეფიქრებინა.
* * *
სახლში შევედი, დედა დივანზე იჯდა და ტელევიზორს უყურებდა შემომხედა და სახე შეეცვალა
- ნინი რა მოხდა? მასთან მივედი და ჩავეხუტე, შემდეგ კი ყველაფერი მოვუყევი
- ნოა გაბრაზებულია გადაუვლის, დილანსაც უნდა აპატიო, რადგან შეყვარებული ადამიანი ბევრ სისულელეს აკეთებს. მის ნათქვამზე წამოვხტი, მას გაეღიმა
- რა შეყვარებული?! ის იდიოტი ბიჭია, რომელიც მხოლოდ სხვისი ცხოვრების გაფუჭებაზე ფიქრობს!
- იქნებ მართლა ეგონა რომ უკვე ნათქვამი გქონდა?
- დარწმუნებული ვარ სპეციალურად უთხრა, მეზიზღება!
- არ გეზიზღება, უბრალოდ ნაწყენი ხარ.
- ჯობია ავიდე და დავიძინო თორემ უარესად გამაგიჟებ.
ვთქვი და ოთახში ავედი.
YOU ARE READING
changes/ცვლილებები(დასრულებულია)
Non-Fictionთინეიჯერ ნინის საქართველოდან ამერიკაში წასვლა უწევს სადაც ყველაფერი სხვანაირადაა, ნინი ახალ ადამიანებს შეხვდება რომლებიც მის ცხოვრებას შეცვლიან.
