Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
კარავიდან გადავედი ყველანი გარეთ იყვნენ: - როგორც იქნა, გაიღვიძე თქვა მაიკმა - ყოველთვის ამდენიხანი გძინავს? მკითხა დილანმა - არა, უბრალოდ გუშინ დავიღალე. - შენ გელოდებოდით, ტყეში გასეირნება გვინდა. მითხრა ელიმ - ძალიან კარგი წავიდეთ. ვთქვი მე გზას გავუყევით, ბუნება ძალიან ლამაზია - კარგია, ცოტახნით ყველაფრისგან მოშორება და განტვირთვა თქვა ევამ - გეთანხმები . - საქართველოშიც ასეთი ლამაზი ბუნებაა? მკითხა მაიკმა - ფოტოები მაქვს ნანახი, ულამაზესია თქვა ელიმ - საქართველო არამარტო ისტორიით არამედ სილამზითაც გამოირჩევა, ყველაფერი ისეთი ლამაზია ერთხელ თუ ჩამოხვალ უკან წასვლა აღარ მოგინდება - ზაფხულში ხო არ წავიდეთ? თქვა ევამ - დიდი სიამოვნებით თქვა ელიმ საუბარში ისე გავერთე, რომ ვერ შევამჩნიე ისე წამოვკარი ფეხი და ძირს წავეთხლაპე. ცუდად დავეცი და მუხლი ძალიან გადამეყვლიპა ბავშვები მომცვივდნენ - კარგად ხარ? მკითხა დილანმა - ძალიან მტკივა ამოვისლუკუნე - ადგობას შეძლებ? მკითხა კეიტმა ავდექი თუმცა ფეხი ძალიან მტკიოდა სიარულის დროს - ვერ შევძლებ, მტკივა. - მოდი აქ მითხრა დილანმა და ხელში ამიყვანა არ შევეწინააღმდეგე, რადგან მართლა ვერ შევძლებდი სიარულს უკან დავბრუნდით კეიტმა ჭრილობა დამიმუშავა და შემიხვია - ისე შეიძლება რომ შენი ერთი გასეირნება წაქცევის გარეშე დასრულდეს ? მკითხა დილანმა - მხოლოდ ორჯერ წავიქეცი - ორჯერ? იკითხა გაკვირვებულმა ელიმ - კი და მეც წამაქცია! თქვა დილანმა სიცილით - ეი! შენ საერთოდ გამჩყლიტე! სიცილით ვუპასუხე - შენ რომ არ დავარდნილიყავი არაფერი მოხდებოდა! ისევ გამეცინა და ბავშვებს გავხედე, რომლებსაც ეშმაკური სახეები ჰქონდათ და იღიმოდნენ - რა იყო? ვკითხე - არა არაფერი მიპასუხა კეიტმა და სხვებმაც თავი დამიქნიეს. * * * საღამოს კოცონი ავანთეთ და შემოვუსხედით: - მოდი რამე ვითამაშოთ ვთქვი მე - მაგალითად? მკითხა ელიმ - ერთმანეთს კითხვები დავუსვათ ვთქვი მე - ჰმმ მომწონს თქვა მაიკმა - კარგი მე დავიწყებ, დილან რამის შეცვლა რომ შეგეძლოს, არის ისეთი რაღაც რასაც შეცვლიდი? ვკითხე დილანს - კი, ერთ ძალიან კარგ მეგობარს არ დავკარგავდი, ჩემი საშინელი ქცევის გამო თქვა და თავი ჩახარა. მივხვდი რომ ნოას გულისხმობდა. - ახლა მე ვკითხავ მაიკს, როდის მიხვდი რომ ელი გიყვარდა? კითხა ევამ - როდესაც დილანის წვეულებაზე აუზთან დავინახე, მაშინ მივხვდი რომ მიყვარდა. თქვა მაიკმა და ელის ლოყაზე აკოცა გამეღიმა. - მაინც ვერ ვხვდები აქამდე როგორ ვერ შეამჩნიე უთხრა კეიტმა - ამის გამო მეც ვბრაზობ ჩემს თავზე - ხანდახან ადამიანები გვიან ვხვდებით ყველაფერს, მაგრამ შეიძლება გვიანი საერთოდ არ იყოს. თქვა დილანმა და შემომხედა მე სხვაგან გავიხედე - კარგი ახლა მე, ევა ოდესმე ეგოისტობის გარეშე მოქცეულხარ? კითხა კეიტმა - კი, როდესაც მივხვდი რომ ვიღაც მომწონდა თქვა ევამ და კეიტს შეხედა - კარგი ნინი, შეგიძლია ადამიანს ცუდი რაღაცეები აპატიო და დაივიწყო? - გააჩნია რა დააშავა, მაგრამ ვფიქრობ მეორე შანსს ყველა იმსახურებს. გავუღიმე მანაც ღიმილით მიპასუხა. ცოტახანში ყველას ძილი მოერია და დასაძინებლად წავიდნენ.მხოლოდ მე და დილანი დავრჩით წამოვწექი და ვარკვლავების ყურება დავიწყე. - რას აკეთებ? მკითხა დილანმა - ვარკვლავებს ვუყურებ, შეხედე რა ლამაზია. -დილანი ჩემს გვერდით დაწვა და ყურება დაიწყო - მართლაც ძალიან ლამაზია მითხრა და შემომხედა ისევ ვარკვლავებს შევხედე - ერთი შეხედვით როგორი პატარები არიან მაგრამ მათ ვერასდროს შეწვდები. - ზოგი ადამიანის შემთხვევაშიც მასეა. - წეღან გამოსწორებაზე ნოა იგულისხმე ჰომ? ვკითხე მე - კი. - ვფიქრობ, არც ახლა არის რამის შესაცვლელად ცუდი დრო. - ფეხი როგორ გაქვს?თემა გადაიტანა - დილან! ისე აღარ მტკივა - უბრალოდ ყველაფერს თავის დრო აქვს . მითხრა მან და გამიღიმა ავტორის თვალთახედვა: დილანმა კარგად იცოდა რომ ნინის მიმართ გრძნობები ჰქონდა, მაგრამ ისიც იცოდა რამე რომ მომხდარიყო, ნოას ისევ ატკენდა, ეს კი არ უნდოდა, ამიტომ მისი ერთადერთი გადაწყვეტილება, ნინის მიმართ გრძნობების დამალვა იყო.
