MR. STRANGER (COMPLETED)

Chapter 29

(A/N) READ TO YOUR OWN RISK.
         Bawal ang mga may berdeng utak sa kabatang ito...😂 jokes lang😂 basta  basahin lang at wag gayahin para sa mga murang edad....😂 I'm just writing..😂

Vote and sharing your feedback is highly appreciated.. Thanks to all..

   ENJOY READING THURNIEAN'S...

SHANLEI POV.:

Pumasok ako sa loob ng bahay at sumunod naman si Tyler sa akin at may dala dala iyong isang pongpong ng rosas.  Tuloy tuloy ako sa sala at umupo sa sofa.

"Hi.... For you." Sabi niya at inabot sa akin ang bulaklak. Kinuha ko ito at ipinatong sa maliit na mesa sa tapat namin.  Tumikhim ito at maupo sa tabi ko.

"Hon, look at me please..." Malambing nitong saad sa akin at sumunod ako sa sinabi niya.

"Then?" Taas kilay Kong saad.

"Can I hug you first before we talked?" Kinakabahan niyang tanong at Hindi ko mapigilang mapangi sa aking isipan dahil hanggang ngayon, natatakot parin ito kapag tinataasan ko siya ng kilay.

"Okay."  Pagpayag kong sagot at mabilis pa sa alas kwatro niya akong hinagkan ng sobrang higpit. Halos nahihirapan akong huminga sa sobrang higpit ng yakap niya sa akin.

"Hey, I can't breath." Bulong ko dito at mabilis naman siyang humiwalay sa akin.

"I'm sorry, I just fucking miss you so much hon."  He said. Nakita ko ang mga namumuong mga luha sa mga mata niya.

"Is it required to cursed?"  Tanong ko dito at napansin kong  natataranta ito sa sasagutin.

"I'm sorry. I didn't mean it and I just can't control now my emotion." He replied at me and I nod at him.

Mabilis Kong pinusan ang luha niya  ng bigla na lamang itong  umagos sa pisngi niya at niyakap ko siya.

"I'm really sorry if I didn't showed up early  hon and sorry  I'm if I made you cried hard for my lost. I'm very sorry, sorry sa mga panahon na kailangan mo ako pero wala naman ako sayong tabi... Sorry..." Garagal nitong sabi habang yakap yakap ko siya at nararamdaman ko ang kanyang mga sa aking balikat.

Kumalas ako at tinitigan ko siya sa mga mata.

"H--hindi ko alam kung paano ko uupisahan ang pagpapaliwanag ko sayo pero  ......"

"Sagutin mo lang mga tanong ko." Putol ko sa kanya at tumango ito.

"Sino ang abong iniyakan namin?" Una Kong tanong sa kanya dahil nasayang ang mga luha doon at nagmaga ang mata ko sa kakaiyak.

"It's a fake ashes of human. Hindi iyon abo ng tao."  He answered.

"What? So it means, yung iniiyakan ko ng sobra sobra ay pekeng abo? Eh halos hindi na  ako makakakita dahil sa sobrang maga ng mga mata ko tapos ngayon, malalaman ko lang na peke." Hindi makapaniwalang sabi ko dito at napayuko ito.