Pamiętnik

71. Świat Stracił Te Piękno.

Chcieliśmy tylko pozostać tymi uśmiechniętymi dzieciakami. Chcieliśmy żeby łzy pojawiały się tylko, gdy odczuwamy szczęście. Oglądając bajki i filmy na Disney Channel chcieliśmy doświadczyć miłości, która jest tam przedstawiona. Chcieliśmy doświadczyć miłości burzliwej, ale prawdziwej, takiej która kończy się happy endem. Minęło kilka lat, skończyło się kilka ważnych przyjaźni, wylaliśmy trochę łez i przestaliśmy wierzyć w cokolwiek. Świat stracił te piękno, które kiedyś zapierało nam dech w piersiach. Teraz wszystko jest szare, smutne, w niczym nie widzimy sensu. Mówią, że jesteśmy pesymistami, ale jak mamy być optymistami jeśli wychował nas MROK. Nikt świadomie nie wybiera smutku zamiast szczęścia, łez zamiast uśmiechu, myśli samobójczych zamiast pozytywnych. Ci dla których jesteśmy emo zjebami, alternatywkami itp, nie przeżyli by jednego dnia w naszej skórze. Mają problem raz na kilka lat i nie potrafią sobie z nim poradzić. My natomiast mamy przerwę od problemów raz na kilka lat, ale przecież to oni są najbardziej pokrzywdzeni. Żałosne, prawda?