Chapter 39

2.1K 87 0
                                    

Chapter 39

Eleitheia POV

Nagising ako ng maramdam ko ang isang bagay na unti-unting tumigas sa loob ko. Gumalaw ako ng kaunti ngunit napangiwi nalang. Bumungad sakin si Vonn na nakasiksik sa leeg ko habang nakapulupot ang mga braso sa bewang ko. Ang isang binti ko naman ay nakapatong sa bewang niya kung saan nasa loob ko ang ari niya. Napabuga ako ng hangin ng maalalang hindi niya pala ako tinigilan simula noong nasa cafeteria palang kami. He even make love to me in the table, took me behind me and so on. Nang sumamit ang uwian ay agad kaming nagteleport dito sa kwarto at muli akong inangkin kahit saang sulok. Miss na miss niya daw kase ako kaya ayun parang halimaw niya akong inangkin. Pati likuran ko sumasakit. Nag-uumaga na din kaming tumigil dahil pinaaala ko sa kanya na may gagawin sila. Kung hindi ko lang sinabi yun hindi niya talaga ako titigilan hanggat hindi ako makakalakad ng isang buwan.

"Vonn." gising ko sa kanya at tinapik-tapik ang pisngi. Mas lalo siyang sumiksik sakin at bumaon ang ari nito sa loob ko. Napakagat nalang ako ng labi ng matamaan nito ang G spot ko. Shit! Ang haba niya talaga.

"Wake up. May gagawin ka pa diba?" mahina kong sabi.

He just moaned and suck my nipple. Napapikit nalang ako.

"Last round, wife. Please." he pleaded.

I just found out myself holding the headboard while he bang me behind. Napaawang ang labi ko sobrang bilis,lakas at madiin ang pagbayo niya. Mas mariin niyang hinawakan ang bewang ko and I open my legs wide. Muntik na akong masubsob sa kama habang umungol ng malakas. After the hot love making we did, sabay kaming tumungo sa gate. Nandun na ang iba while kami nalang ang hinintay. Ito kasing kasama ko humirit pa ng tatlong beses sa shower. Di na ako magtatakang mabuntis ako nito.

Dumating kami sa gate habang hawak kamay. Nakita ko silang nag-uusap while ang iba ay nag-asaran. Nang mapansin nila ang presensiya namin ay sabay silang lumingon samin. Agad kaming lumapit sa kanila at binati ang isa't-isa. After talking some stuff ay agad din nagsidatingan ang mga pegasus.

"Let's go, wife."

Sa pegasus ako ni Vonn sumakay. I hug him while we are on our way to the Center of Middle City. Doon sila magpupulong. Di naman talaga ako kasama but this guy want me to be with him. Ayaw niyang malayo ako sa kanya. Kinakabahan ako sa totoo lang dahil for the second time I will face the counselors and the rank 10 again. I'm not mad really but I'm disappointed with them. I don't know what to do when I will see them again. Maybe, little bit cold treatment? I guess.

Pagdating namin sa Middle City, I can say that the barrier was getting weaker. Napakunot ang noo ko. The darkness is getting stronger. The people of our world became greedy? Bakit mas lalong lumakas ang kadiliman? May di ba ako alam? Or maybe someone using black magic again?! But that's was prohibited! If someone will use dark spell it will beheaded. Tinulangan ako ni Vonn bumaba sa pegasus. I can even hear Glezie and Sparkle giggles behind us. Nang tumingin ako sa kanila ay malawak na ngiti ang nasa labi nila. I saw Ezaree watching the people around us which is the royal guards lining up. Si Eureylie naman ay nakakapit sa braso ni Damon. Kumunot ang noo ko but di ko nalang pinansin. Si Vionix naman ay tahimik lang sa tabi ni Kaharah habang pinagkrus ang mga braso nito sa dibdib. Si Hendrix at Zurich naman ay nag-uusap. Napalingon ako kay Vonn na ngayon ay nakasimangot habang hinihintay ang mga kasamahan namin. Napatawa naman ako kaya napalingon ito sakin. Una ay nagtaka siya pero kilaunan ay umiling-iling siya na may ngiti sa labi. Hinalikan pa ako nito sa noo hanggang sa nagsalita si Zurich.

"Tama na, leader. Alam kong in love ka pero respeto naman samin na mga single." Preskong sambit niya pero di siya pinansin ni Vonn bagkos ay umirap siya at hinila niya ako papasok sa City hall. Rinig kong tumawa si Glezie na sinundan ng tawa ni Sparkle at Hendrix. Napailing-iling nalang ako.

"Ano naman kung single aber?" Banas na banas na tanong ni Kaharah.

"Di ikaw sinabihan ko." Pabalang na sagot ni Hendrix.

At doon nagsimula na silang mag-asaran hinayaan nalang namin hanggang sa dumating kami sa isang napakalaking pinto. Humigpit ang hawak ko kay Vonn na ngayon ay dinampian ako ng halik sa labi.

"I'm here." Bulong niya sabay halik ulit sakin. Ngumiti ako sa kanya at tumango.

"Ready?" Tanong niya

Bumuntong hininga ako at ngumiti sa kanya sabay tango.

"I'm ready." Simpleng sagot ko.

Nang sinabi ko yun ay siyang pagbukas ng malaking pintuan. I can feel the heavy atmosphere kung isang simpleng nilalang lang ako maybe I feel nervous and scared but I'm not. Bagkos ay taas noo akong sumabay kay Vonn papasok ng meeting room nila. Bunggad samin ang mga kilalang tao dito sa mundo. I can see those familiar faces and not familiar faces. Karamihan sa kanila ay kilala ko habang ang iba ay tumitig samin sabay yuko when they look at me. Maybe , they already know.

Nakita ko rin ang mga makapangyarihang tao na magkatabi rin. The counselors are also present. 12 counselors and the rank 10. May iba rin ang nandito. Nang huminto kami sa bakanteng upuan ay agad akong pinaghila ng upuan ni Vonn. Nang umupo ako ay siyang pag-upo rin nila.

Hinintay nila ako?

Interesting!

Napailing-iling nalang ako at tiningnan sila isa-isa. They avoiding my stares but I didn't mind. Hindi ko nalang pinansin bagkos ay tinoon ko nalang ang atensiyon ko kay Vonn na ngayon ay parang hari nagsalita. Hanggang ngayon hanga parin ako sa pagbabago niya. His aura makes us shivered.  Masyadong nakakaintimadating ito at nakakatakot. Ang pagiging seryoso niya ay mas lumala. And I think, kapag kasama niya ako ay natutunaw ito and I'm proud of that. Sino ba ang hindi diba?

"Let's our guards be ready. Not only them but all of us. We need to evacuate our people in a safe place. We need to be ready. We don't know when the darkness attack us."

Nabalik ako sa realidad dahil dun. Right! But kailangan ko bang sabihin sa kanila tungkol sa pagkatao ko o hindi na? Do I need to tell them what's my role in this world? Kung anong meron sa hawak kong stone? Maybe hindi na. Tama na yung pinakita ko sa kanila and I think they already know. Si Lola pa masyadong palakwento yun and I think she told them already.

Hanggang sa matapos ang meeting nila na di manlang ako nagsalita. Well, I already have a plan. And wala akong plano para ipaalam kay Vonn ito because I know he will not agree with it. Siya pa.

Nang akmang lalabas na kami ay hinigit ako ni Vonn papalapit sa kanya. Ramdam kong naging madilim ang anyo. Nagtataka pa ako nung una but pero noong naramdaman kong may tumitig sakin ay napalingon ako dun. I saw his parents and other rank 10. Nang mapansin nilang nakatitig ako ay agad silang nag-iwas ng tingin but not Vonn's parents. Akmang lalapit sila samin nang may padabog na binuksan ang pinto. Lahat kami ay napalingon dito.

I saw a panting guard.

Lahat kami ay naghintay kung bakit niya iyon ginawa. Di ko alam kung bakit ako kinakabahan. Humigpit ang hawak ko kay Vonn. Pinisil niya ang kamay ko pagkatapos ay hinagkan niya ako sa noo. Napapikit ako but mabilis rin dumilat ng mag-salita ang kawal.

"The barrier is broken."

The Stone KeeperWhere stories live. Discover now