10.BLM

7.3K 408 23
                                    

Dün attığım şey kesitti bazı arkadaşlar başlığı okumamış

İyi okumalar😊💘💘💘💘💘❤💕💘

_______________________________________________________________________

Duyduklarım karşısında şoktan çıkamamıştım. Yıllardır şiplediğim insanlar birbirlerine aşıklar. Yıllardır karşılıksız bir aşk şu an karşılıklıydı.

Ani bir istekle Kağana sevinçle sarılınca o da bana karşılık verdi. Yaptığım saçmalığı farkedince ondan hemen ayrıldım. "Yani benim öküzüm Yağmuru mu seviyo? " Diye bağırınca ağzıyla sus işareti yaptı"Bağırmasana kızım duyacaklar. "

Duyması gereken kişi duymuştu zaten. Aklıma Yağmur gelince oturduğum yerden kalkıp "Ben gidiyorum bay bay. " Dedim o da kalktı ve birlikte kapıya kadar ilerledik.
Okulun yakınlarına gelince bankta oturmuş karşıya donmuş bir şekilde bakan bir adet Yağmur görünce hemen yanına gidip sarıldım.

Yavaşça bana dönüp fısıldayarak"Şaka mı? "Diye sordu. Olmamasını ister gibi gözleri buğulu bana bakıyordu. Kafamı iki yana salladım ve gülümsedim. Bana yavaşça sarılırken adımı duyup geri çekildim ve sesin geldiği tarafa baktım. Efe bize doğru çatık kaşlarla gelirken gözü bir anlık Yağmura değdi ve hemen geri çekip bana döndürdü.

Bu haline gülümseyip ayağa kalktım. Yanımızda durup" Ne işiniz var burda. "Diye sorunca sarıldım. " Sen dün eve gelmeyince merak ettim. "Yalan.

İnanmazcasına başını sallayıp" Hadi eve gidin."dedi.Tek kaşımı kaldırıp ondan ayrıldım ve "Sen gelmiyormusun? " Diye sordum. Başını iki yana sallayıp"Bizim Kağan larla dolaşıcam biraz akşam üstü gelirim."dedi.Yağmurla kol kola girip evin yolunu tuttuk.

Sessiz bir şekilde eve doğru giderken ikimizde susuyorduk.Yağmurda hâla şoktan çıkamamıştı. Çıktığı zaman sevinçle bağırıp dans edeceğinden emindim. Yağmuru evine bırakıp bizim hemen bir sokak üstteki evimize doğru ilerledim.

Dalgınca ilerlerken korna sesiyle ayaklarım yere çivilenmiş gibi
durdu. Çığlık atarak savrulan bedenimdeki acılarla vücudumu saldım. Gözlerim hafiften kararırken tek duyduğum şey çığlık sesleriydi.

______________🌙

Yazardan

O an o kadar hızlı gelişmişti ki. Herkes şok içindeydi. Mahallenin deli dolu güzel kızına araba çarpmıştı. Yağmur daha içeriye girmeden çığlık sesleriyle korkuyla bahçeden çıkınca bedeni titremeye başladı. Kardeşini yerde savrulmuş bedeniyle görünce çığlık atıp hemen ona doğru koşmuştu. Tüm mahalleli çığlık içinde dışarı koşmuş ve şokla hemen ambulansı aramıştı. Burçenin bedeni savunmasız ve hareketsizce yerde duruyordu.

Çığlıkları duyan ailesi ise hemen dışarı çıkmıştı. Hepsi bir anda kızlarını öyle görünce annesi acıyla bağırıp bilincini kaybetmişti. Babası küçük biricik kızının başında onu duymasını isterken hayatında ilk defa ağladığını hissetti.

Ailenin büyük oğlu Cem başını sürekli iki yana sallayıp'ona birşey olmasın'diyerek içinden dualar ediyordu.

Sonunda ambulans gelince hemen boyunluğu takıldı ve dikkatlice ambulansa bindirildi.Mahalledekiler korkuyla dua etmeye başladılar. Eğer ona birşey olursa kimsenin eski neşesi yerinde olmazdı.

Efe'ye de Cem haber vermişti. Efe ilk önce duyduklarını idrak edememişti.Kağanın arabasıyla hemen hastaneye gitmişlerdi.

Kızları ameliyathane ye alınırken ona son kez baktılar. Herkes bir yere çöküp ağlamaya başladılar. Efe kafayı yemek üzereydi. Hiç kimse olayı idrak edemiyordu. Çarpan kişi ise kaçmıştı. Bu nasıl bir canilikti.

4 saat süren riskli ameliyatın sonunda yoğun bakıma yatırılmıştı küçük kız.

Doktor sonunda odadan çıkınca hemen ayaklandılar. Doktor yutkunup konuşmaya başladı. "Biz herşeyi yaptık. Savrulma esnasında başına büyük bir darbe almış ve beyin zarlarını zedelemiş.Şimdi tek şey uyanmasını beklemek. " Dedi. Efe korku ve sinirle doktora yakşaştı"Ya uyanmazsa?"diye sorunca doktorun buna bir cevabı yoktu. Konuşmadan arkasını döndü ve gitti.

Herkesin ağlaması şiddetlenirken içlerinden bütün duaları ediyorlardı.

____________________🌙

Gözlerimi açtığımda bembeyaz bir yerdeydim. Uzandığım çimlerden kalkıp gökyüzüne baktım. Masmaviydi.Sonra birden kararmaya başladı. Siyah siyah damlalar yağarken asitler vücudumu yakıp beyaz elbise mi siyaha boyuyordu.

Nerdeydim ben? Elbise giymeyi sevmezdim.
Peki neden elbise vardı üstümde. Asitler azaldı. Sonra bir anda bir tünelin içinde buldum kendimi. Kapkranlıktı. Üstümde siyahtan başka birşey yoktu. Sonra bir ışık gördüm. Araba farıydı bu. Bana doğru geliyordu ama hareket edemiyorum. Sonra birden araba yok oldu.

Arkamı döndüm. Ailem vardı. Ağlıyordu hepsi bana bakıp. Gitme diye bağırıyorlardı. Ağzımı açıp konuşmaya çalıştım ama olmuyordu. Sesim yoktu. Elimi kaldırmayı denedim ama olmuyordu.

Ben nerdeydim?

Ölmüşmüydüm.?

Bir insanın hayatında bir anda böyle değişir miydi?

_________________________🌙🌙

Çok yakında yeni bölüm...

DELİKANLI KIZ/TAMAMLANDIWhere stories live. Discover now