9.Bölüm

515 78 18
                                    

Sizi beklettiğim için üzgünüm! İyi okumalar yazım yanlışlarımı görmezden gelin ve beğenmeyi unutmayın..❤️

Kasım 2020

Müzik sesi duyuyordu. 

Rahatsız edici ve susmak bilmeyen. 

Gözlerini açmak istiyor fakat dışarıdan gelen ışık buna engel oluyor.

Müzik sesi kesilince, fark etmeden çattığı kaşları yavaşça eski haline döndü. 

Yatağı normalden daha sıcaktı. Sıcak ve eşsiz kokulu. 

"Jongin?"

Gözlerini sanki hiç uyumamış gibi birden açtı. Karşısında, kendine merakla bakan gözlerin sahibini tanıyordu. Nasıl tanımayabilirdi ki?

Bir anda yatakta doğrulup etrafa baktı.

Geri dönmemişti. 

Neden geri dönmemişti?

Kyungsoo'da oturur pozisyona geçtiğinde sessizlik hakimdi. 

İkisininde saçları birbirine girmiş, gözleri şaşkınca bakarken öylece oturuyorlardı. 

Jongin içten içe mutluydu ama şaşkındı da, geri dönmesi gerekmez miydi? En azından Keiko ile konuşup veda ederdi. Ve arkadaşı Taemin.. ona da veda etmesi gerekirdi.

Kyungsoo yatakta bir şey ararken onu izlemeye başladı. Eline telefonunu aldı ve parmakları üzerinde adeta dans ediyordu. Onu sonsuza dek izleyebilirdi. 

Telefonu kulağına götürdüğünde de onu izliyordu. Telefondan erkek sesi gelince iyice kulak kabarttı. Ses başta neşeli gelirken, Kyungsoo okula gelmeyeceğini söylediğinde meraklı hale gelmişti. Gelmeme sebebi olarak, Jongin'in geri dönmediğini söylediğinde kısa bir sessizlikten sonra ciddi bir ses tonu duydu. 'Hemen oraya geliyorum.' 

Telefon kapandığında Kyungsoo meraklı gencin gözlerine baktı. "Nasıl hissediyorsun?"

Jongin biraz düşündü. Buruk bir mutluluk halindeydi. "Mutlu.." dedi kafasını öne eğerken. "..burada kaldığım için mutluyum."

"Ama?"

Kafasını kaldırdığında, Kyungsoo kaşları havaya kalkmış ona bakıyordu. "Ama keşke veda edebilseydim."

Kyungsoo şaşkın bir şekilde sordu. "Kime? babana mı?"

"Hayır! Keiko ve arkadaşıma!"

Kyungsoo kafasını anladım der gibi salladı ve dağınık saçlarını düzeltmeye başladı. Jongin onu izlemekten alamıyordu kendini.

Kyungsoo yataktan kalktı."Sana kahvaltı hazırlayacağım."

 Jongin'de hızla peşinden kalktı. "Yardım edeceğim." Kyungsoo onu onayladı. "Önce lavaboya gideyim."

"Lavabo koridorun sonundaki kapı."

İkisinin gözleri birbirini bulunca, ilk gülen Jongin olmuştu. Gülerek odadan çıktıktan bir kaç dakika sonra, Kyungsoo'nun jetonu anca düşebilmişti. 

Burası zaten onun eviydi!

Kendine bir kaç kez vurduktan sonra, aptallığına söverek yatağı topladı. 

Gerçekten tanıdığı en büyük aptal kendisiydi. Ödülünü vermeye gelecek olan kimdi?

Jongin lavabodan çıktıktan sonra mutfağa yöneldi. Yüzünde hala tebessüm vardı. Kyungsoo kafası önde girdi lavaboya. Yüzünü soğuk suyla bolca yıkadı. Kendine gelmesi gerekiyordu artık.

YUÁNFÈN  // KaiSooजहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें